သူ႔အတြက္လက္ေဆာင္...

         ဘာလိုလိုနဲ႕ Valentine ကိုေရာက္ေတာ့မယ္ေနာ္.။ လက္ေဆာင္ေပးကိုကိုေတြလည္း ေပးဖို႔ႀကံေန
မွာျဖစ္သလို.. မမေတြလည္း ဘာရမလဲ စဥ္းစားေနတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ား.။ ဒီေတာ့ လက္ေဆာင္ေလးေတြ
ေပးတဲ့အခါမွာ ကိုယ္ေပးတဲ့လက္ေဆာင္ေလးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ေလးကို သိထားရင္ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္.။
ေကာင္မေလးက ေမးရင္ျပန္ေျပာလို႔ရတယ္ေလ.။ ဟုတ္တယ္ဟုတ္.။
        အရင္ဆံုးသိထားသင့္တာက Floral Dictionary ပါ.။ တည့္တည့္ျပန္ရင္ ပန္းအဘိဓါန္ေပါ့.။ပန္းႀကိဳက္
တဲ့ေကာင္မေလးေတြ သိထားသင့္တာေပါ့.။ ဘယ္ပန္းက ဘာအဓိပၸာယ္ဆိုတာကိုေပါ့.။ သိသေလာက္
ဘာသာျပန္ေပးခ်င္ေပမယ့္ . သိပ္မ်ားလြန္းေတာ့ လက္ေရွာင္လိုက္တယ္.။ ကိုယ့္ဖာသာၾကည့္ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ.။
ဒီေနရာမွာသြားၾကည့္ပါ.။
        ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ Valentine အထိ ဖာသိဖာသာပဲ.။ကိုယ့္အလုပ္နဲ႕ကိုယ္ရႈပ္လို႔ေကာင္းတုန္းပါ.။လက္ေဆာင္
ေပးဖို႔ကို သူ႔ေမြးေန႔ ေရာက္ခါနီးမွ သတိရတယ္.။အဲဒီမွာ စဥ္းစားရတယ္...။ သူ႔နာမည္နဲ႕ပဲဘုရားကိုလွဴၿပီး
ေဘာက္ခ်ာကို ပလတ္စတစ္ေလးေလာင္းၿပီး သြားေပးလုိက္ရင္ ရို ဆန္သြားမွာပဲ လို႔ေတြးမိတယ္.။ ဒါေပမယ့္
ဘုရားအထိသြားဖို႔ လူက သင္တန္းသားျဖစ္ေနေတာ့ မအားဘူး..။ လက္ေဆာင္ကလည္း သူမ်ားနဲ႕တူမွာ
ေၾကာက္တယ္.။ မတူေအာင္ထူးထူးျခားျခားေလးေတြေပးခ်င္တာကိုး.။
      ပထမဆံုး ဂစ္တာဆိုင္ကိုသြားစံုစမ္းေသးတယ္.။ ပန္းႏုေရာင္ဆိုတာနဲ႕ေခါင္းခါတယ္.။ ေအာ္ဒါမွာရင္
လည္းၾကာဦးမွာဆိုတာကို စေျပာတယ္.။ မႏၱေလးထိ ဖုန္းဆက္တာကို မရဘူးျဖစ္ေနတယ္.။ ဂစ္တာပန္းႏု
ေရာင္ေလးကို ေတာ္ေတာ္ စိတ္စြဲေနတာ ..။ ေနာက္ေတာ့ မွ မရႏုိင္မွန္းသိၿပီးလက္ေလွ်ာ့လိုက္တယ္.။
ေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္လခနဲ႕ကိုယ္ သံုးေနရတာဆိုေတာ့ သိန္းေက်ာ္တန္လည္း၀ယ္မေပးႏုိင္ေတာ့အလယ္
အလတ္စားထဲက ပဲ အဓိပၸာယ္ရွိတာေလးေတြ၀ယ္ေပးဖို႔လိုလာၿပီ.။ အဲဒီမွာစဥ္းစားစရာေတြေတြ႕တယ္.။
ဘာေတြေပးရမလဲ.။ ???
       ေနာက္ရက္မနက္ Outpass ရတယ္.။ အဘိုးႀကီး၊ အဘြားႀကီးစံုတြဲရုပ္ကေလး ကိုလိုက္ရွာတယ္.။
ျပင္ဦးလြင္မွာ ႏွ႔ံေနတာပဲ.။ အဘိုးႀကီး၊ အဘြားႀကီးတစ္စံုလံုးမေတြ႕ဘူး.။တစ္ေယာက္ခ်င္းစီေတြျဖစ္ေနတယ္။
Valentine တုန္းကခြဲ၀ယ္ကုန္ၾကတာလို႔ ဆိုင္ေတြကေျပာပါတယ္.။ အဓိပၸာယ္က အဘိုးႀကီးျဖစ္တဲ့အထိခ်စ္ပါ့
မယ္ ၊ အဘြားႀကီးျဖစ္တဲ့အခ်ိန္အထိ ခ်စ္ပါ့မယ္ ေပါ့ဗ်ာ.။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အဘိုးႀကီးအဘြားႀကီးေတြျဖစ္
တဲ့အခ်ိန္အထိ ငါတို႔ခ်စ္ၾကမယ္ ဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္နဲ႕ လိုက္ရွာတာပါ..။

 

ပံုကို Google မွာရွာတာ ေခါင္းျပတ္ေလးေတြပဲေတြ႕တယ္.။ တကယ္တမ္းက ထုိင္ခံုေလးေပၚမွာ.

        ေနာက္ဆံုးေတြ႕မယ့္ေတြ႕ေတာ့ ဟိုးၾကားထဲက ဖန္စီဆိုင္ေသးေသးေလးမွာသြားေတြ႕ပါတယ္.။အဲဒီ
ေတာ့ အဘိုးႀကီးအဘြားႀကီးက တစ္တြဲ.။ ေနာက္ထပ္ သြားပြတ္တံ ပန္းေရာင္ေလး တစ္ေခ်ာင္းထပ္၀ယ္
တယ္.။သြားပြတ္တံရဲ႕ အဓိပၸာယ္ က မရွိမျဖစ္တဲ့..။

  

မရွိမျဖစ္.. တဲ့

 ေနာက္ထပ္ အဖံုးဖြင့္လိုက္ရင္အသံမည္တဲ့. ဘူးေလးတစ္ဘူးပါေသးတယ္.။အဖံုးေလးကိုဖြင့္လိုက္ရင္ အထဲ
က အရုပ္ေလးက ေငါက္ကနဲ ထလာၿပီးကေတာ့တာပဲ.။အဲဒီဘူးေလးကိုေတာ့..အခ်ိန္တိုင္းအသင့္လို႔ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ထားတယ္.။

                                         အခ်ိန္တိုင္းအသင့္ ပါပဲ..
     ေနာက္ထပ္ မထည့္လိုက္ရတဲ့ လက္ေဆာင္ေတြရွိေသးတယ္..။ အိပ္ရာထတိုင္းသတိရေအာင္..မ်က္ႏွာ
သုတ္ပ၀ါတို႔..။ တစ္ေနကုန္ တမ္းတမိေနေအာင္ .ေရေမႊးတို႔.. အစရွိသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ.။
       အဲဒါေလးေတြကိုကၽြန္ေတာ့္လိုဂိုေလးကို ပရင့္ထုတ္ၿပီး ပါကင္စကၠဴနဲ႕က်က်နနပိတ္..။ ၿပီးမွသူ႔ေမြးေန႔
မွာေပးလိုက္ပါတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္လိုဂိုေလးဆိုတာ အခု ဒီဘေလာ့ရဲ႕ Favicon ေလးနဲ႕တူတူပဲေလ..။
ကၽြန္ေတာ္အရင္ က Programs ေသးေသးေလးေတြ..။ Tools ေသးေသးေလးေတြစမ္းေရးတုန္းကလည္း။
အဲဒီအိုင္ကြန္ေလးကိုပဲသံုးခဲ့တာပါ.။ကိုယ့္ဖာသာ ဒီဇုိင္းထုတ္ၿပီး.ဘယ္သူမွမႀကိဳက္ေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာသံုး
ေလ၏ .။ ေကာင္းေရာ.။

(ဘာႀကီးမွန္းလည္းမသိဘူးေနာ္.။ ဟိဟိ)
          ဒီေန႔ခုနက အစ္မ သရဲခ်ိဳခ်ဥ္..(ဟုတ္ေပါင္..ငယ္ငယ္တုန္းက စားတာေတြနဲ႕မွားကုန္ၿပီ...)အစ္မ
ခ်ိဳခ်ဥ္ရဲ႕.. တဂ္ပို႔စ္ေလးကို သြားဖတ္မွ. အမွတ္တရတစ္ခု က်န္ခဲ့မွန္းသိတယ္.။ခုေျပာျပမယ္ေနာ္.။
          ၅ တန္းႏွစ္ကကၽြန္ေတာ္တို႔အတန္းနဲ႕တစ္ခန္းေက်ာ္မွာ..ဆံပင္ၾကြက္ၿမီးေလးနဲ႔ေကာင္မေလး
တစ္ေယာက္ရွိတယ္.။ေရသန္႔စက္နဲ႕တြဲထားတဲ့ေရကန္မွာ ေရသြားခပ္ရင္းအဲဒီေကာင္မေလး ဘုရားပန္းအိုး
လာလဲတာနဲ႔ႀကံဳေရာ..။ အဲဒါ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕အတူတူေရလာခပ္တဲ့ အိုက္စိုင္းဆိုတဲ့သူငယ္ခ်င္း ကအဲဒီေကာင္
မေလးရဲ႕ဆံပင္ႀကြက္ၿမီးေလးကိုဆြဲရဲလားဆိုေတာ့. ကေလးပီပီ..ဆြဲရဲတာေပါ့ကြ ဆိုၿပီး ေနာက္ကေနေဆာင့္
ဆြဲလိုက္တာ.. အတန္းမွဴးဆီေခၚၿပီး ေျမွာက္ေပးတဲ့သူေရာ.။ အဟုတ္မွတ္ၿပီး ဆြဲ တဲ့လူေရာ ႏွစ္ေယာက္
လံုးေဆာ္ပေလာ္တီးခံရတာေပါ့ဗ်ာ. ။ဟိုေကာင္မေလးကလည္း ငိုလိုက္တာ ကၽြတ္ကၽြတ္ကိုညံေနတာပဲ.။
အဲဒီတုန္းကေတာ့ အဲဒီေကာင္မေလးကို မေက်နပ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ.။ သိပ္မနာပဲနဲ႕ဘာညာေပါ့ဗ်ာ.။ အဲဒီအခ်ိန္
တုန္းက အဲဒီေကာင္မေလးဟာ. တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ..ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ရင္ႏွင့္အမွ် ခ်စ္ရမယ့္သူျဖစ္လာလိမ့္
မယ္ ဆုိတာထင္မထား ဘူးေပါ့ဗ်ာ.။(ေနာက္ဆံုးေတာ့ လည္းဒီဘူတာပါပဲ..ဟိဟိ.။)ခုေတာင္ သူ႔ကို ျပန္ေျပာ
ၿပီး ရယ္ေနရတုန္း...။
           ဒီေန႔ျပည္ေထာင္စုေန႔ မို႔ ျပည္ေထာင္စုေန႔နဲ႔ပတ္သတ္တာ တင္ခ်င္ေပမယ့္ . အဆင္သင့္ေရးၿပီး
သား မရွိလိုက္လို႔ မတင္ျဖစ္လိုက္ဘူး..။ဗိုလ္္ခ်ဳပ္ေမြးေန႔အတြက္ တစ္ခုခုေရးတင္ဖို႔ ေရးေဖာ္ေရးဖက္
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႕အေဖာ္စပ္ပါေသးတယ္.။ သူ႔ ကေလာင္နာမည္က မုန္းေမာင္ေမာင္တဲ့..။
ဂ်ီေတာ့က ေနလွမ္းေျပာဖို႔ဖြင့္လိုက္ေတာ့.. သူ႔ Custom Message မွာဘာတင္ထားလဲဆိုေတာ့..“ မူးမွ
ေမ့မွာမို႔ မုန္းေမာင္ေမာင္ ေမာ့မယ္ေမ.. ” တဲ့..။ လူေတာင္ၿပံဳးခ်င္ခ်င္ျဖစ္သြားတယ္.။ အဲဒါနဲ႕ သူ႔ကိုရယ္ရယ္
ေမာေမာနဲ႕ မင္းကြာ ႀကံႀကံဖန္ဖန္..၊ေခါင္းကလည္းထြက္ပါ့ ဆိုေတာ့.. သေကာင့္သားက ထပ္ေျပာေသး
တယ္.။ရွိေသးတယ္တဲ့. “ ေမာင္ မုန္းေမာင္ေမာင္ မင္းမိန္းမ ေမၿမိဳ႕မွာ မိုးမိမယ္ ျမန္ျမန္ေမာင္း..” ဆိုတာ
ၾကားဖူးလား.တဲ့..။ ဘာေျပာလို႔ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ျဖစ္သြားတယ္.။ခုထိ ျပန္ေတြးရင္ရယ္ခ်င္ေနတုန္း.။
ေက်ာင္းမွာတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အပတ္စဥ္က ကေလာင္ေတြက..ကၽြန္ေတာ္ -မုတ္သံု(ျပင္ဦးလြင္) ၊မင္းေ၀
ေအာင္-မုန္းေမာင္ေမာင္ ၊ သက္ေနာင္ -လြမ္းစစ္ႏုိင္(ပုေလာ) ၊၀င္းျမင့္သန္း-ေမာင္၀င္းျမင့္သန္း (မေကြး)
တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္.။အျပင္မွာလဲ ေရးတဲ့ကေလာင္ေတြေပါ့.။မုန္းေမာင္ေမာင္နဲ႕သက္ေနာင္ ကစာသမားသပ္သပ္
ေပါ့.။ ၀င္းျမင့္သန္းက ကဗ်ာသမား.၊(တ်ာခ်င္း ၊ ေလးခ်ိဳးႀကီး၊ ကာခ်င္း ၊ ပိုဒ္စံုရတု..၊ အစုံပဲ..ကၽြန္ေတာ္ေလး
စားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးေပါ့.။ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္က နံရံကပ္စာေစာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ခါနီးမွ.ကၽြန္ေတာ့္တ်ာ
ခ်င္းကို တစ္ေနရာျမွဳပ္ထားတာ သူေဖာ္သြားလို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရံႈးသြားတာ..။)ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ေတာင္မ
ေရာက္၊ ေျမာက္မေရာက္..။ ကဗ်ာေရာ.၊စာေရာ..ဖီလင္လာတဲ့ဥစၥာ အကုန္ေရးတယ္...:P။ ေမာ္စကိုထိပါ
လာတာကေတာ့..ကၽြန္ေတာ္နဲ႕မုန္းေမာင္ေမာင္ ၂ ေယာက္တည္းပါ.။
      ကဲေျပာရင္းနဲ႕လဲ မဆိုင္တဲ့လမ္းေၾကာင္းေတြလြဲကုန္ၿပီ.။ကိုယ့္ေခါင္းစဥ္ကိုျပန္ၾကည့္ၿပီးရယ္ခ်င္သြားေသး
တယ္.။ ေရးတဲ့စာနဲ႕ ေတာ္ေတာ္ေ၀းသြားၿပီ.။ ကဲ ..အမ်ိဳးသားဖခင္ႀကီးေမြးေန႔ အတြက္ စဥ္းစားရဦးမွာမို႔.
ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ၾကပါလို႔..။