ဝမ်းနဲ့လွယ်ပြီး မွေးထုတ်လိုက်တဲ့အမေက
ကိုယ့်သားကိုယ် မမှတ်မိတော့တဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းလို
ငါ့မြို့ကလေးဟာ ငါ့အပေါ် စိမ်းစိမ်းကားကား။
ရင်ခုန်သံသီချင်းဟောင်းကလေးဟာ
နောက်ဆုံးပေါ်တီးလုံးနဲ့ သီဆိုခွင့်မရှိတော့ဘူး
ယူကလစ်ရနံ့တွေနဲ့ မြင်းလှည်းခွာသံတွေက
မျိုးတုံးတော့မယ့် ရှားပါးမျိုးစိတ်တွေတဲ့
မျက်နှာစိမ်းဆိုတဲ့အကြည့်တွေကို
ကိုယ်မခံချင်ဘူး ချယ်ရီရယ်။
ငါ့အမေအိမ်မှာ ငါကဧည့်သည်
ငါ့အတိတ်တွေမှာ ငါတကယ်မရှိခဲ့သလိုမျိုး
ကိုယ့်အသက်ရှုသံကအစ သူစိမ်းဆန်နေသတဲ့
ပြင်ဦးလွင်...။
မိုးသက်ဦးလွင်
