သကၠံရြာေဟာင္းသို႔ တစ္ေခါက္(၁)

         “ ေမာင္ေရ..မနက္ျဖန္ေမတို႔.မန္းေလးဆင္းရေအာင္.ေမာင္အားတယ္မဟုတ္လား.ဘုရားဖူးေပါ့ေမာင္
ရယ္. အႀကီးေကာင္က အရင္တစ္ေခါက္သူ႔ကို ဖ်ားလို႔ ထားပစ္ခဲ့တာကို မေက်နပ္ဖူးလုပ္ေနတာ...”
       “ အာ.အားတယ္ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲေမရယ္..မနက္ျဖန္ တနဂၤေႏြဆိုေပမယ့္.. စစ္သားဆိုေတာ့တာ၀န္
က နယ္ပယ္ ၊အခ်ိန္ကန္႔သတ္လို႔ရတာမွမဟုတ္ပဲ..24 hour stand by ေပါ့ကြ..။ဒါေပမယ့္အားဖို႔ေတာ့မ်ားမယ္
ထင္တယ္...။ ဌာနမွဴးကိုသတင္းပို႔ၾကည့္ုလုိက္ဦးမယ္ေလ...”
       “ အင္း .. ဒါနဲ႔. ဟိုတစ္ေခါက္က ကိုမိုးတို႔က ၀ိုင္ပုလင္းေတြမွာတဲ့ဟာ ယူသြားရမယ္..။သူတို႔မွာတဲ့ အလယ္
ပင္လိန္က ၀ုိင္မရခဲ့ဘူးေမာင္ရဲ႕႕... အဲဒီဟိုဘက္က သကၠံဆိုတဲ့ ရြာက ၀ိုင္ကိုရခဲ့တာ ..သကၠံ၀ိုင္ကေတာ့ေမ
လည္းမၾကားဖူးဘူး...”
       “ သကၠံက ၀ိုင္လား.....”
      “ ေမာင္က သကၠံကိုေရာက္ဖူးလို႔လား...”
     “ ဟ .. တို႔ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀က SRP , LRP ေတြေလွ်ာက္ရင္ အဲဒီလမ္းေၾကာင္းပဲဟ.. .အလယ္ပင္လိန္..၊
ေဆးတစ္လံုး ၊ သကၠံ ၊ ေညာင္ကုန္း.၊ သိမ္အင္း.၊ မိုးႀကိဳးပစ္.. လမ္းတစ္ေလွ်ာက္က ရြာေတြကို အလြတ္ရေသး
တယ္...။ အဲဒီရြာေတြထဲက မွ သကၠံဆိုတဲ့ ရြာကိုထူးထူးျခားျခားကို သတိရေနတာ...”
      “ ဘာလဲ. သကၠံသူနဲ႔ ဇာတ္လမ္းရွိခဲ့တယ္ေပါ့ေလ...”
      အိမ္သူသက္ထားက မသၤကာေသာ မ်က္လံုး၀ိုင္းေလးမ်ားျဖင့္  ေမးလာသည္..။
      “ ဘယ္ကလာဇာတ္လမ္းရွိရမွာလဲ.ေမရဲ႕... ေမာင့္ဘ၀မွာ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ႏုိင္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ျဖစ္ခဲ့
တာ ေမရဲ႔... ”
      “ .ဓႏုမေလးလား... ရွမ္းမေလးလား..”
    “ ေအာ္ ဒုကၡပါပဲ.. ဒီမိန္းမကိစၥမဟုတ္ပါဘူးဆိုေန.. တစ္ေယာက္တည္းခ်စ္ခဲ့တာသူလည္း မသိတာ မဟုတ္
ပဲနဲ႔...”
      “ ဒါဆိုေမာင္ ေမ့ကို ေျပာျပရမယ္.. ”
      “ ေမ မေျပာခိုင္းလည္း . ေမာင္က ဒီကိစၥကို ေျပာျပမလို႔ပဲ.. ခုနားေထာင္မွာလား..ဇာတ္လမ္းကနဲနဲေတာ့
ရွည္တယ္...”
        “ဒါဆိုေနဦးေလ.. မန္းေလးက ျပန္လာမွ ေျပာျပ ...ေမာင္လည္းေသခ်ာျပန္စဥ္းစားထား.ခါတိုင္းေျပာေန
က်လို.ေအာ္ေမ့သြားလို႔ ဆိုၿပီး. ၾကားက က်န္ခဲ့တာေတြျပန္ေျပာတာ သိပ္ နားေထာင္ရခက္တာပဲ...”
        “ ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ..ေမနားေထာင္ခ်င္သလို ျဖစ္ေအာင္.. ေမာင္စာအုပ္နဲ႔ေရးၿပီးမွ ကေလးကိုပံုေျပာျပသလို
ေျပာျပမယ္ဟုတ္ၿပီလား...”
        “ အင္း.. ဟုတ္ၿပီ.. ။ ဒါဆို.. ေမ မနက္ျဖန္အတြက္ျပင္ဆင္လိုက္ဦးမယ္.. ေမာင္လည္း ဌာနမွဴးဆီခြင့္
ေတာင္းလိုက္ဦး.. ”
         “ အင္းအင္း... ”
        ကၽြန္ေတာ္ထိုေန႔မွစ၍ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀တြင္ အမွတ္တရမ်ားစြာထဲမွာ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းျဖစ္ရံုမွ်မက.
ဘယ္ေသာအခါမွေမ့ႏုိင္ေတာ့မည့္ ထူးျခားဆန္းၾကယ္ေသာဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ကို . မွတ္မိသေလာက္
 ျပန္လည္ေရးသားျဖစ္ခဲ့ပါေတာ့သည္.....။
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

          

ခရီးတိုထိုးေဖာက္ခ်ီတက္တိုက္ခိုက္ျခင္း....။

SRP(Short Range Penetration) သင္ခန္းစာအရ..ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဒုတိယႏွစ္ဗိုလ္ေလာင္းမ်ား..ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႔
ကို ရြာစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ျဖတ္သန္း၍ မိုင္(၇၀) ခန္႔ ခရီးႏွင္သည့္ သင္ခန္းစာတစ္ခုျဖစ္ပါသည္.။ေသနတ္

တစ္လက္..၊ ေပါင္ ၄၀ ခန္႔ရွိေသာ..။ စစ္ေက်ာပိုးအိတ္..၊ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာအျပည့္အစံုႏွင့္..။ခႏၶာကိုယ္အႏွံ႕

အျပားမွာထြက္ေနသည့္ေခၽြးမ်ားက ေရညွစ္ခ်လို႔ရႏုိင္သည့္အေနအထား.။ ေခၽြးစိုစို ယူနီေဖာင္းမ်ားကို ေန

ပူပူမွာ ခ်ီတက္ရျပန္ေတာ့..ခႏၶာကိုယ္မွာ ဆားေတြအခ်ပ္လိုက္ႀကီးျဖစ္ေနသည္ဆိုတာ အျပင္ကသူငယ္ခ်င္း

ေတြယံုမွ ယံုပါ့မလားမသိ.။နဂို မျဖဴသည့္အသားမွာ အညိဳေရာင္စိမ့္စိမ့္ျဖစ္ေနသည္..။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ေလာင္း

ဘ၀ ေနေလာင္ဒဏ္ဆိုတာ မႈ စရာမလိုသည့္ အေသးအမႊားထဲမွာပါ၀င္သည္.။ခုလို ေအာက္ဒိုးသင္ခန္းစာမ်ိဳး

မ်ားတြင္..။ ကိုယ့္ရိကၡာကိုယ္သယ္ .ကိုယ့္ အုပ္စုနဲ႔ကိုယ္ခ်က္စားၾကရသည္.။ညဖက္တဲထိုးၿပီးအိပ္ၾကရသည္.။

ေဆာင္းတြင္းဆို တုန္ေပေရာ့ပဲ..။ သို႔ရာတြင္ ယခု ထြက္လာေသာ SRP ကေတာ့ မိုးရာသီျဖစ္ရာ. သိပ္မခ်မ္း

ေသာ္လည္း မိုးမရြာေအာင္ ဆုေတာင္းေနရသည္.။ မိုးရြာပါက ခရီးမတြင္လွေခ်. .။ အိတ္ႀကီးမ်ားတနင့္တစ္ပိုး

ႏွင့္ လဲလွ်င္လည္းေတာ္ေတာ္ႏွင့္ မထႏုိင္..။ ဗြက္မ်ားေပပါကလည္း .အေတာ္ဒုကၡေရာက္သည္မို႔ မိုးကိုေတာ့

ေၾကာက္ၾကသည္.။ ဒီ  ေအာက္ဒိုးကံေကာင္းသည္က မိုးမရြာျခင္းပင္ျဖစ္သည္.။ သို႔ရာတြင္ ေနအေတာ္ပင္ပူ

သျဖင့္ လူပင္ပန္းလွသည္.။

        “ မိုးသက္...  မင္း ခုနနားတုန္းက အေဒၚႀကီးေပးလိုက္တဲ့ သရက္သီးရွိေသးလား...”

       “ ေဟ.. ေအာ္ေအး.ေရာ တစ္လံုးအသစ္ရွိတယ္...”

       “ ဟိုအေသးေလးေရာ... ”

      “ အဲဒါက ငါကိုက္ထားၿပီးသားမို႔လို႔. မင္းကိုအသစ္ေပးတာ...” 

      “ အာ မင္းကလည္း ေတာစိတ္ေပါက္ေနပါၿပီ.. ေပးေပး အသစ္ကိုသိမ္းထားလိုက္...။မင္းကိုက္ၿပီးသားဘာ

ျဖစ္လဲ..။ တက္နင္းထားတာမွမဟုတ္တာ...”

       သူငယ္ခ်ငး္ျဖစ္သူ ကုတင္ခ်င္းကပ္လ်က္..ေအးေမာင္ေမာင္ဟိန္းက.လာေတာင္းသျဖင့္ အင္းယားရြာ

မွာ ခနနားေနစဥ္.. ကၽြန္ေတာ္တို႔နားေသာ အိမ္မွအန္တီႀကီးက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကိုလာေပးေသာ သရက္သီး

သံုးလံုးထဲမွ တစ္လံုးကိုေပးလိုက္ပါသည္.။

      ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားေအာက္ဒိုးထြက္လွ်င္ . . ရပ္ရြာထဲမွျဖတ္သြားရသည္က ရွားပါးပါသည္.။ ရံဖန္ရံခါျဖတ္

သြားလွ်င္လည္း .. ရြာမွ ရြာသားမ်ားမွ တစ္ရုန္းရုန္းျဖင့္ ထြက္ၾကည့္ၾက၊ မုန္႔ထုပ္ေတြေ၀ၾက...၊ေရေတြထြက္

တုိက္ၾက..၊ကေလးေတြကလည္း တုတ္ကေလးေတြကို ေသနတ္ေတြလိုကိုင္ၿပီး ေဘးကေန ေျပးလိုက္ၾက.ျဖင့္

ၾကည္ႏူးစရာေတာ့ေကာင္းသည္. ။ေမၿမိဳ႕အနီးတစ္၀ိုက္တြင္.ရွမ္း၊ဓႏုရြာေလးေတြ ကမ်ားသည္.။သူတို႔ကလည္း

ဗိုလ္ေလာင္းေလးမ်ားကိုခ်စ္ၾကသည္..။သို႔ရာတြင္.. ရြာအတြက္၀န္ထုပ္၀န္ပိုးျဖစ္မည္စိုးေသာေၾကာင့္

ယခုလို SRP , LRP မ်ားမွ အပ ရြာႏွင့္ကင္းကင္း ၊ ခပ္လွမ္းလွမ္းေနရာမ်ားတြင္သာ ေလ့က်င့္ေလ့ရွိၾကသည္။

       “ မင္း စာေမးပြဲေျဖႏုိင္လား... သူငယ္ခ်င္း..”

      “ အင္း.ဒီလုိပါပဲ. ပရယ္တီကယ္ေျဖတုန္းကကြာ.. Scope ၾကည့္ေနတုန္းေနာက္ကတစ္ေယာက္က မင္း

အလွည့္ဆိုၿပီး. ပခံုးကိုပုတ္လိုက္တာ.. လန္႔ၿပီး မ်က္လံုးနဲ႔.. Scope ေစာင္းနဲ႔ထိသြားလို႔ နာသြားတယ္၊

အဲဒါနဲ႔ငါလည္း ဘယ္ဘက္နဲ႔ေျပာင္းၾကည့္ေနတုန္း..အေျဖလႊာထပ္တဲ့ ေမာင္က..၀င္တိုက္သြားတာဘယ္ဘက္

လည္း ထပ္ထိသြားျပန္ေရာ..။အဲဒါ အေျဖလႊာလည္းထပ္ေရာ.. တို႔ေမဂ်ာက အခန္းေစာင့္ဗိုလ္ႀကီး.က မင္းည

က မအိပ္ဘူးမလား . မ်က္လံုးေတြရဲေနတယ္ဆိုေတာ့.. ဘာေျပာရမွန္းမသိတာနဲ႔..ဟုတ္ကဲ့ လို႔ပဲေျဖလာခဲ့

တယ္...”

          ကၽြန္ေတာ္က ပရယ္တီကယ္ေျဖတုန္းက.. အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ၿပီးစၿမံဳ႕ျပန္ပါသည္.။ ေနာက္မွသူငယ္

ခ်င္းမ်ားရယ္ၾကသည္..။ 

     “ မင္းကလည္း ႀကံဖန္ၿပီးေတာ့ ကို ျဖစ္ေနတာပဲ.. ။အဲဒါေၾကာင့္မင္းကိုဂ်ီပီလို႔ေခၚတာ နည္းေတာင္နည္း

ေသးတယ္...”

      ကၽြန္ေတာ့္ ကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ဂ်ီပီဟု နာမည္ေျပာင္ေခၚၾကသည္.။ တကယ္တမ္းဂ်ီပီဆိုသည္မွာ..

ဗိုလ္ေလာင္းအခ်င္းခ်င္းသာသိၾကေသာ နာမည္ေျပာင္တစ္ခုျဖစ္ပါသည္.။G=General( ေနရာတကာ ။အေထြ

ေထြ.၊ေယဘုယ်အားျဖင့္. ႀကိဳက္သလိုျပန္လုိ႔ရသည္.။ ) P= ပံုမလာ.. ။ အားလံုးေပါင္းလိုက္ေတာ့.ေနရာတကာ

ပံုမလာေသာ..တစ္လြဲေကာင္ .. ဆိုေသာ အဓိပၸာယ္တစ္ခုထြက္လာသည္..။တကယ္တမ္းကၽြန္ေတာ္ထိုနာ

မည္ေျပာင္ကိုရခဲ့တာက ကၽြန္ေတာ္ပံုမလာ၍မဟုတ္ပါ.။ ထုိနာမည္မ်ိဳးရွိေသာ ဖိုင္နယ္ရီးယား အစ္ကိုတစ္ဦး

ႏွင့္ရုပ္ခ်င္းဆင္ တူသည္ဟု ဆိုေသာေၾကာင့္.. လက္ဖက္မကမ္း၊ ကင္ပြန္းမတပ္ပဲ . နာမည္အပိုင္စားရလိုက္

ျခင္းျဖစ္ပါသည္.။

      “ ေရွ႔ရြာက ပင္လိန္ေနာ္.. ဟုတ္လား မိုးသက္..”

       “ အာ ဘယ္ဟုတ္မလဲ.. ေရွ႔ရြာက ေနာင္လိုင္ပါဟ.. ။ ႏုိင္ႏုိင္းနဲ႔စိုးျမတ္နႏၵာတို႔ေတာင္ ေမာ္ဒယ္ၿမိဳ႕သူ

လာရိုက္သြားေသးတယ္...။ ဟိုးေရွ႔မွာ ျပျပေလးျမင္ေနရတဲ့ေညာင္ပင္ႀကီးက.. အဲဒါ ႏုိင္ႏိုင္းနဲ႔ စိုးျမတ္နႏၵာ

ခ်ိန္းေတြ႔တဲ့ေညာင္ပင္ႀကီး.. ။ဇာတ္ကားထဲမွာေတာင္. . ။ ေနာင္ေတာ္ေတြ ထြင္းသြားတဲ့ အရာေတြပါေသး

တယ္..”

      “ ေၾသာ္.. ေၾသာ္...”

    ဘယ္ရမလဲ..။ ကိုယ္က ၿမိဳ႕ခံဆိုေတာ့ . မေရာက္ဖူးေသာ္ျငား တစ္ေခါက္သြားၿပီးကတည္းက ေျမပံုက မ်က္စိ

ထဲမွာ ျမင္ေနသည္..။ ဘာၿပီးရင္ဘာ ဆိုတာ ဒက္ကနဲေျပာလို႔ရေနသည္.။

         ေရွ႔ရြာ ေရာက္ေတာ့ အဲဒီကၽြန္ေတာ္ညႊန္းခဲ့သည့္ေညာင္ပင္ႀကီးေအာက္မွာ ခနနားၾကသည္.။ဟန္းေကာ

ေတြဖြင့္ၿပီးထမင္းစားၾကသည္..။ ၿပီးေတာ့ ပါသေလာက္ အလွဴေငြေတြသဒၵါ တရားရွိသေလာက္ထည့္၀င္ၿပီး

ေနာင္လုိင္ဘုနး္ႀကီးေက်ာင္းကို လွဴၾကေသးသည္..။ ေခတၱမွွ်နားခိုေသာ္လည္း... ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ေအးေမာင္

ေမာင္ဟိန္းက ကုဋီေတြေျပးေဆးလိုက္ေသးသည္...။သူက ဓႏုလူမ်ိဳး ဘာသာတရားကိုင္းရႈိင္းသည့္ေနရာမွာ

ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္တြဲမိသည္..။

       အဲဒီကေန ဆက္ေတာ့ ကုန္းဆင္းႀကီးမွာ ၿခံဳခို / တန္ျပန္ၿခံဳခို သင္ခန္းစာေတြ ေလ့က်င့္ၾကသည္.။ အဲဒီ

ေနာက္..။ ထံုးဘိုရြာမွာ.. မႏၱေလး-လားရိႈးလမ္းမႀကီးကိုျဖတ္.၊ၿပီးေတာ့ ေရတံခြန္ေတြႏွင့္သိပ္ကိုလွသည့္

ရန္ကုန္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း..။ အဲဒီေက်ာင္းကိုေရာက္သြားလွ်င္.. ၀ူခံုးကားထဲက နတ္ျပည္ကိုေရာက္သြားသလို

ပင္ ေရမႈန္ေရမႊားေတြၾကားထဲမွာေတာင္နံရံကိုတက္သြားတဲ့ေက်ာက္ေလွကားမတ္မတ္ေလးကပင္တက္ရ

သည္.။ အလြန္ပင္လွေသာ ေက်ာင္းျဖစ္သည္.။ 

             ထိုဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းကိုေက်ာ္လွ်င္.. ပြဲေကာက္ရြာသို႔ေရာက္သည္..။ပြဲေကာက္ရြာမွာ.နာမည္ႀကီး

BE ေရတံခြန္ေခၚ. ပြဲေကာက္ေရတံခြန္ရွိသည္..။ ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀ ေလ့က်င့္ခ်ိန္ျဖစ္၍ ေရတံခြန္သို႔ အနားသီ

ခြင့္မရခဲ့ပါ..။ 

               ပြဲေကာက္ရြာမွ ဆက္သြားလွ်င္.. အေရွ႕ပင္လိန္ရြာကိုေရာက္သည္.. ။ျပင္ဦးလြင္မွာမျမင္ရသည့္

ထန္းပင္ႏွစ္ပင္သံုးပင္ေတြ႔ရသည္.။ အပူပိုင္းမွာေတြ႔ရသည့္. မန္က်ည္းပင္မ်ားလည္းရွိေသးသည္..။ ထုိရြာ

ကေခ်ာင္းထဲမွာ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားေရခ်ိဳးခြင့္ေပးသည္.။ေသနတ္ကေလးမ်ားလြယ္ကာ အလွည့္က် ေရသြားခ်ိဳး

ၾကသည္..။ အေရွ႕ပင္လိန္ရြာမွ ၀ိုင္သည္ ျပင္ဦးလြင္တစ္၀ိုက္တြင္နာမည္ႀကီးသည္..။ ကားသမားမ်ားပုလင္းကို

ဒါဇင္လိုက္မွာၾကသည္.။ အပတ္မပါသည့္ ၀ိုင္ဟုနာမည္ႀကီးသည္.။ ဆိုင္တြင္တင္ထားေသာ..ပါကင္လွလွ

၀ိုင္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာေကာင္းေၾကာင္းသိရသည္.။ကၽြန္ေတာ္တစ္ငံုခန္႔ေသာက္မိသည္.။ ခ်ိဳေမႊး၍

လည္ေခ်ာင္းထဲတြင္ပူဆင္းသြားေသာ ၀ိုင္ျဖစ္သည္.။ နာမည္ႀကီးလည္းႀကီးေလာက္ပါရဲ႕ဟုေတြးမိေသးသည္.။

ေနာက္ပိုင္းေတာ့ မေသာက္ျဖစ္ေတာ့..။ ထိုေန႔ညက ပင္လိန္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာတည္းခိုၾကသည္.။

               ေနာက္ရက္မနက္ အေရွ႔ပင္လိန္ကေန ဆက္ထြက္ေတာ့...အလယ္ပင္လိန္.၊ ၿပီးေတာ့ . ျပည္သူ႔ဘ

၀ေလ့လာေရး..ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆည္ေျမာင္းတူးေပးခဲ့သည့္ ေဆးတစ္လံုးရြာ..။ အဲဒီကေန အေက်ာ္မွာ သကၠံ

ဆိုေသာ ရြာကေလးတစ္ရြာရွိသည္...။ထုိရြာအေက်ာ္သို႔ေရာက္လွ်င္ ေခတၱမွ် နားေလ့ရွိသည္..။ဒီ SRP တြင္

လည္းနားမည္မွာေသခ်ာသေလာက္ျဖစ္သည္.။ မနားလို႔လဲ မရေတာ့။. ပင္လိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ေရဘူး ေရျဖည့္

ရန္ေမ့လာသည္..။ မနားလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ အေျပးတက္ျဖင့္ အိမ္တစ္အိမ္အိမ္မွာ ၀င္ျဖည့္ရမည္...။

               တစ္ျဖည္းျဖည္းႏွင့္သကၠံရြာကေလးကို ျဖတ္လာသည္..။ နားမည့္အရိပ္အေယာင္မျပေသး .. ကၽြန္

ေတာ္ မနားဘူးအထင္ျဖင့္.. ။ လမ္းေဘးအိမ္တစ္အိမ္သို႔ အကူအညီေတာင္းကာ ေရျဖည့္သည္.။ျပန္ထြက္

ကာ စစ္ေၾကာင္းထဲျပန္၀င္၍ ဆက္သြားျပန္သည္.။ ရြာကို၂ဖာလံုခန္႔ေက်ာ္သြားမွ.. စစ္ေၾကာင္းက ရပ္သြား

သည္.။ 

           “ ရႊီး.. နားမယ္ေဟ့.. ေရွ႕က ဗိုလ္ေလာင္းေတြ..”

         “ နည္းျပအရာရွိတစ္ဦးက ခရာတြတ္၍ ေရွ႕ က ေမာင္မ်ားကိုလွမ္းေအာ္သည္.။ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္စု နားသည့္ေနရာက ဇရပ္ကေလးတစ္ေဆာင္ရွိသည္..။သို႔ရာတြင္ကံဆိုးခ်င္ေတာ့..ကၽြန္

ေတာ္ အရိပ္ခိုဖို႔ရာေနရာမရ..။သို႔ႏွင့္..ဇရပ္ေလး၏ အေနာက္ဖက္ မလွမ္းမကမ္း မွာ..ရွိသည့္သစ္ပင္ရိပ္အုပ္

အုပ္ကေလး ေနာက္က ေက်ာက္တံုးကေလး တစ္တံုးေပၚကိုထိုင္ခ်လိုက္သည္..။ ေက်ာပုိးအိတ္ကို..ေဘးမွာခ်

သည္.။ ေရဘူးကိုထုတ္ေသာက္ရင္း ဟိုဟိုသည္သည္ မ်က္စိကစားၾကည့္ေတာ့..။ကၽြန္ေတာ္ထိုင္ခ်ခဲ့သည့္

ေက်ာက္တံုးကေလးေပၚမွာ.. အေတာ္ေရွးက်ေသာ ျမန္မာစာလံုးမ်ားကိုေတြ႔ရသည္..။ေအးေမာင္ေမာင္ဟိန္း

ကုိေခၚမည္လုပ္ေသးသည္.။သို႔ေသာ္ သူ႔ကိုအနီးနားတြင္မေတြ႔ရပါေခ်..။ ဘယ္ေရာက္ေနသည္မသိ.။

       အိတ္ကပ္ထဲက ကင္းေသာ့တြဲ(ဓါး၊ ေခါင္းဘီး၊ နဖာကေလာ္တံ၊ ကတ္ေက်း၊ ဇာကနာ၊ ေမႊးညွပ္၊ လက္
သည္းညွပ္ ၊စသည္တို႔အစံုပါ၀င္ေသာ ေသာ့တြဲမ်ားကိုဗိုလ္ေလာင္းမ်ား ေဆာင္ထားေလ့ရွိသည္..)ကိုထုတ္

၍ ျခစ္ၾကည့္ရာ.. ။ ထင္ရွားေသာျမန္မာစာလံုးမ်ားကိုဖတ္၍ ရလာသည္..။ ေက်ာက္တံုးတြင္ေရးထားသည္

က ..

                        “ သကံၠရြာမ..”

         စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီေက်ာက္တံုး၏ သက္တမ္းကို တြက္ခ်က္ေနမိသည္.။ သို႔ရာတြင္မိမိ မကၽြမ္းက်င္မရင္း

ႏွီးေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္ေလရာ စိတ္ထဲတြင္ မပါလွေခ်..။လူကလည္းပင္ပန္းေနၿပီျဖစ္ရာ.ေက်ာပိုးအိတ္

ေပၚတြင္ လွဲခ်လိုက္ရင္းမေမွ်ာ္လင့္ပဲ ေမွးကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္..။

ဆက္လက္ဖတ္ရႈပါရန္...။