သေဘာေလာက္ေျပာရရင္..

            ေမာ္စကို ေဆာင္းညက ရတု ဖြဲ႔ဖို႔ မမီေတာ့ ၿပီ  .။ သုည အေပၚ ၁ ဒီဂရီ ဆိုကတည္းက ကြင္းထဲမွာ ေဘာကန္ရန္ လူစုဖို႔ပင္ မလို.။ ညႀကီးသန္းေခါင္ ေဘာကန္သူမ်ားကို အရူး လို႔ ေခၚခ်င္ေခၚၾကပါေစေပါ့.။ သူတို႔ လူမ်ိဳးမ်ားကေတာ့ အားကစားကို ခုံမင္လြန္းလွသည္.။ အႏုတ္ ၂၀ ဒီဂရီနားကပ္ေနသည္ကိုပင္ ေဘာလံုးကြင္း ပတ္ၿပီး အေျပးက်င့္သူက က်င့္တုန္း.။ ဒါေတာင္ အားကစားသမားမဟုတ္.။ သာမာန္ေက်ာင္းသား ပင္.။

          ဒီေန႔ညကမွ ထူးထူးဆန္းဆန္း ေျခာက္ကပ္ေနသည္.။ အခန္းထဲက “ ဆည္းလည္းသံ” လို႔ နာမည္ တိတ္တခုိးေပးထားေသာ သူငယ္ခ်င္း က ေက်ာင္းတကာ ပတ္၍ လည္ေနသည္.။ မေန႔ကထိ ဆူတုန္း၊ ညံတုန္း ၊ ေဒါပြရတုန္း.။

ငမိုးတို႔ ရဲ႕ ၁၅ ေပပတ္လည္ သံုးေယာက္ခန္းေလးထဲမွာ ဆည္းလည္းေလး ကႏွစ္လံုး ရွိသည္.။ အခု ဆည္းလည္းတစ္လံုး ေက်ာင္းပတ္ေနတုန္း.။ တစ္လံုးက ဖ်ားေနသည္.။ ဖ်ားေနသည့္ တစ္ေယာက္က က်န္းမာေရး အင္မတန္ေကာင္းသည္.။ မႏွစ္က ငမိုးတို႔ တစ္ေက်ာင္းလံုး ဖ်ားၾကတုန္းက သူတစ္ေယာက္တည္း ထူထူေထာင္ေထာင္ ႏွင့္ အခန္းပတ္ကာ လူမမာစာေတြ လိုက္စားသူ ျဖစ္သည္.။ ငမိုးကေတာ့ ေမာ္စကိုကို ႏွစ္ရက္ဆက္တုိက္ သြားၿပီး လမ္းတကာ ပတ္သြားေနသည္ကို ပင္ ခုထိမဖ်ားေသး.။ ေလာေလာဆယ္ အခန္းက အင္မတန္ တိတ္ဆိတ္ၿပီး ေနလို႔ထိုင္လို႔ အင္မတန္ေကာင္းေနသည္.။ လတ္တေလာ အေျခအေနအရ စားပြဲေပၚမွာ ေဖာက္လက္စ အာလူးေၾကာ္တစ္ထုပ္ ႏွင့္ Lipton Tea တစ္ဘူး. ရွိသည္.။ စိတ္ထဲမွာ ၀တၳဳေရးခ်င္ စိတ္ေပၚေနသည္.။ အေတြးကားမရွိ.။ မၾကာမၾကာ ဦးေႏွာက္ထဲတြင္ ေပၚတတ္သည္.။ သုိ႔ေသာ္ အျခား အလုပ္ ေတြၾကား မွာ အဲဒီအေတြးေတြ ညပ္ညပ္ပါသြားေလ့ရွိသည္.။ ဖဘကို ဖြင့္ထားမိသည္.။  စေတး တပ္စ္ တင္ မည္လုပ္သည္..။ ေရးသင့္ မေရးသင့္ ခ်ိန္ရေသးသည္.။ ေရးလိုက္ဖ်က္လိုက္.၊ ျပန္ေရးလိုက္.၊ တစ္ခါတစ္ခါ ေရးၿပီးတင္ၿပီးမွ  လူမျမင္ခင္ ျပန္ဖ်က္.။

ယေန႔လည္း ဘေလာ့ပတ္ျဖစ္ေသးသည္.။ ကိုယ့္အစ္မ အရင္းလို ခ်စ္ရွာေသာ အစ္မကန္ဒီ ဘေလာ့ မွစာကို ခုထိ သေဘာက်ေနတုန္း.။ မဂၤလာေဆာင္ကို ျမန္မာထံုးစံျဖင့္ အက်ဥ္းခ်ံဳးလုပ္လိုေသာ ငမိုး အစ္မ .။ ဘယ္ေနရာကိုပဲေရာက္ေရာက္ ဘာပဲေရာက္ေရာက္… ျမန္မာစိတ္ မေပ်ာက္သြားတာကိုက ေလးစားဖို႔ေကာင္းေနၿပီ.။ ဖဘ မွာျဖစ္ျဖစ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ေနရာတကာ မပါပဲ ကိုယ္ေဖ်ာက္ေနတတ္တာကို သတိထားမိသည္.။ ဘာပဲ ေျပာ ေျပာ ငမိုးလည္း လိမၼာသူေတြႏွင့္ ေပါင္းရသည္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာလွသည္.။ တစ္ေန႔က မန္းမွ အေဒၚႏွင့္ စကိုက္ ေခၚၿပီး စကားေျပာျဖစ္ၾကသည္.။ ငမိုးတို႔ အမ်ိဳးထဲ အရက္ေသာက္သူမရွိ ၊ ေယာကၡမ-ေခၽြးမ/သားမက္ မတည့္ တာမရွိ၊ အမႈအခင္းေပြလီ မရွိ၊ လူမႈေရး အရႈပ္အရွင္းမရွိ ဟု ကိုယ့္ အမ်ိဳးကိုယ္ေဖာ္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား သေဘာက် မိ ၾကသည္.။ ကိုယ့္ ငါးခ်ဥ္ကိုယ္ ခ်ဥ္ျခင္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါေစ.။ ငမိုးလည္း မိမိ အမ်ိဳးထဲကလို  လိမၼာ သူမ်ားသာ ေရြးေပါင္းျခင္းျဖစ္သည္.။

တစ္ရက္တစ္ရက္ ဖဘ တြင္ အခ်ိန္ကုန္ရသည္မွာ သိပ္ေတာ့ အဆင္မေျပလွ .။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အလုပ္ေတာ္ေတာ္ လုပ္မိသည္ဟုဆိုရမည္.။ http://seinlanmyay.org  Joomla ဆိုက္ကို ေလာေလာဆယ္ ငမိုးကိုင္ေနရသည္.။ နဂို ၀က္ဘ္မာစတာ လုပ္သြားသည့္ စင္ကာပူ မွ အစ္ကိုက ေတာ္ေတာ္ကို ေတာ္ပါသည္.။ အစစအရာရာ အဆင္သင့္ သံုးရံု ျဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားေပးသည္.။ လိုအပ္သည့္ ႏိႈးေဆာ္စာမ်ား ၊ ဂုဏ္ျပဳလႊာ မ်ား၊ အလွဴမွတ္တမ္းမ်ားအားလံုး ကိုေသခ်ာ ထည့္ထားေပးသည္.။ ဘေလာ့ႏွင့္ ၀က္ဘ္ဆိုက္က သေဘာတရားျခင္းေတာ့ အတူတူပင္ျဖစ္သည္.။ သုိ႔ရာတြင္ ၀ဘ္ဆိုက္ ဆိုသည့္ အမ်ိဳးက Control Panel တစ္ခုလံုးကိုယ့္လက္ထဲမွာ ထားရသည္.။ Hosting ကအစ ကိုယ့္ဖာသာ၊ တည္ေဆာက္ပံုႏွင့္ Database ကအစ ကိုယ့္ဖာသာ တည္ေဆာက္ရေတာ့ အဲဒါေတြေတာ့ရႈပ္သည္.။ လံုၿခံဳေရးအပိုင္းကေတာ့ ငမိုးလည္း နည္းနည္းပါးပါး တီးမိေခါက္မိရွိသေလာက္ေတာ့ လုပ္ရသည္.။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဖဘေပၚမွာ အခ်ိန္ ကုန္ တာ ထက္ စာရင္ နတ္လူသာဓုေခၚမည္ဟု ကြကို ေျဖသိမ့္ရသည္.။

ငမိုးႏုိင္ငံေရး မလုပ္ပါ.။ တစ္ခါတစ္ခါ စိတ္တိုသည့္ အခါေတာ့၀င္ေရးတတ္ပါသည္.။ စစ္သားလည္း ႏုိင္ငံေရးလုပ္ခြင့္ မရွိပါ.။ ဒါေတာင္ မဆီမဆိုင္ ငမိုးကို MyanmarExpress ကဟု စြတ္စြဲသူက ရွိေသးသည္.။ ငမိုးဖာသာ MyanmarExpress လည္းမဟုတ္ပါ.၊ ေဒါက္တာ ဆိတ္ဖြားလည္းမဟုတ္ပါ.။ သူတို႔ ဘယ္သူမွန္းလည္း ငမိုးမသိပါ.။ တစ္ခါကလည္း ဘဂၤလီအေရးက Myanmar Striker ဆိုက္က လူ တစ္ ေယာက္ကို  ဘဂၤလီ ဟု Myanmar Express ကတင္၍ ငမိုးကို လာေရာက္ဆက္သြယ္ ေတာင္းပန္တာ ခံရေသးသည္.။ ငမိုးဘာတတ္ႏုိင္မည္နည္း.။ ထိုသူက ေျပာေသးသည္.။ Myanmar Express ကေမာ္စကိုမွ ေထာင္ထားသည္ျဖစ္၍ ဆက္သြယ္ေပးပါရန္ (သို႔) ထိုပံုျဖဳတ္ခိုင္း ေပးပါရန္ ျဖစ္သည္.။ ငမိုးလည္း မသိ. ။ ေရွ႕မီ ေနာက္မီ စီနီယာမ်ားကို စံုစမ္းရသည္.။ ေက်ာင္းအသီးသီးကို ေမးရသည္.။ ဘယ္ေက်ာင္းမွာ မွ အေျဖမေပၚ၊ စီနီယာေရွ႕မီ ေနာက္မီေတြလည္း ေသခ်ာ မသိ.ဆိုေတာ့ ငမိုးလည္း မတတ္ႏုိင္ပါ.။ ဒီကမဟုတ္ဟု ေျပာေသာ္ လည္းထိုသူ မယံုသလိုလို ႏွင့္ေတာ့ လက္ေလွ်ာ့သြားပံုရသည္.။

အသိေတြထဲမွာ ငမိုးရဲ႕ အခ်စ္ေရးကို လာလာေမးၾကသူရွိသည္.။ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ လက္မ ေအာက္စိုက္ၿပီး လည္ပင္းတြင္ ဆြဲထားရမည္ထင္သည္.။ ေျဖရလြန္းမက ေျဖရေတာ့လည္း မေျဖခ်င္ေတာ့.။ ငမိုးလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ေတာ့ ခံစားရသည္.။ အေၾကာင္းမသိသူမ်ားကေတာ့ တစ္ႏွစ္ေလးေယာက္ ေပြလွသည့္အေကာင္ဟု ထင္မည္ ျဖစ္သည္.။ အေၾကာင္း မသိဆုိကတည္းက ကိုယ့္ကို မခင္ၾက သူ ေတြ ျဖစ္ သည္.။ ကိုယ့္ကို မခင္မွေတာ့  ကိုယ့္ကို ထင္ခ်င္ထင္ၾကပါေစ.။ အခ်င္းခ်င္း ယံုၾကည္လွ်င္ ေတာ္ပါၿပီ.။ ကိုယ့္ တြင္လည္း အစ္မႏွင့္ ညီမ ႏွင့္။. သူမ်ားသားသမီးကို ေပြခ်င္ ရႈပ္ခ်င္ အေပ်ာ္ႀကံခ်င္ စိတ္ငမိုးတြင္ ရွိမရွိ  အခ်င္း ခ်င္း သိၾကလွ်င္ပင္ ေက်နပ္လွၿပီျဖစ္သည္.။ ၾကာေတာ့ လူလည္း ထံုေပေပျဖစ္ၿပီး. ဖဘ ေပၚတြင္ ဖီလင္တက္ၿပီးရွယ္ယာ လုပ္ၾကေသာ အခ်စ္ဒႆနမ်ားကို ၾကည့္ရင္းသာ ရယ္ ခ်င္လွေတာ့သည္.။ သို႔ေသာ္လည္း အႏုပညာ စိတ္က ၾကာၾကာမခံႏိုင္.။ ဟိုတစ္ေလာက လာသြားသည့္ ကိုမင္းဧရာ(ေႏြေတးရွင္) ရဲ႕ ကဗ်ာ မ်ားအလြန္ေကာင္းသည္.။ ျမန္မာကဗ်ာ ငတ္ေနေသာ ငမိုး ေရငတ္တုန္း ေရတြင္းထဲ က်သလို ပင္ျဖစ္မိသည္.။ ေမာ္ဒန္ဆို ကိုအလင္းသစ္၊ ျမန္မာဆို ကိုမင္းဧရာ၊ ၀တၳဳဆို အစ္မမဒမ္ကိုး၊ သေရာ္စာ ဆိုလွ်င္ ဦးအိကု၊ အလွအပ ဘာညာ ဆို မကန္ဒီ ၊ ခရီးသြားဗဟုသုတ ဆို မကြန္ ၊ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ ေဖးဘ ရိတ္ ထားရသည္.။ က်န္သူေတြ လည္း သေဘာမက်၍ မဟုတ္ပါ.။ ငမိုးဘေလာ့ရဲ႕ လင့္ခ္ ခ်ိတ္ ထား သူ ေတြ အ ကုန္လံုးက ငမိုးရဲ႕ ေဖးဘရိတ္ေတြခ်ည္းပဲျဖစ္သည္.။

ေရွ႕လတြင္ ငမိုးရဲ႕ ေမြးသမိခင္ ေမြးေန႔ ရွိသည္.။ အေမ့ကိုေတာင္းပန္စရာတစ္ခုရွိသည္.။ တစ္ခ်ိန္က ငမိုးရည္ရြယ္ၿပီး ဒီဘေလာ့မွာပင္ သူ႔နာမည္အႀကိမ္ႀကိမ္ေရးခဲ့သူ တစ္ဦး အေၾကာင္း အေမႏွင့္ေျပာစဥ္က မေတာ္လိုက္ရ သည့္ ေယာကၡမ မိသားစု တစ္စုလံုးေမြးေန႔ ေတြ ငမိုးအလြတ္ရေၾကာင္းေျပာမိသည္.။ အေမ က ငမိုးတို႔ မိသားစု ေမြးေန႔ေတြျပန္ေမးေတာ့ ငမိုးဆိုသည့္ ငတိက အေမ့ ေမြးေန႔မွ လြဲ၍ က်န္သည့္ ေမြးေန႔ အကုန္လံုးကို မွတ္မိသည္. ။ အေမ့ ေမြးေန႔တစ္ခုတည္း ေမ့ေနသည္.။ အေမ ၀မ္းနည္းသြားသည္.။ ငမိုး လည္း သိသည္.။ တစ္ခါတစ္ခါ လိမၼာေအာင္ ေနလ်က္ႏွင့္ ထိုသုိ႔ မွားသည့္ အမွားေတြက ခြင့္လႊတ္ရခက္ ၊ ေျဖ သိမ့္ ရ ခက္ေတြ ျဖစ္ေနတတ္ပါသည္.။

စာလည္းရွည္ေခ်ၿပီ.။ ဖ်ားေနသည့္ သူငယ္ခ်င္းကုတင္မွ လူးလိမ့္ညည္းျငဴသံၾကားသည္.။ Enter ေခါက္သံခပ္က်ယ္က်ယ္ေၾကာင့္ ႏုိးလာၿပီးထင္သည္.။ ပါးစပ္ထဲ ဘာမွ မရွိပါပဲလ်က္ ပလပ္ပလပ္ႏွင့္ ေလ ေတြ ၀ါးေနသည္..။ အိပ္ေပ်ာ္သြားလွ်င္ေတာ့ အဖ်ားက်မွာ ေသခ်ာသည္.။ ဒီတစ္ပတ္လံုး ငမိုးပို႔စ္ျပန္တင္ျဖစ္သည္မွာ  အလြန္ေပ်ာ္သည္.။ ကြန္မန္႔မ်ားျမင္ေတာ့လည္းေပ်ာ္ပါသည္.။ ဘေလာ့ဂါ ဟု ကြကို အမည္ခံထားသူမ်ားအဖို႔ ကြန္မန္႔ ကိုေတြ႔ရေသာ ပီတိသည္. စာေရးဆရာမ်ား စာမူခ ရေသာ ပီတိထက္ ေလ်ာ့မည္ မထင္ပါေၾကာင္း..။

                                                                                                   ေလးစားလ်က္

                                                                                                       ေမၿမိဳ႕မိုး