ခုတစ္ေလာ(၁)

နံပတ္(၁) - 

      ဒိုင္ယာရီ မေရးျဖစ္တာၾကာခဲ့ၿပီ.. ။ ဘာလို႔လဲ ဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဖာသာ မွတ္သားတဲ့အတိတ္ကို ျပန္

ျမင္မယ့္ လူတစ္ေယာက္ကို မနာက်င္ေစခ်င္လို႔ေပါ့.။ ၾကာခဲ့ၿပီဆိုတာေတာင္ ေနာက္ဆံုးေရးခဲ့တဲ့ေန႔က 

၁-၁-၂၀၁၃ ဆိုေတာ့ သိပ္မၾကာဖူးေပါ့.။ မထူးပါဘူး.။ ျပန္ေရးရမွာပါပဲ.။ ေစာေစာကတည္းက စမူဆာနဲ႔

ေပါက္စီဆိုတာ ဘယ္လိုလုပ္ထပ္တူက်မလဲေနာ့..။ ေလာေလာဆယ္ ကိုယ့္ထက္ အေရးႀကီးတာေတြအမ်ား

ႀကီးပဲ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ေအးေဆးပါ..။ အလွည့္အေျပာင္းေတြကို နားလည္ေနၿပီ..။ အေကာင္းဆံုးေနမယ္။

မိဘကလြဲရင္ အစားထိုးမရဘူးဆိုတာ မရွိပါဘူးေနာ့.။

နံပတ္ (၂) -

       ပရဟိတ အသင္းအစည္းအေ၀းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ရာထူးတိုးသြားတယ္ :D။ ရာထူးတုိးတယ္ဆိုေပမယ့္

တာ၀န္ေပးခံရတာေပါ့.။ အင္တာနက္တာ၀န္ခံ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ Joomla ဆိုက္ကိုင္ရဦးမယ္.။ ေလာ

ေလာဆယ္ Coding ကို မလုပ္ျဖစ္တာ သိပ္ၾကာေနၿပီ ..။ ဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စာျပန္ဖတ္ရလိမ့္ဦးမယ္.။ 

ေတာ္ေသးတာေပါ့ .။ စာေမးပြဲၿပီးသြားလို႔.. ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ပင္ပန္းရလည္း ကိုယ့္ေၾကာင့္ လူေတြစိတ္ခ်မ္း

သာရရင္ေက်နပ္ပါတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အလုပ္က မေကာင္းတဲ့အလုပ္မွ မဟုတ္တာ..။

နံပတ္(၃) -

       ကၽြန္ေတာ္ကသာ ကိုယ္အသံုးမက်လို႔ ဘေလာ့မွာ လူမ၀င္တိုင္း Facebook ကို အျပစ္တင္ေနတာ.။ 

တကယ့္ တကယ္ Facebook မွာ အစ္မမဒမ္ကိုး၊ ဦးအိကု တို႔ ေပ်ာက္သြားၿပီ. ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပန္ၾကား

ေရး လုပ္ဖုိ႔သာ သံုးေနရတယ္.။ (တကယ္ေတာ့မျပတ္ႏုိင္တာလဲ ပါပါတယ္. )။ အစ္မကန္ဒီတို႔လို Silence လုပ္ ေနႏုိင္ရင္လည္းအေကာင္းသားေပါ့.။ ဒါေပမယ့္...။အင္း.. တစ္ျဖည္းျဖည္းေတာ့ေလွ်ာ့ရမွာေပါ့ေလ.။

နံပတ္(၄) -

       ခုတစ္ေလာ ကိုကိုးတုိ႔ေရးတဲ့ မိုင္တိုင္(၂၀) တို႔ ၊ ၾကယ္စင္ ဆယ့္တစ္ တို႔ ေခတ္စားေနတယ္.။ ပြင့္ပြင့္

လင္းလင္းေျပာရရင္ အားက်ပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို ကၽြန္ေတာ္သိတယ္.။ အတိုထက္ အရွည္ကို 

ပိုအားသန္မိတယ္.။ အဲဒီအရွည္ေတာင္ ေလာေလာဆယ္ တို႔လို႔တန္းလန္းျဖစ္ေနတယ္.။ က်ိန္းေသတာက

ေတာ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၀တၳဳတိုေလးေတြပဲ ပိုသေဘာက်မွာပဲ.။ အတုိေလးေတြျပန္ေရးရဦးမယ္.။ 

၀တၳဳနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ပဲ ဒီဘေလာ့ေလးက စလာတာကိုး..။ 

နံပတ္(၅) -

      ခုတစ္ေလာ Facebook မွာ Message Box ကေန လိုက္ပို႔တဲ့ Ware ေတြရွိေနတယ္.။ အဲဒီေကာင္ေတြ

ကိုရွင္းဖို႔ သိပ္မခဲယဥ္းပါဘူး.။ ခဲယဥ္းတာက ဒီလင့္ခ္ေလးကို Like လုပ္ေပးပါ.။ Share ေပးပါဆိုတာ ေတြ

ပဲ.။ ကိုယ္ႀကိဳက္ရင္ ကိုယ္ Like ေပါ့.။ တစ္ခ်က္ေလာက္ၾကည့္ေပးပါဆိုလည္း ေတာ္ေသးတယ္.။ သေဘာ

က်ရင္ ၊ Like သင့္ရင္ Like မွာေပါ့.။ Like ရံုမက တစ္ျခားသူကို ျပခ်င္ရင္ Share ေပးမွာေပါ့.။ အခုဟာက

အရည္အခ်င္းၿပိဳင္ပြဲေတြ ၊ အလွအပၿပိဳင္ပြဲေတြထက္ ၊ အားမနာလွ်ာမက်ိဳးၿပိဳင္ပြဲေတြနဲ႔တူေနတယ္.။

နံပတ္(၆) -

     ဟိုေန႔က ေတြ႕ရေသးတယ္.။ ကေလးေလးတစ္ေယာက္ကို ေျခသလံုးက အရိႈးရာေလးေတြ ျပၿပီး ဆရာ

မ ကိုတရားစြဲတဲ့ ကိစၥ..။ အဲဒီဆရာမ ဘယ္လိုျဖစ္သြားမလဲ.။ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဆရာမပဲ.။ ရိုက္မွာပဲ.။ ကၽြန္

ေတာ္တို႔ တုန္းက လည္းရိုက္ခံၾကရတာပဲ.။တရားစြဲဖို႔ ေ၀လာေ၀း ၊ စိတ္ထဲကေတာင္ မျငိဳျငင္ခဲ့ဖူးဘူး.။ 

ခ်စ္ေၾကာက္ရိုေသပဲ.။ အဲဒီလိုတရားစြဲတဲ့ မိဘ ဆိုတာ ငယ္ငယ္က ဆရာ၊ဆရာမ ရိုက္တဲ့အခါ မႀကိဳက္တဲ့သူ

တပည့္သက္ မေၾကခဲ့သူလို႔ ထင္မိတယ္.။ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး US ကသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ျငင္းရ

ေသးတယ္.။ မတူတာကို ယွဥ္လို႔မရပါ.။ သူတုိ႔ႏုိင္ငံကလူေတြက ခံယူခ်က္ကိုက ေကာင္းပါတယ္.။ 

ကိုယ့္လူမ်ိဳးအေၾကာင္းကိုယ္သိေပါ့.။ အေရွ႕တိုင္းသားနဲ႔ အေနာက္တိုင္းသား စိတ္ထားကို မတူၾကပါဘူး.။

ကိုယ့္လူမ်ိဳးက ဘာသာတရားမွာကိုက ငရဲဆိုတဲ့ အေၾကာက္တရားနဲ႔ထိန္းၿပီးသား.။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဆရာမ

ကိုတစ္ခါေမးဖူးတယ္.။ သူတုိ႔ဘာသာမွာလည္းရွိတဲ့ ငရဲ ဆိုတာကိုယံုမယံုေပါ့.။ ဆရာမက မယံုဘူးလို႔ပဲ

ေျပာတယ္.။ ဒါျဖင့္ရင္ ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္လို႔ အရက္မေသာက္တာလဲ.လို႔ေမးေတာ့.။ မေကာင္းမွန္းသိလို႔ 

မေသာက္တာတဲ့.။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမ်ိဳးထဲမွာ ငရဲ ဆိုတာ မရွိရင္၊ ဒါမွ မဟုတ္ မယံုၾကရင္ ဘယ္ေလာက္

ေတာင္ အထိန္းအကြပ္မဲ့လိုက္ၾကမလဲ.။ ဒီက လူမ်ိဳးေတြ ၁၀၀ မွာ ၉၀ က ငရဲကို မယံုၾကဘူး.။ ကိုယ့္အသိ

စိတ္ဓါတ္န႔ဲကိုယ္ ထိန္းၾကသူေတြ..၊ တကယ္ေတာ့ သီလ ဆိုတာ ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒပါပဲ.။

နံပတ္(၇) -

       အေမမ်ားေန႔မွာ အေမ့ဆီလည္း ဖုန္းမဆက္လိုက္ရဘူး.၊ အစည္းအေ၀းက ေန႔လည္ ၁၂ နာရီက စ

ၿပီး ည ၇ နာရီခြဲမွၿပီးတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစည္းအေ၀းဆိုတာ အႀကီးတစ္ေယာက္ကေျပာၿပီး ေနာက္က

ေန စိတ္မပါလက္မပါ လုိက္နားေထာင္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘူး.။ အားလံုးက ကိုယ့္သေဘာကိုယ္ ထေျပာၿပီး

အဆင္မေျပတာေတြ အခက္အခဲေတြကို တစ္ခါတည္း ေပါင္းစည္းၿပီး သေဘာတူေျဖရွင္းၾကတာ.။ အားလံုး

က ေျပာၾက.၊ ေဆြးေႏြးၾကေတာ့ၾကာလို႔ ၾကာမွန္းမသိပါဘူး.။ သိပ္ၿပီးထိေရာက္တယ္..။

နံပတ္(၈) -

      ကၽြန္ေတာ္လည္း ရန္သူေတြမ်ားေနတယ္.။ Facebook ကို တစ္ျခားေနရာက ၀င္တာ ၃၊ ၄ ႀကိမ္ရွိေန

ၿပီ.။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ပတ္စ္၀က္သိေနရင္ေတာင္ ၀င္လို႔မရေအာင္လုပ္ထားတာ..။ ပ်က္သြားလည္း

သိပ္ေတာ့ ဂရုမစိုက္ဘူး.။ ျဖစ္သမွ် အေၾကာင္းအေကာင္းခ်ည္းပဲ ဆိုတာ ရင္ထဲမွာစြဲသြားၿပီ.။ ဘာျဖစ္ျဖစ္

ႏွေျမာတဲ့စိတ္လည္း နည္းလာတယ္.။ အေကာင္းဖက္ကို ယူတတ္သြားၿပီ.။ ေျခေတြလက္ေတြ ရွိေနတာပဲ.။

တစ္ခါတစ္ခါ ဆယ္သိန္းေလာက္ဆံုးရံႈးသြားတာဟာ သိန္းတစ္ေထာင္ေလာက္ျမတ္ဖို႔ ျဖစ္ေနတတ္တာကို 

သိေနတယ္.။ အဲဒီေလာက္ ျမတ္ဖို႔မလိုပါဘူး.။ အဲဒီလို စည္းစိမ္ေတြလည္း သိပ္မမက္ဘူး.။ အဓိကက 

စိတ္ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔. သူတစ္ပါးအက်ိဳးမယုတ္မယ့္ ကိုယ္ထင္ရာကိုယ္လုပ္ေနႏုိင္ဖုိ႔ ပဲ လို႔ထင္တယ္.။

လူပဲေနာ့ ကိုယ္ထင္ရာမွ ကိုယ္မလုပ္ရရင္ လူျဖစ္ရက်ိဳးဘယ္နပ္ပါ့မလဲ.။

နံပတ္(၉) -

      အခု ဒီစာေရးေတာ့ ၀င္းဒိုးကို တတိယ အႀကိမ္ျပန္တင္ထားတာ.။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္က သေဘာမက်တဲ့

အလုပ္ဆိုရင္ စိတ္တိုင္းမက်မခ်င္းျပန္ျပင္ခ်င္တာ.။ ဘယ္ေလာက္ အခ်ိန္ေပးရေပးရ.ေပါ့.။ကိုယ့္ဖာသာ

ဆုိရင္ အဲဒီလိုပါပဲ.။ သူမ်ားကိုေတာ့ အားနာတတ္တာ တစ္ခါတစ္ခါ လုပ္ရကိုင္ရ ခက္သလိုပဲ.။ သူမ်ား

ေက်ာင္းကို သြားရင္ လာရင္ေတာင္ အားနာေနလို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ကိစၥေတြ ေႏွာင့္ေႏွးရတာရွိတယ္.။ သူမ်ားအကူ

အညီကိုလည္း သိပ္မယူခ်င္ဘူး.။ ကိုယ့္အားကိုယ္ပဲ ကိုးတာမ်ားတယ္.။ တစ္ခ်ိဳ႕က ဇြတ္ကို၀င္ေရာၿပီး 

ဖင္ပုတ္ေခါင္းပုတ္နဲ႔ လုပ္သြားတဲ့ ကိစၥေတြက ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္ ခက္ခဲတာမ်ားတယ္.။ ကိုယ္ကိုယ္တုိင္

က အားနာတတ္ေတာ့ အားမနာလွ်ာမက်ိဳးလုပ္သူေတြကိုလည္းမ်က္စိ စပါးေမႊးစူးသလိုလိုျဖစ္မိတယ္.။

နံပတ္(၁၀)

      ၀င္းဒိုး(၈) ကေတာ္ေတာ္ေလးကို သံုးလို႔ေကာင္းတာေတြ႕ရတယ္.။ Microsoft အေကာင့္နဲ႔သာ၀င္ထား

ရင္ ၀င္းဒိုးျပန္တင္ရင္ အရင္ ကိုယ့္ဖာသာ Customize လုပ္ထားတဲ့ Themes ေလးေတြျပန္ရတတ္တယ္.။

ၿပီးေတာ့ Log on Wallpaper ကအစေပါ့.။ ၿပီးေတာ့အရင့္အရင္ Previews ေတြမွာျဖစ္တဲ့ Themes ခ်ိန္း

လိုက္ရင္ ေဇာ္ဂ်ီေဖာင့္ေပ်ာက္သြားတာလည္း မရွိေတာ့တာေတြ႕ရတယ္.။ ၀င္းဒိုး7 ထက္လည္း သိသိသာ

သာေပါ့ပါတယ္.။

နံပတ္(၁၁)

      ဒီေန႔ရထားစီးေတာ့ ရထားခကို ေက်ာင္းသားကဒ္ျပၿပီး၀ယ္ရင္ တစ္၀က္ပဲေပးရတယ္.။ ဒီႏုိင္ငံမွာ 

ေက်ာင္းသား ေတြက အထူးအခြင့္အေရးရတာကိုေတြ႕ရတယ္.။ျပတိုက္အမ်ားစုက ေက်ာင္းသားမ်ားအ

တြက္ ၀င္ေၾကးေပးရန္မလိုပါဘူး.။ ေပးရရင္လည္း တစ္၀က္ပဲ က်ေလ့ရွိတယ္.။ ရဲဖမ္းရင္လည္းေက်ာင္း

သားကဒ္ ျပတာနဲ႔ အလိုလို လႊတ္ေပးေလ့ရွိတယ္.။ ဒီမွာလည္း ေက်ာင္းသားေတြက လူယဥ္ေက်းေတြမ်ား

တယ္.။  ေက်ာင္းသြားရင္ ျမန္မာကားထဲက ေက်ာင္းသားေတြလို ကန္တင္းမွာထိုင္ၿပီး ေဟးလား၀ါးလား

လုပ္ေနတာ မ်ိဳးေတြ မရွိၾကဘူး.။ အတန္းခ်ိန္မီဖို႔အေရးတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ေတာင္မဆက္ႏုိင္ပဲ

ေျပးလႊားၿပီး အတန္းတက္ေနၾကတာမ်ားတယ္.။ စည္းကမ္းလည္းရွိၾကတယ္.။ သူတို႔ဆီက သင္ၾကားတဲ့ပံုက

ဆရာနဲ႔တပည့္ရင္ေဘာင္တန္းၿပီး အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးၾကတာမ်ားတယ္.။ သူတို႔ စိတ္က ဆရာဆုိတဲ့

စိတ္ထက္.. လူႀကီးလူေကာင္းအခ်င္းခ်င္း ေလးေလးစားစား စကားေျပာသလိုပဲ.။ ၾကားထဲမွာ ဘာအလႊာမွ

မရွိတာ ေသခ်ာတယ္.။