သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္

သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ စတင္သိကၽြမ္းခဲ့သည္မွာ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀က မဟုတ္ခဲ့ေခ်..။ စစ္တကၠသိုလ္ အေနာ္ရထာတပ္ရင္း ဒုတိယႏွစ္မွ အမွတ္ (၁၁) တပ္ခဲြႏွင့္ (၁၂) တပ္ခြဲ တစ္ျခမ္းစီ အတူေန ၾက ေသာ ငါးထပ္ အိပ္ေဆာင္က်မွ အိပ္ေဆာင္တူခ်င္း အျဖစ္ စတင္ မ်က္မွန္းတမ္းမိျခင္းျဖစ္ေလသည္.။ သံုးႏွစ္ သင္ၾကားရေသာ ေခတ္ျဖစ္သည့္အားေလ်ာ္စြာ စီနီယာ၀မ္း ဟုေခၚတြင္ေသာ ဒုတိယႏွစ္ဗုိလ္ေလာင္းဘ၀ ႏွစ္ကုန္ပိုင္း အခ်ိန္တြင္မူ သူႏွင့္ ရင္းႏွီးလာခဲ့သည္.။ သို႔ရာတြင္ အကၽြမ္းတ၀င္ေတာ့ မရွိလွ.။

တတိယႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀ ႏွစ္စမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တပ္ခြဲ ေအာင္စစ္သည္ေဆာင္သို႔ မေျပာင္းမီ ကာလ အေတာအတြင္း တြင္မူ သူႏွင့္ အထိုက္အေလ်ာက္ရင္းႏွီးလာခဲ့သည္.။ ဂစ္တာတီး၀ါသနာပါသူ မ်ားျဖစ္ ေလရာ. အခ်င္းခ်င္း ရင္းႏွီးမႈရွိခဲ့ၾကသည္.။ သူ၀ယ္ထားေသာ ဂစ္တာကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိပ္ေဆာင္တြင္ အသံအေကာင္းဆံုးဟု သတ္မွတ္ၾကသည္ ျဖစ္ေလရာ. ဂစ္တာေကာင္းျမင္လွ်င္ မေနႏုိင္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္အ တြက္ သူ႔အခန္းသို႔၀င္ခ်ည္ ထြက္ခ်ည္ရွိခဲ့သည္.။ သို႔ႏွင့္ပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေဆာင္မေျပာင္းခင္ ေအာင္ျပည့္ၿဖိဳးၿငိမ္းဟုေခၚေသာ သူ၊ ကၽြန္ေတာ္၊ စိုင္းမ်ိဳးသူ၊ မင္းမင္းထြန္းႏွင့္ သီဟတင္ေငြ (ယခုညီမင္းထြဋ္) တို႔ေပါင္း၍ သံုးႏွစ္သံုးမိုး ဟူေသာ အေခြတစ္ေခြတစ္ခု လုပ္ရန္ စီစဥ္ခဲ့ၾကဖူးသည္.။

ထို႔ေနာက္ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သံုးႏွစ္သံုးမိုး အေခြေလး လူမသိသူမသိပင္ ပ်က္သြားခဲ့သည္…။ ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းဆင္း ၿပီးသည္အထိ ထိုကိစၥ ျပန္မစ ျဖစ္ၾကေတာ့…။ မိမိမွာလည္း အေပါင္း အေဖာ္သစ္မ်ားျဖင့္ သူႏွင့္ အဆက္အသြယ္မရျဖစ္ခဲ့..။ သို႔ရာတြင္ မိမိ ေလးစားခ်စ္ခင္ေသာ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အမွတ္တရ ေရးသားထားေသာ စာအုပ္တြင္မူ သူ႔လက္ေရး ေသးေသးေလးေတြ က်န္ေနခဲ့သည္.။ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့ေသာ “ ငါဘယ္ဘံုမွာလဲ” ဆိုသည့္ ေဆာင္းပါးမွ “ လိပ္ျပာသန္႔ျခင္းသည္ အႏူးညံ့ဆံုးေခါင္းအံုး ျဖစ္သည္” ဆိုသည့္စကားေလးကို သူ ေရးေပးခဲ့ဖူးသည္ကို မွတ္မိေနေသးသည္.။

သုိ႔ႏွင့္ သံုးႏွစ္သံုးမိုးၿပီးေတာ့ ျပန္တမ္း၀င္အရာရွိမ်ားအျဖစ္ ခ်ယ္ရီမိခင္ကို ႏႈတ္ခြန္းဆက္ၿပီး ျမန္မာ ႏုိင္ငံ တစ္လႊားသို႔ အမိန္႔ႏွင္ရာ လႊင့္ၾကေတာ့သည္.။ ထိုအထိ သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္က အရင္းႏွီးဆံုးမျဖစ္ၾကေသး.။ အဆက္အသြယ္လည္း မရွိၾက.။ သို႔ရာတြင္ ၂၀၁၀ ေဖေဖာ္၀ါရီမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မဟာသိပၸံအရည္အခ်င္းစစ္ သင္တန္းတက္ေရာက္ရန္ အဆင့္မီသူမ်ား ဗထူးတပ္ၿမိဳ႕မွာ ေျခလ်င္ တပ္စုမွဴးသင္တန္းတက္ဖို႔ ျဖစ္လာသည္.။ PC ဟု အလြယ္ေခၚၾကေသာ သင္တန္းျဖစ္သည္.။ PC ေရာက္ေတာ့ သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ ျပန္တြဲမိၾကသည္.။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို ကြန္ပ်ဴတာ ျပန္သင္ေပးသူ.။ ႐ံုးလုပ္ငန္းကၽြမ္းက်င္သူ၊ ဖိုတိုေရွာ့ လို ေဆာ့ဖ္၀ဲလ္မ်ားကို ေကာင္းေကာင္း သံုးတတ္သူ.။ ထိုအခ်ိန္ထိ မိမိက ျမန္မာလက္ကြက္ကို အံႀကိတ္ရိုက္ေနရ တုန္း.။ (ထိုအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္ ကိုေဌးလင္းႏွင့္ မေတြ႕ေသး) ။ သူႏွင့္ တြဲျဖစ္ၾကရင္း. သူ႔စိတ္ဓါတ္ သူ႔အေၾကာင္းေတြကို ပိုပို သိလာသည္.။ သူကလည္း မိမိလို စာဖတ္၀ါသနာပါသူ၊ မိမိထက္သာသည္က ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး.။ သူငယ္ခ်င္း ငါးေယာက္လုပ္ငန္းတစ္ခုခုကို လုပ္ဖို႔ တိုင္ပင္ၾကၿပီဆိုပါေတာ့ ။ သူက အလိုလိုေနရင္းမည္သူမွ် မသတ္မွတ္ပါပဲ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သြားသည္.။ သူေျပာသမွ် ႏႈတ္ထြက္စကားက ၾသဇာတိကၠမ ရွိေနသည္.။ ဒီအခ်က္ေတြက ကၽြန္ေတာ္ သူႏွင့္ယွဥ္လို႔မရေသာအခ်က္.။

“ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကုိအကဲခတ္ရတာ လြယ္တယ္ကြ..။ တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက နည္းနည္းဇီဇာေၾကာင္ တယ္.။ ဥပမာ သူတို႔ ပစၥည္းကို ယူကိုင္တာမ်ိဳးဆိုရင္ မႀကိဳက္ဘူးကြ.။ အဲဒီလိုလူေတြက ေပါင္းမၾကည့္ရင္ သိပ္မသိသာဘူး.။ ကိုယ္နဲ႔သိပ္မေပါင္းျဖစ္တဲ့သူကို အကဲခတ္ခ်င္ရင္က်ေတာ့ အဲဒီလို အမွတ္တရ ပစၥည္းေတြ ကို ကိုင္ၾကည့္ရတယ္.”

“ ေဟ.. ဘယ္လို.ကိုင္ၾကည့္ရမယ္လား..ဟုတ္လား ေအာင္ေအာင္.”

ကၽြန္ေတာ္ အံ့ၾသစြာျပန္ေမးမိသည္.။

“ အင္းဟုတ္တယ္..။ လူတစ္ေယာက္ကြာ ေသတၱာရွင္းေနတယ္.။ သူ႔ေကာင္မေလးပံုထည့္ထားတဲ့ Album တစ္ခု၊ ဒါမွမဟုတ္.တစ္ျခားတစ္ခုခုေပါ့ကြာ .. မင္းက ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး.။ ကိုင္ၾကည့္လိုက္တယ္.။အဲဒီ လိုကိုင္ၾကည့္လိုက္တဲ့ အခါက်ရင္ မႀကိဳက္တဲ့သူက မင္းကို စကားတစ္ခုခု အရင္းမရွိ အဖ်ားမရွိ ထေျပာလိမ့္ မယ္.။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ သူက သီခ်င္းတစ္ခုခု ညည္းလိမ့္မယ္.။ အဲဒီလိုမွ မလုပ္ခဲ့ရင္ သူက သူ႔အလုပ္ထဲကို အာရံုထားခ်င္ေယာင္ သိသိသာသာကို ေဆာင္လိမ့္မယ္.သူငယ္ခ်င္းရ..”

“ ဟား မင္းက ေသခ်ာလွခ်ည္လား..ငေအာင္ရ.”

“ေသခ်ာတာေပါ့.။ မင္း အဲဒီလို လုပ္လိုက္တဲ့အခါ သူ႔စိတ္ထဲက စိတ္လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုက သာမာန္ထက္ ျမင့္သြားေလ့ရွိတယ္.။ အဲဒီအခါ Output အျဖစ္ ခုနက ငါေျပာတဲ့ အမူအယာေတြ ထြက္လာတာပဲ..”

သူေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ား .။

ကၽြန္ေတာ္အရင္က ခံုေခါက္သည့္အက်င့္ရွိသည္.။ အေဆာင္မွာ ဂစ္တာစုတီးၾကၿပီဆိုလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ ဂစ္တာ မတီးသည့္အလွည့္မ်ားတြင္ ကၽြန္ေတာ္က Drum beat အတုိင္း ခံုကို ေခါက္ေလ့ရွိသည္.။ ထိုအက်င့္ တစ္ခုရွိသည္.။

“ ခုံမေခါက္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း.။ ခံုေခါက္တာ၊ ဒူးႏွံ႔တာ.။ ပါးစပ္ကို တင္းတင္းမေစ့ပဲ ခပ္ဟဟ ေလးျဖစ္ေန တာမ်ိဳးက Will power ရဲ႕ ယိုေပါက္ေတြကြ..” တဲ့..။

          ေရႊအေၾကာင္း ဖေယာင္းသက္ေသ ဆိုေသာ္ျငား လူအေၾကာင္းသိရန္မူ ေပါင္းၾကည့္မွ သိလာရသည္.။ မိမိတို႔ သူငယ္ခ်င္းအုပ္စု အတြင္း ေပါင္းသင္းတာ ၾကာလာေသာအခါ တစ္ေယာက္အေၾကာင္းတစ္ေယာက္ကို သိလာရသည္.။ မည္သူက မိုးထဲေလထဲတြင္ အနစ္နာခံလုပ္ေပးႏုိင္သူ.၊ မည္သူက အတၱႀကီးသူ စသည္ျဖင့္.။ ထိုသို႔ ပင္ ရင္းႏွီးလာရင္း တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္သိလာၾကသလို သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ပို၍ ရင္းႏွီး လာခဲ့သည္.။ သူႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္က ေသြးမနီးသားမစပ္၊ သူက ေမာ္လၿမိဳင္သား၊ ကၽြန္ေတာ္က ေမၿမိဳ႕သား ။ သို႔ေပတည့္ ညီအစ္ကိုေတြလို ျဖစ္လာၾကသည္.။

          ၂၀၁၀ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ျပင္ဦးလြင္ကုိ ဘာသာစကားသင္တန္းတက္ဖို႔ ေရာက္သည္.။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္မွာတည္းသည္.။ အေမကပင္ ခပ္တည္တည္ေန၍ စိတ္ရင္းေကာင္းေသာ ေအာင္ေအာင့္ကို သေဘာက်ေနေသးသည္.။ သို႔ရာတြင္ ကံဆိုးစြာျဖင့္ မိမိတို႔ အပတ္စဥ္မွ ရုရွားသို႔ လႊတ္ေသာ အသုတ္တြင္ သူတို႔ Chemistry ေမဂ်ာ မေခၚ.။ တစ္ေမဂ်ာလံုး က်န္ခဲ့ရသည္.။ ဒီမလာခင္သူက လိမ္လိမ္မာမာ ေနဖို႔ မွာလိုက္ေသးသည္.။

          “ ေအးေဆးပါကြာ.. ။ ငါ့အေၾကာင္းမင္းသိပါတယ္ ငေအာင္ရာ..၊ မင္းသာ ငါမျပန္လာခင္ မိန္းမ ယူဖို႔ စိတ္မကူးနဲ႔.။ မင္းမဂၤလာေဆာင္ ငါတက္ခ်င္ေသးတယ္..”

          ကိုယ့္လူရဲ႕ ဇ ကို သိသူပီပီ လွမ္းေနာက္ခဲ့ေသးသည္.။ သူက သူ႔ ဘ၀တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေကြ႕မ်ားတြင္ မိန္းက ေလး မ်ားစြာတို႔၏ စိတ္၀င္စားမႈ ခံရသူကိုး.။

          ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ဒီေရာက္ေတာ့ သူႏွင့္ မေတြ႕ျဖစ္ေတာ့.။ အစပိုင္းကေတာ့ သူတို႔ ေအးေအးခ်မ္း ခ်မ္းျဖစ္ေနသည္ကိုၾကားရသည္.။ တာ၀န္မ်ားျဖင့္မအားမလပ္၍ တစ္ခါတစ္ရံမွ လာႏႈတ္ဆက္ရွာသည္.။ ၿပီး ခဲ့သည့္ႏွစ္က KIA ႏွင့္ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ေတာ့ သူ က်ည္သင့္၍ ေဆးရံုတက္ရသည္.။ ကံအားေလ်ာ္စြာ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့.။ အေသးစားခြဲစိတ္မႈမွ် ျဖင့္ ၿပီးခဲ့သည္.။ ေနာက္ပိုင္း သတင္းေတြၾကားလာရသည္.။ မႏွစ္က ျဖစ္ခဲ့ သမွ် တိုက္ပြဲအားလံုးမွာ Fighter အက်ဆံုးတပ္ က သူတို႔တပ္ ျဖစ္ေနသည္.။ အရာရွိငယ္ေတြ၊စစ္သည္ အက် အဆံုး ေတြ ၾကားလာရသည္.။ သေကာင့္သားဘာမွ မျဖစ္ဖို႔ေတာ့ ဆုေတာင္းေနမိသည္.။ မိမိႏွင့္ တစ္ခြဲတည္း ဆင္းသူ ေတြ.က်သူက်၊ ျပတ္သူျပတ္၊ အသိေတြထဲက အသက္ေပးလွဴသြားသူေတြ ရွိလာေတာ့ ညီအစ္ကိုရင္းလို ျဖစ္ေသာ သူ႔ကို စိတ္ပူရသည္.။

          ေတြ႕ေတာ့လည္း ဒီေန႔မွပင္ ျပန္ေတြ႕သည္.။ သူတင္ထားေသာ ဓါတ္ပံုက ဆံပင္တစ္ထြာေလာက္၊ မုတ္ ဆိတ္ေမႊး၊ ပါးသိုင္းေမႊး ဗရဗ်စ္ႏွင့္ ပီဘိ ေတာစစ္သားႀကီး၊ အာဂစစ္သားႀကီး အသြင္.။ ေရွ႕တန္းဆိုသည့္ အရိပ္ လကၡဏာေတြျဖင့္.။ မိမိမွာ အားက်ရံုက်၍၊ မိမိကုိယ္ကိုယ္ပင္ ရွက္ရြံ႕သလိုလို.ျဖစ္မိသည္.။ “ ငါဘာလုပ္ေနတာ လဲ ” ဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ေမးေနမိသည္.။ သူအစ္မ တပ္ကို ေရာက္ေနေၾကာင္းေျပာ၍ သူႏွင့္စကား ေျပာျဖစ္ မွ မိမိႏွင့္ ပထမႏွစ္က ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ ထိုင္ခဲ့သူ သူငယ္ခ်င္း တိုက္ပြဲက်သြားေၾကာင္းႏွင့္ သူရဘြဲ႕ခ်ီးျမွင့္ ခံရ  ေၾကာင္း၊ ရန္သူအလံုးအရင္း ခ်ီတက္လာသည္ကို ရင္ဆိုင္ ကုန္းမွ မဆုတ္တမ္းခံစစ္ျဖင့္ အေသခံ တုိက္သြားေၾကာင္းၾကားရေတာ့ ဂုဏ္ယူမိသလို စိတ္လည္း မေကာင္းမိ.။

          စကားေတြျပန္ေျပာရင္း မိမိ မ်က္ရည္က်မိသည္.။ မေသမေပ်ာက္ေကာင္း ျပန္ေတြ႕သည့္ သူငယ္ခ်င္း ကို ေတြ႕ရသည့္ ၀မ္းသာမ်က္ရည္၊ ေနာက္တစ္ခုက အသက္ေပးသြားေသာ သူငယ္ခ်င္း အတြက္ စိတ္မေကာင္းသည့္ မ်က္ရည္.။

          ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ..။ စစ္သားေပပဲ.။ တိုင္းျပည္တာ၀န္ ဆိုသည္က တာ၀န္၊ နယ္ပယ္၊ အတုိင္း အတာ ၊ အခ်ိန္ ကန္႔သတ္လို႔ရသည္မွ မဟုတ္ပဲ.။ ဟယ္ရီေပါ့တာ ကားႀကိဳက္သူ၊ ခင္ေဌးရီဟု ေနာက္ေခၚၾကသည့္ ကိုရီးယား မင္းသမီး Kim Tae Hee ကို ရူးသြပ္စြဲလမ္းသူ သူငယ္ခ်င္း…။ Dota ဂိမ္းကၽြမ္းက်င္သူ၊ ဂစ္တာ တီးေကာင္းသူ၊ ကၽြန္ေတာ္ေဆးလိပ္ေသာက္သည္ကို မႀကိဳက္သူ၊ ေသရြာျပန္ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္း၀င္မည့္ သူငယ္ခ်င္း.။

          သူ႔အေၾကာင္းေတြ ေတြးေနရင္း. ဂုဏ္ယူစြာပင္ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္း မိေတာ့သည္.။ 

(ေရွ႕တန္းမွ ပီဘိ စစ္သားႀကီးအသြင္ႏွင့္ ေနာက္တန္းျပန္ကာ တပ္သို႔အလည္လာေသာ အစ္မျဖစ္သူ ႏွင့္ ေပ်ာ္ေမြ႔ေနေသာပံု ျဖစ္ပါသည္.။ မူရင္းဓါတ္ပံုရွင္မ်ားျဖစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းေအာင္ျပည့္ၿဖိဳးၿငိမ္းႏွင့္ အစ္မျဖစ္သူ မစုျမတ္ၿငိမ္းကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး ေဖာ္ျပပါသည္.)