ဒီေန႔...

      ဒီေန႔ကိုေတာ့မွတ္မွတ္ရရျဖစ္ေနမွာေသခ်ာပါတယ္.။ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္အရမ္းသေဘာက်
တဲ့သင္ၾကားေရးပံုစံတစ္ခုရဲ႕ Programတစ္ခုရဲ႕အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုလို ပါ၀င္လႈပ္ရွားခဲ့ရလို႔ပါ.။ မေန႔ညက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကလာေျပာတယ္.။ ဒီေန႔ Concert ကို လိုက္ခဲ့ဖို႔နဲ႔.သီခ်င္းဆိုရမွာျဖစ္ေၾကာင္းကိုပါ..။
ကၽြန္ေတာ္သိပ္ၿပီးစိတ္မပါလွပါဘူး.။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ အရင္ဆိုေနက်သီခ်င္းေတြ ပဲ ဆုိရမွာျဖစ္ၿပီး..။ သီခ်င္းအသစ္ေတြနားမေထာင္ျဖစ္တာလဲ ပါပါတယ္.။ရုရွားသီခ်င္းကလည္းအပ်င္းေျပေလာက္ပဲနားေထာင္
ျဖစ္ေတာ့စာသားေတြမရဘူး ျဖစ္ေနတယ္.။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သီခ်င္း မဆိုေတာ့ပဲ ဂစ္တာတီးေပးဖုိ႔သေဘာတူ
လိုက္ပါတယ္.။

      ဒီေန႔မနက္ခင္းက်ေတာ့ တကယ္သြားခဲ့တဲ့ေက်ာင္းက ေျမေအာက္ရထားနဲ႔ တစ္နာရီေက်ာ္စီးရေအာင္
ေ၀းပါတယ္.။ ေမာ္စကိုၿမိဳ႕ရဲ႕ ႏုိင္ငံျခားေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္.ရုရွားဘာသာစကားတကၠသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္.။ဟိုကိုေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုကို ဘယ္ႏုိင္ငံကလဲ ေမးေတာ့. ျမန္မာႏုိင္ငံကပါလို႔ ေျပာလိုက္တဲ့

အခါ.။ ေက်ာင္းသား(၂) ေယာက္ထြက္ခဲ့ဖို႔ ေျပာပါတယ္.။ဘာလုပ္မွာမွန္းလဲ မသိေတာ့.. ခါတိုင္းဘယ္သူမွ 

မထြက္ခ်င္တိုင္းထြက္ေနက်ထံုးစံအတိုင္းပဲ ေမာင္မိုးသက္ နဲ႔ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေရွ႕ကိုေရာက္သြား

ပါေတာ့တယ္.။ ဟိုကိုေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္လို ဆြဲထုတ္ထားတဲ့ ႏုိင္ငံအသီးသီးကေက်ာင္းသား/ သူမ်ားကို

ေတြ႔ပါတယ္.။ အသီးသီး အုပ္စု တစ္စုမွာ ေက်ာင္းသူ/သား (၇) ေယာက္စီနဲ႔ အုပ္စု (၃) စုခြဲလိုက္ပါတယ္..။

         ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းက အျပာေရာင္ ပန္းပြား တင္ထားတဲ့အျပာခံုမွာက်ပါတယ္.။ကၽြန္

ေတာ္တို႔ အုပ္စုမွာ ရိုေမးနီးယားက ဂ်ာနယ္လစ္ကေန ရုရွားဘာသာသင္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္.၊ စပိန္ကေကာင္မေလးတစ္ေယာက္.၊အီတလီ ကေကာင္မေလး သံုးေယာက္ ၊ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာေက်ာင္း

သား(၂)ေယာက္.စုစုေပါင္း (၇) ေယာက္ေပါ့.။ 
       ပြဲစစခ်င္းမွာ.. အစီအစဥ္ကိုဆရာမတစ္ဦးကေျပာျပပါတယ္.။ အခုအခ်ိန္ကစၿပီး မိမိအသင္းသူအသင္း

သားအခ်င္းခ်ငး္ မိတ္ဆက္ရမွာျဖစ္ေၾကာင္း.။ အခ်ိန္ကို (၅) မိနစ္ေပးထားေၾကာင္းနဲ႔.နာမည္၊ ဘယ္ႏုိင္ငံက
လာတယ္ဆိုတာနဲ႔.၊ ၀ါသနာ.၊ ဘာကို ႏွစ္သက္တယ္.၊ ဘာကို မႏွစ္သက္ဘူးအစရွိသျဖင့္ မိတ္ဆက္စရာ

ေတြကိုလမ္းေၾကာင္းေပးထားပါတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္တို႔စားပြဲက ဂ်ာနယ္လစ္နာမည္က ေရာဘတ္ ၊ၿပီးေတာ့ 

စပိန္ကေကာင္မေလးက အုပ္စုေခါင္းေဆာင္ပါ.၊ (သူ႔နာမည္ေတာ့ေမ့သြားၿပီ..)အီတလီက ေကာင္မေလး 

ႏွစ္ေယာက္ကဂ်ဴလီယာ (၁) နဲ႔ ဂ်ဴလီယာ (၂) တဲ့၊ ေနာက္ထပ္အီတာလ်ံမေလးနာမည္လည္း ေမ့သြားၿပီ..။

ထားပါေတာ့အဲ့ဒီလို ေတြခဲြၾကတယ္.။ ပထမဆံုး တစ္ဖြဲ႔ခ်င္း မိတ္ဆက္ၿပီး ဘယ္ဟာကိုႀကိဳက္တယ္ဘယ္ဟာ

ကိုမႀကိဳက္ဘူး အစရွိသျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ.။ တစ္ေယာက္ခ်င္းမိတ္ဆက္ၾကပါတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ကပထမ

ဆံုးမိတ္ဆက္တာပါ.။

“ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က ေတာ့ မိုးသက္ပါ..။မိုး လို႔ပဲ ရိုးရိုးေလးေခၚႏုိင္ပါတယ္.။ ျမန္မာႏုိင္ငံကေန လာတာပါ.။ကၽြန္ေတာ့္၀ါသနာကေတာ့ သီခ်င္းဆိုတာ ဂစ္တာတီးတာနဲ႔ ၊ စာဖတ္တာေတြပါ.။(ဒါက သေဘာေလာက္ေျဖခဲ့တာေနာ္.။ တကယ္တမ္း၀ါသနာပါတာေတြေျပာရမယ္ဆိုရင္.ဟီး.. မိုးလင္း
သြားမယ္ထင္တယ္.။) ဖတ္ဖူးသမွ် ရုရွား စာအုပ္ေတြထဲမွာ အီဗန္တူရေဂညက္ဗ္ေရးတဲ့ အခ်စ္ဦး ဆိုတဲ့ စာအုပ္ကိုအႀကိဳက္ဆံုးပါပဲ.။အဲဒီစာအုပ္ကို အဂၤလိပ္ ၊ ျမန္မာ ၊ ရုရွား သံုးဘာသာနဲ႔ ဖတ္ခဲ့
ပါတယ္.။(ထိုေနရာတြင္ Wow ႏွင့္အဓိပၸါယ္တူေသာရုရွား အာေမဋိတ္သံမ်ား ဖံုးလႊမ္းသြားၿပီး.. လက္ခုပ္ၾသဘာေပးၾကတယ္..။တကယ္တမ္းက အစအဆံုးဖတ္ဖူးတာ အဲ့တစ္အုပ္တည္းရယ္..ဟိ.)
ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္သက္တာကေတာ့..အမ်ားႀကီးပါပဲ..။ မႏွစ္သက္တာကေတာ့ သိပ္မရွိပါဘူး.။
ဒါပါပဲခင္ဗ်ာ.....”

        အဲ့လို တစ္ေယာက္ခ်င္းမိတ္ဆက္ၿပီးေတာ့..  ၿပိဳင္ပြဲစပါတယ္.။ ပထမဆံုး. ရုရွားလူမ်ိဳး အေက်ာ္အေမာ္

ေတြရဲ႕ဓါတ္ပံုကို ပရိုဂ်က္တာနဲ႔ထုိးျပၿပီး. အုပ္စုလိုက္ လက္ေထာင္ကာ ေျဖၾကရပါတယ္.။မိမိစားပြဲက ပန္းပြား

ေလးေတြကိုေထာင္ၿပီးေတာ့ ေျဖရတာပါ..။ေထာင္တာခ်င္းတူေနရင္.အရင္ေထာင္တဲ့အဖြဲ႔က ေျဖရပါတယ္.။

အေက်ာ္အေမာ္ေတြဆိုတာ.၊ လီယိုေတာ္စတြိဳင္းတို႔.၊ယူရီဂါဂါရင္တို႔.၊ရွာရာဗိုပါ.၊ ခ်ယ္လ္ဆီးသူေဌး ေအဗရာ
မိုဗစ္ခ်္ အစရွိတဲ့သူေတြေပါ့..။ က်န္တဲ့ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိတဲ့သူေတြလည္းပါပါေသးတယ္.။ အဲ့ဒီပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕ ဒုတိယ ၊ လိေမၼာ္ေရာင္အသင္းက ပထမ ၊အနီေရာင္အသင္းက တတိယ ပါ.။ေနာက္ထပ္ပြဲက.သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ဖြင့္ျပၿပီး. Lyrics စာရြက္ေပးၿပီး ေနာက္ ၅ မိနစ္ၾကာေတာ့စင္ေပၚတက္
ဆိုၾကရပါတယ္..။ အဲဒီပြဲမွာေတာ့အရံႈး အႏုိင္မရွိ သေရပါ..။ အဖြဲ႕အားလံုး ၅ မွတ္စီရၾကပါတယ္.။

       ဒီတစ္မ်ိဳးၿပီးေတာ့ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြက ျမန္မာလို“ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး.”လို႔အဓိပၸာယ္ရတဲ့ သီခ်င္းနဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖပါတယ္.။ ကင္မရြန္းကေက်ာင္းသူ သားအမိက. စပိန္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္နဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖပါတယ္.။

ကင္မရြန္းက ေက်ာင္းသူနဲ႔သူ႔သမီးေလး..

          

       အဲဒီပြဲၿပီးေတာ့. အကၿပိဳင္ပြဲျဖစ္ပါတယ္.။ တန္ဂို၊ ေရာ့ခ္အန္ရိုး အစရွိသျဖင့္ ေရွ႕က ေအာ္ေပးတဲ့အတိုင္း

လိုက္ကရပါတယ္..။ သူေအာ္ေအာ္ခ်င္းမွာ ကကြက္ကို ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းရတာပါ.။တစ္ဖြဲ႔ကို သံုးတြဲထြက္ၾကတဲ့

အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ဂ်ဴလီယာ(၁) နဲ႔ ကရပါတယ္.။အေနာက္တိုင္းအက နဲ႔မယဥ္ပါးေပမယ့္ ႀကိဳးစားၿပီးကရ
ပါတယ္.။ ဒိုင္ေတြက သူေအာ္တဲ့အက ေျခာက္မ်ိဳးကေန မွားတဲ့ အတြဲေတြကို တစ္တြဲခ်င္း ျပန္ဆင္းခိုင္းပါ
တယ္.။ေနာက္ဆံုးက်န္တဲ့အတြဲက ပထမ ရမွာျဖစ္ပါတယ္.။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ဒိုင္မျမင္ေအာင္ အေနာက္
က ေခ်ာင္ေလးထဲမွာ တိတ္တိတ္ေလးက ရင္းနဲ႔ ဆန္ကာတင္သံုးတဲြထဲမွာ က်န္ေနခဲ့ပါတယ္.။

 ဟိုးေခ်ာင္ထဲမွာ ..

              အဲဒီပြဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔က အရွည္ႀကီးနဲ႔ အပုေလး အတြဲက ပထမရသြားပါတယ္..။ ပြဲအား

လံုးၿပီးေတာ့ အမွတ္ေတြေပါင္းေတာ့.. အားလံုးထင္ထားတဲ့အတိုင္း လိေမၼာ္ေရာင္ အဖြဲ႔က ပထမ ၊ ကၽြန္ေတာ္
တို႔ အျပာေရာင္အဖြဲ႔က ဒုတိယနဲ႔. အနီေရာင္ အဖြဲ႔က တတိယ ရပါတယ္.။

        ဒီသင္ၾကားေရးပံုစံကို အရမ္းသေဘာက်ပါတယ္.။ကိုယ္သန္ရာသန္ရာ ၊ Talent ရွိရာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ထုတ္ေဖာ္ျပသခြင့္ရတဲ့ အစီအစဥ္ပါ.။ ပြဲၿပီးေတာ့ ကင္မရြန္းက နီဂရိုးမေလးကို အသည္း
ယားလို႔ ဓါတ္ပံုတူတူရိုက္ခဲ့ပါေသးတယ္.။

                                                     မည္းမည္းေသးေသးေလး ..ဟိဟိ.

         ဒီပြဲက သင္ခန္းစာေရာ အေတြ႔အႀကံဳေတြပါ အမ်ားႀကီးရခဲ့တဲ့ပြဲပါ.။ကမာၻေပၚက လူမ်ိဳးေတြအခ်င္းခ်င္း

မခြဲမျခားပဲ.ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ေန႔.ေပါ့.။ ထပ္ၿပီးေျပာရရင္. ျမန္မာေတြ တင့္ခဲ့တဲ့ ျမန္မာေတြရဲ႕ပြဲလို႔ေတာင္ေျပာရမ
လိုပါပဲ.။ ပြဲၿပီးခါနီး အမွတ္ေပါင္းေတာ့. ကၽြန္ေတာ္တို႔ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က Brad Paisley ရဲ႕Whiskey Lullaby  သီခ်င္းကို ဂစ္တာနဲ႔ တီးၿပီးဆိုေတာ့ အေမရိကန္ ကေကာင္မေလးေတြ  က လက္ခုပ္ၾသဘာေတြတီးလို႔.လိုက္ဆိုၾကေလရဲ႕.။ဒါေတာင္ ေမာင္မိုးသက္တို႔ အျပန္မွာ ကိုရီးယားမေလးေတြ

ကိုအညာဆယ္ေရာ္ လုပ္ခဲ့ေသးတယ္.။ အားလံုးကို အမွတ္တရတစ္ခု မွ်ေ၀ခြင့္ရလို႔ဒီပို႔စ္ေလးက နဲနဲေတာ့

့လန္းသြားမွာအမွန္ပါပဲ.။အားလံုး ေကာင္းပါသည္.ခင္ဗ်ာ............။