မနီးတဲ့စာေပခရီးထဲမွာ ကဗ်ာေတြ ကေတာ္ေတာ္ အေရးပါခဲ့တယ္ဆိုတာ ေရွ႕ပို႔စ္ေတြ႔မွာေရးခဲ့ပါတယ္.။
ငယ္ငယ္ က ကဗ်ာ မေရးခင္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္က စာစီစာကံုးကုိ သိပ္သန္တယ္.။ ေက်ာင္းမွာ ငယ္ငယ္
ေလးကတည္းက စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲေတြဆို အၿမဲတမ္း၀င္ၿပိဳင္ခဲ့တယ္.။ ၅ တန္းက စၿပီး ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္မွာ
ျမန္မာစာ ထူးခၽြန္ဆုတိုင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္း ကိုယ္စားျပဳနဲ႔ ၈ တန္းအထိ ရခဲ့ပါတယ္.။ မွတ္မွတ္ရရ..
၄ တန္း ႏွစ္မွာ ကၽြန္ေတာ္စာစီစာကံုးနဲ႔ စတင္မိတ္ဆက္မိပါတယ္.။ နိဒါန္း၊စာကိုယ္၊ နိဂံုး ဆိုတဲ့ ေဖာမက္ကို
ၾကားဖူးရံုတင္ရွိေသးတာပါ.။ စၿပီးၿပိဳင္တဲ့ ၿပိဳင္ပြဲမွာ. က်ီစားသန္က ရန္မ်ား၏ ဆိုတဲ့စီစာကံုးကုိ နိဒါန္း၊စာကိုယ္၊
နိဂံုးေတြကို ေခါင္းစဥ္ေတြ တပ္ၿပီး ေျဖခဲ့တယ္..။ အျပင္ထြက္မွာ အေမက ေျပာမွ မွားမွန္းသိတယ္. ။ အဲဒီမွာ
ကၽြန္ေတာ့္ ျမန္မာစာခရီးရွည္ႀကီး စတာလို႔ေျပာလို႔ရတယ္.။(ခရီးရွည္ဆုိေသာ္ျငားကၽြန္ေတာ့္ လာခဲ့ၿပီးတဲ့လမ္း
ကတိုတိုေလးပါ..။ ေရွ႕မွာ တစ္ဆံုး ရွိေသးတယ္...။ )၅ တန္း ႏွစ္မွာ ၿပိဳင္တယ္..။ ၆ တန္းႏွစ္မွာ တစ္ခါထပ္ၿပိဳင္
တယ္. ။ အဲဒီမွာ အေတြ႔အႀကံဳ ေတာ္ေတာ္ရလာၿပီ. ။ ၆ တန္းႏွစ္မွာ ျမိဳ႔နယ္အဆင့္ ဒုတိယ တစ္ခါရတယ္.။
၇ တန္းႏွစ္ကကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ျမန္မာစာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးတစ္ခုခုမွတ္သားႏုိင္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ပါ..။ စာစီစာကံုးဆုေပါင္း
(၆) ဆုတိတိရခဲ့ပါတယ္.. ။ လူက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေသြးက စကားေျပာေနၿပီ.။ ဗီဇကျပဴထြက္လာၿပီ။ကဗ်ာေတြ
လည္းေရးခ်င္လာၿပီ...။ သို႔ေသာ္ျငား ကဗ်ာ ကို အဖတ္နာတာကလြဲၿပီး..သူ႔ရဲ႔ ေဖာမက္ကိုေကာင္းေကာင္းမသိ
ေသးဘူး.။ ၈ တန္းႏွစ္မွာလည္း စာစီစာကံုးဆုရတယ္..။ ၁ ဆုထဲပါ.။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္.။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ထပ္မံယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြကိုျငင္းဆိုခဲ့လို႔ပါ.။
၉ တန္းႏွစ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လက္ရွိဘ၀ကို အေထာက္အကူျပဳမယ့္ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုနဲ႔တည့္တည့္ကို တိုးခဲ့
ပါတယ္.။က်ပန္းစကားေျပာၿပိဳင္ပြဲပါ.။ ၿမိဳ႕နယ္ပြဲ မွာ ပထမ.၊ခရိုင္ပြဲ မွာ ပထမ. တိုင္းပြဲမွာ ပထမရခဲ့ၿပီးမွ.ဗဟိုအ
ဆင့္ၿပိဳင္ပြဲမွာ.. ကၽြန္ေတာ္ ပဥၥမ ရခဲ့ပါတယ္.။ အဲဒီတုန္းက ေနျပည္ေတာ္မွာ ၿပိဳင္ရတာမဟုတ္ပါဘူး.။ ရန္ကုန္
မွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ရတာပါ..။ အင္မတန္ေၾကာက္တဲ့ အင္မတန္ေျပာရခက္တဲ့ ေခါင္းစဥ္ကိုက်ၿပီး ကံဆိုးစြာနဲ႔ ရႈံးနိမ့္
သြားတာပါ.။ပထမဆုကို လူတစ္ကာ အကုန္ခ်စ္တဲ့ စူပါဒဂံု(၁) ကအစ္မ၊ဒုတိယဆုကို ရခိုင္ျပည္နယ္ကအစ္မ၊
တတိယဆုကို စစ္ကိုင္းတိုင္းက အစ္မ.၊(သံုးေယာက္စလံုး Girl ေတြခ်ည္းပဲ..) အဲဒီၿပိဳင္ပြဲ ရဲ႔ အက်ိဳးရလဒ္က
ကၽြန္ေတာ္ လူပရိသတ္ကို လံုး၀ ရွိန္မသြားတတ္တဲ့ အက်င့္တစ္ခုရလာတာပါပဲ.။ ေနာက္ပိုင္း သီခ်င္းဆိုပြဲေတြ
ဘာညာရွိရင္ ပိုအဆင္ေျပသြားပါတယ္။ အခန္းအနားနဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ မိမိကုိယ္ကို ယံုၾကည္မႈပိုရ
ေစပါတယ္.။ ေလယူေလသိမ္းကအစ ၿငီးေငြ႔မႈမရွိေအာင္ဘယ္လိုေျပာရမယ္.။ ဘယ္လို ဆြဲေဆာင္ရမလဲ ဆို
တာကိုပါ သိလာခဲ့ပါတယ္.။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း စစ္တကၠသိုလ္မွာ လုပ္တဲ့က်ပန္းစကားေျပာပြဲတိုင္းမွာကၽြန္ေတာ္
ေအာင္ပြဲခံခဲ့ပါတယ္. ။ (ဒီမလာခင္ကမွ ဘာသာစကားကေန မဟာသင္တန္းက အစ္ကိုေတြကို ႏုိင္လာေသး
တယ္.။)
စာဆိုတာ အဖတ္မ်ားလာရင္ေရးခ်င္လာတာသဘာ၀ပါ.။ စာနာနာဖတ္တဲ့သူဟာ စာေရးေကာင္း
တဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္လာႏုိင္တယ္. ။ မိမိရဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္. မိမိရဲ႕ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ကို ထိေရာက္ေအာင္ ေဖာ္ျပ
ႏုိင္စြမ္းရွိတယ္.။ အထက္တန္းလႊာမဟုတ္တဲ့ မိဘေတြၾကားမွာရွင္သန္လာေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ မိဘက ကၽြန္
ေတာ့္ဘ၀ အတြက္ တစ္သက္စာ အေကာင္းဆံုးေသာ အေမြကိုေလးႏွစ္သားကတည္းကေပးထားခဲ့ပါတယ္.။
အဲဒါစာဖတ္ျခင္းပါပဲ.။ဥစၥာ အေမြ၊ ပစၥည္းအေမြေတြထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ၿပီး. ဘ၀ကို အေကာင္းဆံုးတည္
ေဆာက္ ဖို႔.။ မိမိကုိယ္ကို အေကာင္းအဆိုးေ၀ဖန္ပိုင္းျခားဖို႔၊ အမွားအမွန္ခြဲျခားသိျမင္ႏုိင္ဖို႔. ၊တစ္ပါတည္းပါ
ၿပီးသားေပါ့.။ဘယ္သူပ်က္ပ်က္ မိမိမပ်က္ဖို႔..၊ ဘာသာတရားနဲ႔ ယွဥ္ၿပီးခ်င့္ခ်ိန္ႏုိင္ဖို႔. ဆိုတာ စာေပကေနရခဲ့
တဲ့အသိေတြက အမ်ားဆံုးေပါ့.။ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ျမတ္ႏုိးတဲ့စာေပခရီးလမ္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
ေသတဲ့အထိ ဆက္ေလွ်ာက္သြားမွာပါ.။
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ အထင္ကရ မွတ္တိုင္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ၀တၳဳရွည္ေတြအေၾကာင္းလည္းေျပာပါဦးမယ္.။
ကၽြန္ေတာ္ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀မွာ ပထမဆံုး၀တၳဳရွည္ကို စေရးပါတယ္.။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက .၀တၳဳတို
ေတြကၽြန္ေတာ္မေရးေသးပါဘူး.။ အားလံုးသိတဲ့သူ သိပါလိမ့္မယ္.။ စစ္တကၠသိုလ္မွာ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္း
ဘ၀ ဆိုတာ အခ်ိန္အင္မတန္ရွားပါတယ္.။ ဟင္ ဒါဆို မင္းက ဘယ္အခ်ိန္သြားေရးသလဲ လို႔ေမးပါလိမ့္မယ္.။
ကၽြန္ေတာ္ Academic ခ်ိန္တိုင္းမွာ ၀တၳဳစာအုပ္ အၿမဲတမ္းယူသြားပါတယ္.။ စီနီယာေတြအိတ္စစ္ေပမယ့္.
ကၽြန္ေတာ္က ကဒ္ထူဗလာစာအုပ္နဲ႔ဆိုေတာ့ မမိဘူးေပါ့ဗ်ာ.။ အားတဲ့အခ်ိန္.. စာၾကည့္တုိက္ခ်ိန္ ေတြတိုင္းမွာ
နည္းနည္းခ်င္းစီေရးပါတယ္.။ ၅ လေလာက္ အင္အားစိုက္ထုတ္ၿပီးတဲ့အခါ. ။ စာမ်က္ႏွာ ၃၈၀ ေက်ာ္တဲ့
၀တၳဳရွည္တစ္အုပ္ ျဖစ္လာပါတယ္.။ နာမည္ေပးဖုိ႔လုပ္ေတာ့ မစဥ္းစားျဖစ္တာနဲ႔Untitle 6 လို႔ေပးထားခဲ့ပါ
တယ္.။ (ေနာက္ပိုင္းတြင္ ႏွင္းခခ်ယ္ရီ လြမ္းပန္းခ်ီ-၁ျဖစ္လာပါတယ္.။) အဲဒီစာအုပ္က အခု ထိကၽြန္ေတာ့္အိမ္
မွာရွိပါေသးတယ္.။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ပံုႏွိပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိေပမယ့္. ။ ေနာက္ပိုင္းျပန္ၾကည့္ေတာ့ သိပ္မႀကိဳက္
ဘူး . ။ ဟေနတာေလးေတြရွိေသးတယ္.။ ပထမဆံုးဆိုေတာ့ ေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ား လည္းမွားတာပါပါတယ္.။
ဒုတိယတစ္အုပ္ျဖစ္တဲ့ ႏွင္းခခ်ယ္ရီ လြမ္းပန္းခ်ီ(၂) ကို.ဒုတိယႏွစ္မွာေရးပါတယ္။ မႏၲေလး ေနာက္ခံ အခ်စ္
၀တၳဳပါပဲ.။ အဲဒီစာအုပ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ေအာင္စစ္သည္တပ္ခြဲအေဆာင္ေျပာင္းတဲ့အခါ.. စာအုပ္စင္ေတြ
သယ္ရာကေန ဘယ္သူနဲ႔မွားသြားလည္းမသိပဲ . ။ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရပါတယ္.။
ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးေရးခဲ့တဲ့ ႏွင္းခခ်ယ္ရီ လြမ္းပန္းခ်ီ(၃) ကေတာ့..အားလံုးထဲမွာ အေကာင္းဆံုးနဲ႔
စိတ္တိုင္းအက်ဆံုးလို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္.။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေကာင္ကလည္းၾကာရွည္မခံပါဘူး.။ သံုးႏွစ္သံုးမိုး
အေခြလုပ္ေနတဲ့ကာလမွာပဲ. Othello အဖြဲ႔ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ငွားၿပီး ေပ်ာက္ဆံုးသြားပါ
တယ္.။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္တိုၿပီး.. သူ႔ကို ထိုးမယ္လုပ္ပါေသးတယ္။ ေနာက္မွာ ကံကိုသာပံုခ်ၿပီး. ။ ခြင့္လႊတ္
လိုက္ရပါတယ္.။ တကယ္ဆိုရင္ ဒီစာအုပ္က အစားျပန္၀ယ္ေပးလို႔မရဘူးဆိုတာ သူသိသင့္ပါတယ္.။
အဲဒီ ႏွင္းခ(၃) ကို ကၽြန္ေတာ္ ေျခလ်င္တပ္စုမွဴးသင္တန္း တက္ေနတုန္းက ျပန္ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.။ပိုၿပီး ျပည့္
စံုသြားပါတယ္.။ ဒါေပမယ့္ ကံၾကမၼာက ဘယ္ေတာ့မွာ မ်က္ႏွာသာမေပးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္. မေပ်ာ္ႏုိင္ပါ
ဘူး.။ တပ္ရွိရာ ေနျပည္ေတာ္စာတုိက္ကေန.. ျပင္ဦးလြင္က အေမ့ဆီ ပါဆယ္နဲ႔ ပို႔ရာမွာ အေၾကာင္းၾကား
လာမယူ ဆိုတဲ့စာတမ္းအနီနဲ႔ စာတိုက္ကို ျပန္ေရာက္လာပါတယ္.။ မိုးေရေတြစိုလို႔.. မင္ေတြပ်ံ႔ကာ ဖတ္မရ
ေတာ့ပါဘူး.။အဲဒီစာအုပ္ကို ခုထိအိမ္မွာသိမ္းထားပါေသးတယ္. ။ ကၽြန္ေတာ္ အတတ္ႏုိင္ဆံုး Repair လုပ္ၿပီး
ပံုႏွိပ္ဦးမွာပါ.။ ထုတ္ေ၀ႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ . မထုတ္ေ၀ႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ့္မွာ စိတ္ကူးရွိပါတယ္.။
ကိုေမာင္ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) ကြန္မန္႔ေဘာက္မွာေရးသြားတဲ့အတြက္ . ကဗ်ာေရးနည္း က်ဴတိုေလးေတြ
စမ္းေရးၾကည့္ပါဦးမယ္.။
အေရးမ်ားတဲ့ ၄လံုးစပ္ကဗ်ာ ရဲ႔ ၄-၃-၂ ပံုစံပါ..။
၁။ ကဗ်ာေရး____၊ စိတ္ရွင္း_____
ၾကည္____ရႊင္ပ် ရွိပါေစ.။
၂။ ၿမိဳ႔ျပင္ဦး___၊ ပန္းစံု___
ေခၚ___ပန္းၿမိဳ႔ေတာ္။
၃။ အခ်ိန္ၾကာ_____၊ ရက္လ ____လည္း
မ_____ရင္မွာရွိၿမဲပင္.။
ဥပမာေတြက သိပ္လြယ္ေနလား မသိဘူး.။ လြယ္ေပမယ့္ ဒီအတိုင္းေရးထားရင္ အေတြးေခ်ာ္သြားႏုိင္ပါ
တယ္.။ ဥပမာတစ္ခုေလာက္ေျဖျပပါ့မယ္.။
၁။ ကဗ်ာေရးရာ၊ စိတ္ရွင္းကာ
ၾကည္သာရႊင္ပ်ရွိပါေစ.။
လို႔ျဖစ္မွာေပါ့..။
ရာ ကေလး လံုးေျမာက္ ၊ ကာ က သံုးလံုးေျမာက္နဲ႔. ေအာက္က သာ က ၂ လံုးေျမာက္ျဖစ္လို႔..
၄-၃-၂ ပံုစံလို႔ ေခၚတာပါ.။
ေနာက္တစ္ခ်ိဳးကူးရင္က်ေတာ့ ၂ လံုးဆင္ထားတဲ့ ပါဒကို ငါးလံုးအစား ေလးလံုးျပန္ေျပာင္းရတယ္.။
ၿပီးေတာ့ အဲဒီ ၂ လံုးပါဒ ရဲ႔ ေလးလံုးေျမာက္က ၄-၃-၂ ရဲ႔ အစ ေလးလံုးေျမာက္ကာရန္ျပန္ျဖစ္သြားျပန္ေရာ.။
အစမ္းေရးျပပါ့မယ္.။
ကဗ်ာေရးရာ ၊ စိတ္ရွင္းကာျဖင့္ (ျဖင့္က ေလးလံုးစပ္ျဖစ္ေအာင္ထည့္လိုက္တာပါ.။)
ၾကည္သာရႊင္ပ် ၊ ကာရန္လွေအာင္ (ပ် ကို ကာရံ အသစ္ ယူလိုက္ပါတယ္.။)
ႏႈတ္မွ ဖန္ဖန္၊ရြတ္ဆိုအံ၍
ေတြးႀကံစဥ္းစားျပဳရာ၏..။
(ထင္ရာျမင္ရာေတြေရးထားတာေနာ္.. ဘယ္သူ႔ကဗ်ာမွမဟုတ္ဘူး..။)
ဒီေလာက္ဆိုရင္ အစမ္းေလးေတြေရးလို႔ရမယ္ထင္ပါတယ္.။ ဒါက ကဗ်ာေတြမွာ အေျခခံပါပဲ..။
ငယ္ငယ္ က ကဗ်ာ မေရးခင္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ္က စာစီစာကံုးကုိ သိပ္သန္တယ္.။ ေက်ာင္းမွာ ငယ္ငယ္
ေလးကတည္းက စာစီစာကံုးၿပိဳင္ပြဲေတြဆို အၿမဲတမ္း၀င္ၿပိဳင္ခဲ့တယ္.။ ၅ တန္းက စၿပီး ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္မွာ
ျမန္မာစာ ထူးခၽြန္ဆုတိုင္းကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္း ကိုယ္စားျပဳနဲ႔ ၈ တန္းအထိ ရခဲ့ပါတယ္.။ မွတ္မွတ္ရရ..
၄ တန္း ႏွစ္မွာ ကၽြန္ေတာ္စာစီစာကံုးနဲ႔ စတင္မိတ္ဆက္မိပါတယ္.။ နိဒါန္း၊စာကိုယ္၊ နိဂံုး ဆိုတဲ့ ေဖာမက္ကို
ၾကားဖူးရံုတင္ရွိေသးတာပါ.။ စၿပီးၿပိဳင္တဲ့ ၿပိဳင္ပြဲမွာ. က်ီစားသန္က ရန္မ်ား၏ ဆိုတဲ့စီစာကံုးကုိ နိဒါန္း၊စာကိုယ္၊
နိဂံုးေတြကို ေခါင္းစဥ္ေတြ တပ္ၿပီး ေျဖခဲ့တယ္..။ အျပင္ထြက္မွာ အေမက ေျပာမွ မွားမွန္းသိတယ္. ။ အဲဒီမွာ
ကၽြန္ေတာ့္ ျမန္မာစာခရီးရွည္ႀကီး စတာလို႔ေျပာလို႔ရတယ္.။(ခရီးရွည္ဆုိေသာ္ျငားကၽြန္ေတာ့္ လာခဲ့ၿပီးတဲ့လမ္း
ကတိုတိုေလးပါ..။ ေရွ႕မွာ တစ္ဆံုး ရွိေသးတယ္...။ )၅ တန္း ႏွစ္မွာ ၿပိဳင္တယ္..။ ၆ တန္းႏွစ္မွာ တစ္ခါထပ္ၿပိဳင္
တယ္. ။ အဲဒီမွာ အေတြ႔အႀကံဳ ေတာ္ေတာ္ရလာၿပီ. ။ ၆ တန္းႏွစ္မွာ ျမိဳ႔နယ္အဆင့္ ဒုတိယ တစ္ခါရတယ္.။
၇ တန္းႏွစ္ကကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ ျမန္မာစာနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးတစ္ခုခုမွတ္သားႏုိင္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ပါ..။ စာစီစာကံုးဆုေပါင္း
(၆) ဆုတိတိရခဲ့ပါတယ္.. ။ လူက အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေသြးက စကားေျပာေနၿပီ.။ ဗီဇကျပဴထြက္လာၿပီ။ကဗ်ာေတြ
လည္းေရးခ်င္လာၿပီ...။ သို႔ေသာ္ျငား ကဗ်ာ ကို အဖတ္နာတာကလြဲၿပီး..သူ႔ရဲ႔ ေဖာမက္ကိုေကာင္းေကာင္းမသိ
ေသးဘူး.။ ၈ တန္းႏွစ္မွာလည္း စာစီစာကံုးဆုရတယ္..။ ၁ ဆုထဲပါ.။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္.။
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ထပ္မံယွဥ္ၿပိဳင္မႈေတြကိုျငင္းဆိုခဲ့လို႔ပါ.။
၉ တန္းႏွစ္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လက္ရွိဘ၀ကို အေထာက္အကူျပဳမယ့္ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုနဲ႔တည့္တည့္ကို တိုးခဲ့
ပါတယ္.။က်ပန္းစကားေျပာၿပိဳင္ပြဲပါ.။ ၿမိဳ႕နယ္ပြဲ မွာ ပထမ.၊ခရိုင္ပြဲ မွာ ပထမ. တိုင္းပြဲမွာ ပထမရခဲ့ၿပီးမွ.ဗဟိုအ
ဆင့္ၿပိဳင္ပြဲမွာ.. ကၽြန္ေတာ္ ပဥၥမ ရခဲ့ပါတယ္.။ အဲဒီတုန္းက ေနျပည္ေတာ္မွာ ၿပိဳင္ရတာမဟုတ္ပါဘူး.။ ရန္ကုန္
မွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ရတာပါ..။ အင္မတန္ေၾကာက္တဲ့ အင္မတန္ေျပာရခက္တဲ့ ေခါင္းစဥ္ကိုက်ၿပီး ကံဆိုးစြာနဲ႔ ရႈံးနိမ့္
သြားတာပါ.။ပထမဆုကို လူတစ္ကာ အကုန္ခ်စ္တဲ့ စူပါဒဂံု(၁) ကအစ္မ၊ဒုတိယဆုကို ရခိုင္ျပည္နယ္ကအစ္မ၊
တတိယဆုကို စစ္ကိုင္းတိုင္းက အစ္မ.၊(သံုးေယာက္စလံုး Girl ေတြခ်ည္းပဲ..) အဲဒီၿပိဳင္ပြဲ ရဲ႔ အက်ိဳးရလဒ္က
ကၽြန္ေတာ္ လူပရိသတ္ကို လံုး၀ ရွိန္မသြားတတ္တဲ့ အက်င့္တစ္ခုရလာတာပါပဲ.။ ေနာက္ပိုင္း သီခ်င္းဆိုပြဲေတြ
ဘာညာရွိရင္ ပိုအဆင္ေျပသြားပါတယ္။ အခန္းအနားနဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါမ်ိဳးမွာ မိမိကုိယ္ကို ယံုၾကည္မႈပိုရ
ေစပါတယ္.။ ေလယူေလသိမ္းကအစ ၿငီးေငြ႔မႈမရွိေအာင္ဘယ္လိုေျပာရမယ္.။ ဘယ္လို ဆြဲေဆာင္ရမလဲ ဆို
တာကိုပါ သိလာခဲ့ပါတယ္.။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း စစ္တကၠသိုလ္မွာ လုပ္တဲ့က်ပန္းစကားေျပာပြဲတိုင္းမွာကၽြန္ေတာ္
ေအာင္ပြဲခံခဲ့ပါတယ္. ။ (ဒီမလာခင္ကမွ ဘာသာစကားကေန မဟာသင္တန္းက အစ္ကိုေတြကို ႏုိင္လာေသး
တယ္.။)
စာဆိုတာ အဖတ္မ်ားလာရင္ေရးခ်င္လာတာသဘာ၀ပါ.။ စာနာနာဖတ္တဲ့သူဟာ စာေရးေကာင္း
တဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္လာႏုိင္တယ္. ။ မိမိရဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္. မိမိရဲ႕ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ကို ထိေရာက္ေအာင္ ေဖာ္ျပ
ႏုိင္စြမ္းရွိတယ္.။ အထက္တန္းလႊာမဟုတ္တဲ့ မိဘေတြၾကားမွာရွင္သန္လာေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ မိဘက ကၽြန္
ေတာ့္ဘ၀ အတြက္ တစ္သက္စာ အေကာင္းဆံုးေသာ အေမြကိုေလးႏွစ္သားကတည္းကေပးထားခဲ့ပါတယ္.။
အဲဒါစာဖတ္ျခင္းပါပဲ.။ဥစၥာ အေမြ၊ ပစၥည္းအေမြေတြထက္ သာလြန္ျမင့္ျမတ္ၿပီး. ဘ၀ကို အေကာင္းဆံုးတည္
ေဆာက္ ဖို႔.။ မိမိကုိယ္ကို အေကာင္းအဆိုးေ၀ဖန္ပိုင္းျခားဖို႔၊ အမွားအမွန္ခြဲျခားသိျမင္ႏုိင္ဖို႔. ၊တစ္ပါတည္းပါ
ၿပီးသားေပါ့.။ဘယ္သူပ်က္ပ်က္ မိမိမပ်က္ဖို႔..၊ ဘာသာတရားနဲ႔ ယွဥ္ၿပီးခ်င့္ခ်ိန္ႏုိင္ဖို႔. ဆိုတာ စာေပကေနရခဲ့
တဲ့အသိေတြက အမ်ားဆံုးေပါ့.။ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ျမတ္ႏုိးတဲ့စာေပခရီးလမ္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
ေသတဲ့အထိ ဆက္ေလွ်ာက္သြားမွာပါ.။
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀မွာ အထင္ကရ မွတ္တိုင္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ၀တၳဳရွည္ေတြအေၾကာင္းလည္းေျပာပါဦးမယ္.။
ကၽြန္ေတာ္ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀မွာ ပထမဆံုး၀တၳဳရွည္ကို စေရးပါတယ္.။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက .၀တၳဳတို
ေတြကၽြန္ေတာ္မေရးေသးပါဘူး.။ အားလံုးသိတဲ့သူ သိပါလိမ့္မယ္.။ စစ္တကၠသိုလ္မွာ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္း
ဘ၀ ဆိုတာ အခ်ိန္အင္မတန္ရွားပါတယ္.။ ဟင္ ဒါဆို မင္းက ဘယ္အခ်ိန္သြားေရးသလဲ လို႔ေမးပါလိမ့္မယ္.။
ကၽြန္ေတာ္ Academic ခ်ိန္တိုင္းမွာ ၀တၳဳစာအုပ္ အၿမဲတမ္းယူသြားပါတယ္.။ စီနီယာေတြအိတ္စစ္ေပမယ့္.
ကၽြန္ေတာ္က ကဒ္ထူဗလာစာအုပ္နဲ႔ဆိုေတာ့ မမိဘူးေပါ့ဗ်ာ.။ အားတဲ့အခ်ိန္.. စာၾကည့္တုိက္ခ်ိန္ ေတြတိုင္းမွာ
နည္းနည္းခ်င္းစီေရးပါတယ္.။ ၅ လေလာက္ အင္အားစိုက္ထုတ္ၿပီးတဲ့အခါ. ။ စာမ်က္ႏွာ ၃၈၀ ေက်ာ္တဲ့
၀တၳဳရွည္တစ္အုပ္ ျဖစ္လာပါတယ္.။ နာမည္ေပးဖုိ႔လုပ္ေတာ့ မစဥ္းစားျဖစ္တာနဲ႔Untitle 6 လို႔ေပးထားခဲ့ပါ
တယ္.။ (ေနာက္ပိုင္းတြင္ ႏွင္းခခ်ယ္ရီ လြမ္းပန္းခ်ီ-၁ျဖစ္လာပါတယ္.။) အဲဒီစာအုပ္က အခု ထိကၽြန္ေတာ့္အိမ္
မွာရွိပါေသးတယ္.။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ ပံုႏွိပ္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိေပမယ့္. ။ ေနာက္ပိုင္းျပန္ၾကည့္ေတာ့ သိပ္မႀကိဳက္
ဘူး . ။ ဟေနတာေလးေတြရွိေသးတယ္.။ ပထမဆံုးဆိုေတာ့ ေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ား လည္းမွားတာပါပါတယ္.။
ဒုတိယတစ္အုပ္ျဖစ္တဲ့ ႏွင္းခခ်ယ္ရီ လြမ္းပန္းခ်ီ(၂) ကို.ဒုတိယႏွစ္မွာေရးပါတယ္။ မႏၲေလး ေနာက္ခံ အခ်စ္
၀တၳဳပါပဲ.။ အဲဒီစာအုပ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ေအာင္စစ္သည္တပ္ခြဲအေဆာင္ေျပာင္းတဲ့အခါ.. စာအုပ္စင္ေတြ
သယ္ရာကေန ဘယ္သူနဲ႔မွားသြားလည္းမသိပဲ . ။ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ရပါတယ္.။
ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ဆံုးေရးခဲ့တဲ့ ႏွင္းခခ်ယ္ရီ လြမ္းပန္းခ်ီ(၃) ကေတာ့..အားလံုးထဲမွာ အေကာင္းဆံုးနဲ႔
စိတ္တိုင္းအက်ဆံုးလို႔ေျပာလို႔ရပါတယ္.။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေကာင္ကလည္းၾကာရွည္မခံပါဘူး.။ သံုးႏွစ္သံုးမိုး
အေခြလုပ္ေနတဲ့ကာလမွာပဲ. Othello အဖြဲ႔ထဲက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ငွားၿပီး ေပ်ာက္ဆံုးသြားပါ
တယ္.။ ေတာ္ေတာ္ စိတ္တိုၿပီး.. သူ႔ကို ထိုးမယ္လုပ္ပါေသးတယ္။ ေနာက္မွာ ကံကိုသာပံုခ်ၿပီး. ။ ခြင့္လႊတ္
လိုက္ရပါတယ္.။ တကယ္ဆိုရင္ ဒီစာအုပ္က အစားျပန္၀ယ္ေပးလို႔မရဘူးဆိုတာ သူသိသင့္ပါတယ္.။
အဲဒီ ႏွင္းခ(၃) ကို ကၽြန္ေတာ္ ေျခလ်င္တပ္စုမွဴးသင္တန္း တက္ေနတုန္းက ျပန္ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္.။ပိုၿပီး ျပည့္
စံုသြားပါတယ္.။ ဒါေပမယ့္ ကံၾကမၼာက ဘယ္ေတာ့မွာ မ်က္ႏွာသာမေပးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ အတြက္. မေပ်ာ္ႏုိင္ပါ
ဘူး.။ တပ္ရွိရာ ေနျပည္ေတာ္စာတုိက္ကေန.. ျပင္ဦးလြင္က အေမ့ဆီ ပါဆယ္နဲ႔ ပို႔ရာမွာ အေၾကာင္းၾကား
လာမယူ ဆိုတဲ့စာတမ္းအနီနဲ႔ စာတိုက္ကို ျပန္ေရာက္လာပါတယ္.။ မိုးေရေတြစိုလို႔.. မင္ေတြပ်ံ႔ကာ ဖတ္မရ
ေတာ့ပါဘူး.။အဲဒီစာအုပ္ကို ခုထိအိမ္မွာသိမ္းထားပါေသးတယ္. ။ ကၽြန္ေတာ္ အတတ္ႏုိင္ဆံုး Repair လုပ္ၿပီး
ပံုႏွိပ္ဦးမွာပါ.။ ထုတ္ေ၀ႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ . မထုတ္ေ၀ႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ ကၽြန္ေတာ့္မွာ စိတ္ကူးရွိပါတယ္.။
ကိုေမာင္ေမာင္(စြယ္စံုက်မ္း) ကြန္မန္႔ေဘာက္မွာေရးသြားတဲ့အတြက္ . ကဗ်ာေရးနည္း က်ဴတိုေလးေတြ
စမ္းေရးၾကည့္ပါဦးမယ္.။
အေရးမ်ားတဲ့ ၄လံုးစပ္ကဗ်ာ ရဲ႔ ၄-၃-၂ ပံုစံပါ..။
၁။ ကဗ်ာေရး____၊ စိတ္ရွင္း_____
ၾကည္____ရႊင္ပ် ရွိပါေစ.။
၂။ ၿမိဳ႔ျပင္ဦး___၊ ပန္းစံု___
ေခၚ___ပန္းၿမိဳ႔ေတာ္။
၃။ အခ်ိန္ၾကာ_____၊ ရက္လ ____လည္း
မ_____ရင္မွာရွိၿမဲပင္.။
ဥပမာေတြက သိပ္လြယ္ေနလား မသိဘူး.။ လြယ္ေပမယ့္ ဒီအတိုင္းေရးထားရင္ အေတြးေခ်ာ္သြားႏုိင္ပါ
တယ္.။ ဥပမာတစ္ခုေလာက္ေျဖျပပါ့မယ္.။
၁။ ကဗ်ာေရးရာ၊ စိတ္ရွင္းကာ
ၾကည္သာရႊင္ပ်ရွိပါေစ.။
လို႔ျဖစ္မွာေပါ့..။
ရာ ကေလး လံုးေျမာက္ ၊ ကာ က သံုးလံုးေျမာက္နဲ႔. ေအာက္က သာ က ၂ လံုးေျမာက္ျဖစ္လို႔..
၄-၃-၂ ပံုစံလို႔ ေခၚတာပါ.။
ေနာက္တစ္ခ်ိဳးကူးရင္က်ေတာ့ ၂ လံုးဆင္ထားတဲ့ ပါဒကို ငါးလံုးအစား ေလးလံုးျပန္ေျပာင္းရတယ္.။
ၿပီးေတာ့ အဲဒီ ၂ လံုးပါဒ ရဲ႔ ေလးလံုးေျမာက္က ၄-၃-၂ ရဲ႔ အစ ေလးလံုးေျမာက္ကာရန္ျပန္ျဖစ္သြားျပန္ေရာ.။
အစမ္းေရးျပပါ့မယ္.။
ကဗ်ာေရးရာ ၊ စိတ္ရွင္းကာျဖင့္ (ျဖင့္က ေလးလံုးစပ္ျဖစ္ေအာင္ထည့္လိုက္တာပါ.။)
ၾကည္သာရႊင္ပ် ၊ ကာရန္လွေအာင္ (ပ် ကို ကာရံ အသစ္ ယူလိုက္ပါတယ္.။)
ႏႈတ္မွ ဖန္ဖန္၊ရြတ္ဆိုအံ၍
ေတြးႀကံစဥ္းစားျပဳရာ၏..။
(ထင္ရာျမင္ရာေတြေရးထားတာေနာ္.. ဘယ္သူ႔ကဗ်ာမွမဟုတ္ဘူး..။)
ဒီေလာက္ဆိုရင္ အစမ္းေလးေတြေရးလို႔ရမယ္ထင္ပါတယ္.။ ဒါက ကဗ်ာေတြမွာ အေျခခံပါပဲ..။
စာေပခရီးနီးသလား ၂ နဲ႔ ၃ ဖတ္သြားတယ္ ေမၿမိဳ႕မိုးေရ။
ReplyDeleteကိုယ္တတ္ကြ်မ္းနားလည္ၿပီးသားစာေပကို ဒီထက္မက တိုးပြား ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးစားပါလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္ကြယ္။
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစေနာ္။
ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္
ေလ့လာသြားပါတယ္
ReplyDeleteပညာသစ္ေလးေတြရလို႔ ေက်းဇူးပါ ညီေလးေရ
ကဗ်ာေရးနည္းေလးမွတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ......
ReplyDeleteကိုပိစိေရ
ReplyDeleteအမကေတာ့ စာကိုအခုလို
ေလးလံုးစပ္ေတြ
ကာရန္ေတြဘာေတြ
မေရးတတ္ပါဘူး
သိလည္းမသိဘူး..
စိတ္ထဲခံစားမိသလိုသာခ်ေရးေနတာဘဲ
နိုင္ငံျခားေနတာၾကာလာေတာ့
ခံစားရတာေတြမ်ားလာတယ္
ရင္ထဲသိမ္းဆည္းထားရတာေတြ
လည္းမ်ားလာတယ္
ေနာက္ဆံုးေတာ့
ဘေလာ့တခုလုပ္ျပီး
ေဖာက္ခြဲျပစ္ပလိုက္တာဘဲ..
ေမၿမိဳ႕မိုးက အမ်ားႀကီး ေလ႔လာစုေဆာင္းထားတယ္။ မိုက္တယ္ကြာ။ :)
ReplyDeleteကဗ်ာကုိ၀ါသနာပါတာ
ReplyDeleteျမန္မာစာ ၄၀ ကမတက္ခဲ႔ဘူး(ၾကီးေဒၚေက်ာင္းအုပ္ၾကီး)
ျဖစ္ေနလုိ႔အတန္းပုိင္ကအာနာျပီးေပးတာျဖစ္မွာ
ခုထိစာလုံးေပါင္မွားတုန္းပါပဲ
ေမျမဳိ့မုိးက အရမ္းေလ႔လာမႈအားေကာင္းတယ္