ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုပါေသးသည္..

ဒီေန႔ည Concert ကို ဘယ္သူမွ အေဖာ္မပါပါပဲ တစ္ေယာက္တည္း သြားျဖစ္သည္.။ Concert hall ထဲ ဝင္လုိက္ေတာ့ မိမိ လို လာၾကည့္ၾကသူ ေက်ာင္းသူ/ ေက်ာင္းသားေတြကို ေတြ႕ရသည္..။ အမွန္က မိမိ ဒီစာကို ေရးခ်င္ေနသည္ မွာ ၾကာပါၿပီ..။ သူတို႔ ေက်ာင္းသားေတြကိုေတြ႕ရတိုင္း၊ အဲဒီလို ႏုပ်ိဳလန္းဆန္းသည့္ ၂၁ ရာစု၊ သားပ်ိဳ သမီးပ်ိဳ၊ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူ/ ေက်ာင္း သားမ်ားက သူတို႔ ရုရွားရိုးရာ အကေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ (မိမိအစီအစဥ္ျဖင့္) ဆင္ႏႊဲသည့္အခါတိုင္း ဒီစာကို ေရးမည္ဟု စိတ္ကူးမိသည္.။သို႔ေပတည့္ မိမိဖာသာအလုပ္ရႈပ္ေနတာက တစ္ေၾကာင္း၊ အပ်င္းထူေနတာက တစ္ေၾကာင္းတို႔ ေၾကာင့္ တကယ့္တကယ္ ေရးမည္ဆို တိုင္း ေမ့သြားတာ မ်ိဳး၊ တစ္ျခားအလုပ္ေတြၾကား ညပ္ညပ္ ပါသြားတာမ်ိဳးျဖစ္သြားတတ္သည္.။

ထားပါေတာ့..။ ကၽြန္ေတာ္ အခု ေျပာခ်င္သည့္ အေၾကာင္းက ႏုိင္ငံေရးလည္း နည္းနည္းပါေကာင္းပါမည္.။ အမ်ိဳးသားေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာေတြလည္း နည္းနည္းပါေကာင္းပါမည္...။ ပညာေရးဆိုတာလည္း ပါေကာင္းပါမည္...။ ထိုသို႔ ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ မပတ္သတ္ပါရေစႏွင့္ ဆိုသူမ်ား ဤေနရာမွ ပိတ္ပစ္၍ ရပါသည္.။

အနီးဆံုးအစက ဆြဲထုတ္ေရးရလွ်င္ ပညာေရးကပင္စေျပာရမည္..။ ကၽြန္ေတာ္တက္ေနသည့္ ေက်ာင္းက ေမာ္စကို ရူပ နည္းပညာ တကၠသိုလ္ ျဖစ္သည္.။ ႏုိဘယ္ဆုရွင္ေတြရွိေသာ၊ အာကာသနည္းပညာတြင္ နာမည္ႀကီးေသာေက်ာင္း ျဖစ္သည္.။ မိမိက ေက်ာင္းအေၾကာင္းကို ေျပာလိုသည္မဟုတ္၊ ေက်ာင္းသားမ်ား အေၾကာင္းကို ေျပာလိုျခင္းျဖစ္သည္..။

သူတို႔ ဆီက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ား အင္မတန္ ယဥ္ေက်းၾကသည္...။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ စကားေျပာလွ်င္ ထိပ္ပုတ္ ေခါင္းပုတ္ လုပ္တာ အင္မတန္ရွားသည္.။ ရပ္ၿပီး ခပ္တည္တည္ႏွင့္စကားေျပာတာမ်ားသည္.။ ဘရုတ္သုတ္ခ ေက်ာင္းသားမ်ား မရွိမဟုတ္၊ ရွိသည္သာ.။ သုိ႔ရာတြင္ အင္မတန္ရွားပါးေသာ အေရအတြက္ ျဖစ္သည္.။ ေက်ာင္းခ်ိန္မီေအာင္ မနည္းအေျပးအလႊားေက်ာင္းတက္ၾကရသည္.။ ေက်ာင္းပ်က္သူလည္း ရွားပါးလွသည္.။ Roll call ေခၚၿပီး ေက်ာင္းလစ္လို႔မရ...။ လစ္လိုသူလည္း မရွိ..။ ေက်ာင္းသားက ေက်ာင္းသားအလုပ္ကို တာဝန္ေက်ေအာင္ လုပ္ၾကသူေတြမ်ားသည္.။

(ကၽြန္ေတာ္ေရးဖူးတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ တစ္ဦးခ်င္း စိတ္ဓါတ္ေတြအေၾကာင္း..)

https://www.facebook.com/photo.php?fbid=122945151195494&set=a.104671983022811.8340.100004400285952&type=3&theater

တစ္ဖက္က ျပန္ၾကည့္လွ်င္မူ. သူတို႔ဆီမွာ မိဘ၏ ပေယာဂေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ေရာက္လာသူမရွိသေလာက္ရွားသည္.။ တကၠသိုလ္ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ပင္ ဓာတုေဗဒကို အားသန္သူက ဓာတုေဗဒတကၠသုိလ္၊ ဆရာဝန္ျဖစ္လိုသူက ေဆးတကၠသိုလ္၊ ရူပေဗဒကို စိတ္ဝင္စားသူက ရူပတကၠသိုလ္ စသည္ျဖင့္ မိမိတို႔ အႀကိဳက္ဆံုး၊ အားအသန္ဆံုး၊ အရူးသြပ္ဆံုး ဘာသာရပ္တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္တက္ေရာက္ၾကသည္..။  မိမိတုိ႔ ရူပေဗဒ ေက်ာင္းတြင္တက္ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ “ ငါတို႔က ရူပမွ ရူပ ” ဆိုသူေတြခ်ည္း ျဖစ္သည္.။ ဒီဘာသာကို ရူးသြပ္မွေတာ့ ဒီစာသင္ရတာ မေပ်ာ္ရွိပါမည္လား.။ အားရင္ စာဖတ္၊ တစ္ကုတ္ ကုတ္ႏွင့္ တြက္ခ်က္။ တစ္ေခါက္ကလည္း ဆရာႏွင့္ ဌာန ဓါတ္ခြဲခန္းသြားစဥ္က မုတ္ဆိတ္ေမႊး၊ ပါးသိုင္းေမႊး မ်က္မွန္အထူႀကီးေတြႏွင့္ အေဆာင္ေတာင္ မျပန္လိုေသာ ပါရဂူ ေက်ာင္းသား ေတြ အလုပ္လုပ္ေနသည္ကိုေတြ႕ဖူးသည္.။ ဒီလို ရူးသြပ္မႈေတြနဲ႔ ဒီလို ေက်ာင္းသားေတြ ႏုိဘယ္ဆုရတာ ဘယ္ဆန္းမလဲဟု ေတြးေနမိသည္..။ ျမန္မာျပည္မွာလို သားက GTC တက္ခ်င္၊ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ခ်င္ လ်က္နဲ႔ မိဘက ဂုဏ္မက္ၿပီး ေဆးေက်ာင္းတက္ခိုင္းတာမ်ိဳးကို ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္သည္.။ အင္ဂ်င္နီယာ ေကာင္းတစ္ေယာက္အစား ခပ္ညံ့ည့ံ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္ ႏုိင္ငံအတြက္ ပိုလာတာပဲ အဖတ္တင္သည္.။ ထို ကိစၥႏွင့္ပတ္သတ္ၿပီး မိမိ ဘေလာ့မွာ မိမိအနာဂတ္ကို မိမိလက္တြင္းမွာသာ ထားပါဆိုသည့္ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးသည္.။ မန္းအိမ္က အဘြားႏွင့္ ထိုကိစၥကို စကားေျပာျဖစ္ေသးသည္.။ အဘြားက တစ္ခြန္းျပန္ေျပာသည္..။ 

ဟဲ့ ငါ့ေျမးရဲ႕ ခုေခတ္ကေလးေတြကို ဝါသနာပါတာ တက္ခိုင္းျပန္ေတာ့.... ဘာမွ ဝါသနာမပါဘူး ဆိုတဲ့သူက ခပ္မ်ားမ်ားရယ္ 

တဲ့ ..။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေျပာရမွန္း မသိ ျဖစ္သြားခဲ့ဖူးသည္.။ 

(ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းက ႏုိဘယ္ဆုရွင္မ်ား... )

ေနာက္တစ္ခု ေတြ႕မိတာက ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္းဆက္ဆံေရး ျဖစ္သည္..။ သူတို႔ဆီမွာကေလးစိတ္ မေပ်ာက္ေသးေသာအရြယ္က အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝမွာ ကုန္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္..။ ျပႆနာရွာခ်င္ေသာ အရြယ္ကုန္ခဲ့ၿပီဟုပင္ဆိုရမလား..။ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ျဖစ္လာလွ်င္ပင္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားပံုစံ ဖမ္းခ်င္သည္.။ ခပ္တည္တည္ႏွင့္ စကားေျပာၾကသည္.။ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း ရန္ျဖစ္သည္ကို ၾကားပင္မၾကားစဖူး..။ သူတို႔လည္း အရက္ေသာက္သည္..။ ေသာက္တာမွ ပက္ပက္စက္စက္ကို ေသာက္သည္.။ သုိ႔ေသာ္ ရန္ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္..။ တစ္ခါက မိမိႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ ဘာသာစကားခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ေၾကာင့္ ဝုိင္းအေလွာင္ခံရဖူးသည္.။ သူငယ္ခ်င္းက စိတ္ဆိုးသည့္ အမူအယာ ျပေတာ့ မ်က္ႏွာပိုးသတ္ကာ ခ်က္ျခင္းပင္ လာေတာင္းပန္သည္.။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဆိုသည္မွာ ထိုသုိ႔ လူယဥ္ေက်းမ်ား ျဖစ္သည္..။

တကယ့္တကယ္ပင္ “ ေဟ့ေကာင္မေလး ဒီမွာ ျမန္မာျပည္ဟာ.. ကမာၻမွာ အယဥ္ေက်းဆံုး တိုင္းျပည္ တစ္ခုပါ. ” ဆိုေသာ သီခ်င္း နားေထာင္ၿပီး ေက်နပ္မေနၾကသင့္ေတာ့ပါ..။ ကၽြန္ေတာ္ ႀကံဳခဲ့ ၾကားခဲ့ဖူးေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတကၠသိုလ္ အသိုင္းအဝိုင္းက အားရစရာ တစ္ခု မွ မရွိ.။ အစိုးရက အေထာက္အပံ့ မေပးႏုိင္တာ တစ္ပိုင္း ျဖစ္သည္.။ ေက်ာင္းသူ/ ေက်ာင္းသားမ်ားက ေက်ာင္းထက္ လမ္းထြက္ရတာ ပိုေပ်ာ္ေနၾကသည္.။ ေက်ာင္းအခ်င္းခ်င္း မတည့္..။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကေတာ့ အေတာ္ ထိုင္ၾကသည္..။ လူငယ္အခ်င္းခ်င္း ခပ္စူးစူးၾကည့္မိလွ်င္ပင္ ရန္ျဖစ္ၾက၊ ရိုက္ၾက ၊ ႏွက္ၾကသည္..။ Game ဆိုင္ေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြခ်ည္း ျဖစ္သည္.။ အျပင္လူပင္ သိပ္မရွိ..။  တကယ့္တကယ္ ျမန္မာျပည္တြင္ ယဥ္ေက်းမႈ မ်ား အင္မတန္ ထြန္းကားသည္ ဆိုတိုင္းပင္ ပုဂံဘုရားေဘးက ပိုက္ဆံေပးၿပီး သနပ္ခါးလိမ္းခိုင္း ရယ္ခိုင္းထားသည့္ ကေလးမေလး၏ ဓါတ္ပံုထဲက  အၿပံဳးျဖင့္သာ ဂုဏ္ယူ မေနသင့္ေတာ့ပါ..။ ယဥ္ေက်းမႈဆိုတိုင္း ေက်းလက္ေတာရြာေတြ၊ ေရႊတိဂံုက တံျမက္လွည္းအသင္းေတြ ေလာက္ျဖင့္ မတင္းတိမ္သင့္ေတာ့ပါ..။ အခ်ိန္မေရြး၊ ကာလမေရြး၊ ေဒသမေရြး လူေရာ၊ စိတ္ႏွလံုးေရာ လူႀကီးလူေကာင္း ပီသစြာ ယဥ္ေက်းတတ္ရန္ လိုပါၿပီ..။

ေနာက္တစ္ခုက ဆရာတပည့္ ဆက္ဆံေရးပင္ ျဖစ္ပါသည္..။ သူတို႔ဆီမွာ ဆရာႏွင့္ တပည့္က လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာပင္ မိတ္ေဆြ သဖြယ္ေပါင္းသင္းၾကသည္.။ ၾကားတြင္ မည္သည့္ Tension မွ မရွိ.။ ဂါရဝ ဆိုတာေတာ့ မရွိ၊ Respect ေတာ့ ရွိသည္..။ တာဝန္ႏွင့္ အလုပ္ကိုေလးစားသည့္ သေဘာေတာ့ ရွိသည္..။ တစ္ခါတစ္ရံ ဆရာသင္တာ မရွင္းလင္းတာ၊ ဆရာတြက္တာကို မေက်လည္သည့္အခါမ်ိဳး၊ စာေမးသည့္အခါမ်ိဳးမွာ စိတ္တိုၿပီး အျပန္အလွန္ ေအာ္ဟစ္ ထြက္သြားတာမ်ိဳးေတြေတာင္ ရွိသည္..။ ၿပီးလွ်င္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ တစ္ေနရာရာ လြတ္သည့္အခန္းတစ္ခန္းခန္းမွာ ထိုပုစာၦ ကို စိတ္ေက်နပ္သည္အထိ တြက္ခ်က္ၿပီးမွ ျပန္ေရာက္လာတတ္သည္.။ ဒီလို ေက်ာင္းသားေတြ မထက္ပဲ ရွိပါမည္လား..။ ေက်ာင္းအားခ်ိန္၊ အတန္း မရွိခ်ိန္ေတြမွာ စာၾကည့္တုိက္အေပၚက စာဖတ္ခန္းထဲမွာ အိမ္စာလုပ္သူေတြ၊ တြက္ခ်က္ေနသူေတြ စာဖတ္ေနသူေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ရသည္..။

ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းသားဆိုသူမ်ားအတြက္ ကန္တင္း ၃ ခုထားသည္.။ ေန႔လည္စာ၊ မနက္စာ စားဖို႔ အတြက္ျဖစ္သည္..။ ေက်ာင္းကပဲခန္႔ထားသည့္ စားဖိုမွဴးေတြ ေရာင္းသည္..။ ခဏတစ္ျဖဳတ္ထိုင္ ၿပီးရင္ အတန္းမီေအာင္ ျပန္ေျပး.။ အဲ့ဒီလိုေတြခ်ည္း ျဖစ္သည္..။ ေနာက္တစ္ခုက ဒီက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမ်ားသည္ အင္မတန္ ေစ်းႀကီးၾကသည္..။ ခ်မ္းသာသည့္သူမ်ားမွလြဲ၍ ေတာမွ တက္လာသူေက်ာင္းသူ/ ေက်ာင္းသား အမ်ားစုက တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ေက်ာင္းတက္ႏိုင္ဖို႔ ေႏြရာသီတြင္ အလုပ္လုပ္ၾကရသည္.။ ဒီေတာ့ စာရဲ႕ တန္ဖိုးကို သိၾကသည္.။ မိမိကိုယ္တိုင္ ပိုက္ဆံရွာၿပီး မိမိဖာသာ ေက်ာင္းတက္ရသူမ်ား ျဖစ္ရာ အင္မတန္ႀကိဳးစားၾက သည္မွာေတာ့ မထူးဆန္းလွ..။ ေက်ာင္းသားမ်ားက အေဆာင္ႏွင့္ ေက်ာင္းမွာပင္ အခ်ိန္က ကုန္ၿပီးျဖစ္သည္.။ ဘယ္မွပင္ သိပ္မသြားၾက..။ အလည္အပတ္ဆိုတာပင္ သြားေလ့သြားထ သိပ္မရွိၾက..။ ေက်ာင္းခ်ိန္က အားလွ်င္ အားကစားလုပ္ၾကသည္.။ မိန္းကေလးမ်ား လမ္းေလွ်ာက္၊ၾကက္ေတာင္၊ တင္းနစ္၊ ေျပး၊ ေရကူး၊ ေယာက်ာ္းေလး ေဘာကန္၊ ေျပး၊ ေရကူး ၊သန္မာမႈ၊ စသျဖင့္ အခ်ိန္ကုန္ၾကသည္.။ သူတို႔လည္း ဂိမ္းမကစားဘူးမဟုတ္၊ ကစားပါသည္.။ မိမိတို႔ဆီကမွ အင္တာနက္ေႏွးေကြးမႈေၾကာင့္ သိပ္မရွိဟု ဆိုရမည္.။ ဒီမွာ Counter Strike ကစားမလား၊ Dota ခုတ္မလား၊ Cross Fire ပစ္မလား.။ Level တက္ေအာင္ ခက္ခက္ခဲခဲကစားၿပီး Items ေတြ တကယ့္ပိုက္ဆံနဲ႔ ေရာင္းရ ဝယ္ရသည့္ ဂိမ္းမ်ား ကစားမလား စသျဖင့္ အစံုရွိသည္.။ သို႔ေသာ္ ဒါေတြက သူ႔အခ်ိန္ႏွင့္သူ ျဖစ္သည္..။ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ားတြင္ အားကစား ရမွတ္ရွိသည္.။ အားကစားနည္းျပလည္း ရွိသည္.။ အားကစားရမွတ္ မျပည့္လွ်င္ ေႏြရာသီ အားကစား Camp မွာ ေအာင္မွတ္မျပည့္မခ်င္း ျပန္ေျဖရသည္.။ ထိုသို႔ ျဖစ္သည္.။

( အတန္းအားခ်ိန္၊ ညေနပိုင္းေတြမွာ အားကစားကို အားထည့္ၿပီးလုပ္ၾကသည္)

မိမိတို႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက ျပည္တြင္းျဖစ္ စာေပေတြမွာ ဦးေႏွာက္ေတြ ဇကာခ် ခံရၿပီးသားျဖစ္သည္..။ အေနာက္တိုင္းဆိုတာ အရွက္အေၾကာက္မရွိ.ေၾကာင္း၊ လိင္ကိစၥေတြ ဘယ္လို ပြင့္လင္းေၾကာင္း၊ လူအခ်င္းခ်င္း ဘယ္လို ဆက္ဆံ ေၾကာင္းမ်ား၊  ျမန္မာျပည္သူေတြ ဘယ္လို ယဥ္ေက်းေၾကာင္း၊ ကမာၻမွာ ယဥ္ေက်းမႈ အထြန္းကားဆံုးႏုိင္ငံ ျဖစ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ Hightlight လုပ္ထားေသာ အရာကြက္ကြက္ေလးမ်ားကိုသာ ျမင္ခဲ့ရသည္..။ မမွတ္ဘူးလား မွန္ပါသည္.။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဖတ္ခဲ့ဖူးသလိုပင္ လိင္ကိစၥ ပြင့္လင္းသည္.။ ေယာက္်ားေလး၊ မိန္းကေလး  တစ္ေဆာင္တည္း၊ တစ္ထပ္တည္း ထားသည္.။ အတူေနသူမ်ားရွိသည္.။ ဒါေတြက အတု မယူသင့္ေသာ အခ်က္မ်ားျဖစ္သည္..။တကယ့္တကယ္ပင္ အတုယူစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါသည္.။ မိမိေျပာခဲ့ေသာ အရာမ်ားသည္ မိမိ ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူငယ္မ်ား၏ အေၾကာင္း၊ မိမိပတ္ဝန္းက်င္မွာ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေၾကာင္းသာ ျဖစ္သည္.။ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံသည္ လူငယ္ထုအေပၚတြင္ အားထားရန္ လိုပါသည္..။ ေနရာတကာ လူႀကီးေတြကခ်ည္း လုပ္ေန၍ မျဖစ္ပါ..။ Generation က် သြားသည္ဆိုသည့္ စကားကိုလည္း နာတတ္ရန္ လိုပါသည္...။ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ ၿပီးဆံုးသည့္အခါ အစိုးရက ႏုိင္ငံႏွင္ မမွ်တစြာ ကုန္က်ေနရေသာ စစ္သံုးစရိတ္ေတြကို ပညာေရးတြင္ ပံုေအာ အသံုးခ်ရန္ တကယ္ပင္ လိုအပ္ေနပါၿပီ..။

(ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းကလည္း အင္မတန္ေပါပါတယ္.။ ေက်ာင္းတစ္ဖက္နဲ႔ လုပ္လိုေသာ အလုပ္မ်ားအတြက္ Microsoft တို႔ ABBYY တို႔ Yandex တို႔လို ကုမၸဏီႀကီးေတြကအလုပ္ ေခၚဖို႔ မၾကာခဏ ခုလုိ လာၿပီး ေၾကာ္ျငာပါတယ္.။)

ကၽြန္ေတာ္တို႔ တကယ္ပင္ လိုပါေသးသည္

မိမိယခုေရးေနရျခင္းမွာ ႏုိင္ငံျခားေရာက္ ဘဝင္ျမင့္ ေလက်ယ္ ေအာက္ေျခလြတ္ၿပီးေရးေနျခင္းမဟုတ္ပါ..။ မိမိ အားက်မိေသာ ပညာေရးႏွင့္ လူငယ္က႑ တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကို အတုယူႏုိင္ေစလိုျခင္း ျဖစ္ပါသည္..။ လမ္းမေပၚက မာဖီးယားဆန္ဆန္၊ ဂန္းစတား ဆန္ဆန္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို မျမင္လိုေတာ့ပါ..။ အထူးသျဖင့္ ေရႊမန္းက တကၠသိုလ္ေတြလို.ဆိုင္ကယ္ေတြ တစ္ဝီးဝီး အခ်င္းခ်င္း ၿငိၾက၊ သမၾက ၊ ကြဲၿပဲၾကေတြ မၾကားလိုေတာ့ပါ...။  ဒီမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ေက်ာင္းသားအလုပ္၊ ေက်ာင္းသားတာဝန္ ေက်ေနစဥ္မွာ ျမန္မာျပည္က ေက်ာင္းသားေတြ သမဂၢဖြဲ႕ၿပီး ရံုးရံုးရံုးရံုးလုပ္ေနတာေတြလည္း မျမင္လိုေတာ့ ပါ.။ မိမိတုိ႔ ႏုိင္ငံႀကီးကို တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ လက္လႊဲတာဝန္ယူမည့္သူမ်ားကို အျခားႏုိင္ငံေက်ာင္းသားေတြထက္ ဆံတစ္မွ်င္၊ ႏွမ္းတစ္လံုးမွ် အရည္အခ်င္း မေလ်ာ့ေစလို၍ ေရးျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းပါခင္ဗ်ာ...။

မွတ္ခ်က္။ ။ အစ္ကိုတစ္ေယာက္၏ စကားကို သတိရသျဖင့္ ျပန္ေျပာပါဦးမည္..။ 

“ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံကသူေတြက ဟိုးအရင္ကတည္းက ျပႆနာေတြ၊ စစ္ပြဲေတြနဲ႔ နာမည္ႀကီးခဲ့တာ. ဓါးကိုင္သူရဲေကာင္းေတြက၊ ပညာရွင္ေတြထက္ ဘုန္းႀကီးတဲ့ ႏုိင္ငံ၊ မဟာဗႏၶဳလနဲ႔ ေယာဘိုးလိႈင္နဲ႔ ဘယ္သူနာမည္ႀကီးလဲ ကိုမိုးသက္ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ” တဲ့.။ ဒီႏုိင္ငံမွာ စာေပပညာရွင္ေတြ၊ အတတ္ပညာရွင္ေတြကို တခမ္းတနားနဲ႔ ဂုဏ္ျပဳထားတဲ့ ေက်ာက္ရုပ္ေတြ၊ လမ္းနာမည္ေတြ၊ ဘူတာနာမည္ေတြကိုေတြ႕တိုင္း ကိုယ့္ႏုိင္ငံရဲ႕ Culture ရဲ႕ ေပ်ာ့ကြက္ေလးကို ျမင္ေနမိတယ္.။ ေရွးထံုးလည္း မပယ္နဲ႔ ဆိုတဲ့ စကားကိုေတာင္ “ ပယ္ ” သင့္ေနပါၿပီဗ်ာ..။

~မိုးသက္ဦးလြင္~

(၈-၁၂-၂၀၁၃)

Ref:http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9C%D0%BE%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D1%84%D0%B8%D0%B7%D0%B8%D0%BA%D0%BE-%D1%82%D0%B5%D1%85%D0%BD%D0%B8%D1%87%D0%B5%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9_%D0%B8%D0%BD%D1%81%D1%82%D0%B8%D1%82%D1%83%D1%82