ေျပာင္းမွ ရမယ္...

       ေခါင္းစဥ္ေလးကိုေျပာင္းမွ ရမယ္ လို႔တပ္လိုက္ပါတယ္.။ ဘာျဖစ္လို႔ဒီလိုတပ္လိုက္လဲ အားလံုးသိလို
ၾကမွာပါ.။ ငမုိးတို႔ကေတာ့လုပ္ၿပီ..ခါတိုင္းလုိ တန္းပလိတ္ေတြေျပာင္းဦးမလား ၊ နာမည္ျပန္ေျပာင္းဦးမလား၊
ရင္ခုန္သံ Definition အသစ္ ေလးေျပာင္းလဲ Update ျဖစ္ေနတာကိုပဲ ၾကြားဦးမလား.(ဖဘမွာေတာ့ေတာ္
ေတာ္ မ်က္စိေနာက္ေနၿပီထင္တယ္..) ၊ အစရွိသျဖင့္ေပါ့. အေတြးမ်ားစြာရွိပါလိမ့္မယ္.။ တကယ္တမ္းကၽြန္
ေတာ္ေျပာမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြက ဒီအရာေတြထက္ အမ်ားႀကီး က်ယ္ျပန္႕ပါတယ္.။
              You must be the change
               you wish to see in the world
                                                  Mahatma Gandhi
          ကမာၻႀကီးကိုေျပာင္းလဲ ဖို႔ျမင္ေတြ႕လိုလွ်င္. ၊
          သင္သာေျပာင္းလဲရမည္...
                                                 မဟတၱမဂႏၵီ
         ဟုတ္ကဲ့. စာကို တန္ဖိုးတက္သြားေအာင္ ကမာၻေက်ာ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးနဲ႔ပဲ အစပ်ိဳးလုိက္ပါတယ္.။တကယ္
ေတာ့ စာေရးမေကာင္းေပမယ့္ ကိုယ္ေရးတဲ့စာကိုေကာင္းေစခ်င္လို႔ပါ.။ ကမာၻႀကီးကိုေျပာင္းလဲ ခ်င္တယ္ဆို
တဲ့ဆႏၵကေတာ့ ခပ္ေသးေသးဆႏၵတစ္ခု မဟုတ္တာ အမွန္ပါပဲ.။ ဘာေၾကာင့္ေျပာင္းလဲခ်င္ရတာလဲ ဆိုတဲ့
အခ်က္ကလည္း ေသးႏုတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး.။ ကမာၻႀကီးတစ္ခုလံုးကိုေျပာင္းလဲ သြားေအာင္ လုပ္ဖို႔ကလည္း
မလြယ္လွပါဘူး.။ အဲဒီေတာ့ ဘာလုပ္ရမလဲ ၊ ဘာလုပ္သင့္သလဲ.။ ကမာၻႀကီးေျပာင္းလဲသြားၿပီလို႔ ျမင္တဲ့အ
ျမင္ တစ္ခုကိုေျပာင္းလဲရမွာေပါ့..။
          ေကာင္းပါၿပီ.၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အျမင္ေတြကိုေျပာင္းလဲရေတာ့မယ္.ဆိုရင္.၊ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို
အျမင္ေတြကိုေျပာင္းၾကမလဲ.၊ ေမးခြန္းေတြရွိလာပါတယ္.။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မွာအျမင္ေတြမတူ
ၾကပါဘူး.။ အဲဒီအျမင္ေတြေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ေနရတဲ့သူေတြရွိသလို အဲဒီအျမင္ေတြေၾကာင့္ပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ေနရ
တဲ့သူေတြရွိပါတယ္.။ သူတို႔ေတြဘာေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ရသလဲ? ဘာေၾကာင့္ေပ်ာ္ရႊင္ရတာလဲ ?
            ေရတစ္၀က္ထည့္ထားတဲ့ဖန္ခြက္တစ္ခြက္ကိုခ်ထားၿပီး လူေတြကိုေမးၾကည့္ပါ. ။တစ္ခ်ိဳ႕ကတစ္
၀က္ရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကၿပီး ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က တစ္၀က္ ေလ်ာ့ေနတယ္လု႔ိေျဖၾကပါလိမ့္မယ္.။ သူတို႔ဘာေၾကာင့္
အေျဖေတြမတူတာလဲ.။ တကယ္တမ္း အေျဖအားလံုးမွန္ပါတယ္.။ကြာျခားသြားတာ အျမင္ေတြပါပဲ.။
              ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးဟာ အရာရာကို အျပဳျမင္တတ္ရမယ္.။ အျပဳဆိုတာ အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔
မတူပါဘူး.။ အေကာင္းျမင္စိတ္ဆိုတာကအရာရာကိုအေကာင္းျမင္တာပါ .။အျပဳျမင္စိတ္ဆိုတာကဟုတ္မွန္
တာကိုလက္ခံၿပီး မဟုတ္မွန္တာကို ျငင္းပယ္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ.။အေကာင္းျမင္စိတ္အေၾကာင္းကိုနဲနဲထပ္ရွင္း
ျပပါမယ္.။
            တစ္ခါက အမရပူရၿမိဳ႕မွာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးရွိပါတယ္.။ အဲဒီဆရာေတာ္က စကားကိုလိုက္ေလ်ာ
ညီေထြေျပာတတ္လို႔ အေကာင္းျမင္စိတ္ရွိတယ္လို႔နာမည္ႀကီးပါတယ္.။ ဟင္းခ်က္လို႔ဆားငန္ရင္ ေသြးေၾက
တယ္လို႔ မိန္႔ေတာ္မူၿပီး ၊ ဆားေပါ့တဲ့ဟင္းေကၽြးရင္လည္း ေရငတ္ေျပတယ္လို႔ မိန္႔ေတာ္မူပါသတဲ့..။တကယ္
တမ္း ဆရာေတာ္က အျပစ္ကင္းတဲ့ အျမင္ကိုေျပာတာျဖစ္ပါတယ္.။ တကယ္လို႔ ဆရာေတာ္ကိုသာ “ အရွင္
ဘုရား ဒီၾကက္ကေလးကို သတ္ၿပီးဆြမ္းကပ္ပါရေစဘုရား” လို႔ေလွ်ာက္တင္တဲ့အခါ “ ေအးေကာင္းသကြာ
ဒီၾကက္ေလးလည္း တိရစာၦန္ဘ၀က ကၽြတ္လြတ္သြားတာေပါ့” လို႔ မိန္႔မွာမဟုတ္သလို အဲဒီဆြမ္းကိုလည္း
ဘယ္လိုကပ္ကပ္ ဘုန္းေပးမွာမဟုတ္ပါဘူး.။ ဒါဆိုရင္ အျပဳျမင္စိတ္နဲ႔ အေကာင္းျမင္စိတ္ကို ခြဲျခားသိၿပီ
လို႔ထင္ပါတယ္.။
          ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀က စားရိပ္သာမွာထမင္းစားရပါတယ္. ။ ရံုးဖြင့္ရက္မ်ားမွာ
ထမင္းစားတဲ့ ပံုစံခြက္(Tray)ေတြကို စီထားေပမယ့္ ရံုးပိတ္ရက္လိုေန႔မ်ိဳးမွာ ကိုယ့္ဖာသာ သြားယူရပါတယ္။
အဲဒီလိုယူတဲ့အခါ. ငယ္ရြယ္သူတို႔ဘာသာဘာ၀ ဟင္းတံုးအႀကီးအေသး ေရြးခ်ယ္ၾကတာရွိပါတယ္.။ကၽြန္
ေတာ္လည္း ေရြးခဲ့ဖူးတာပါပဲ.။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ အေတြးတစ္မ်ိဳး၀င္လာပါတယ္.။ဒီဟင္းတံုးအနည္း
ငယ္ေလးေသးသြားတာက.. ငါ့အတြက္ဘယ္ေလာက္ မ်ားပိုနစ္နာသြားမလဲ.။ အနည္းငယ္ႀကီးသြားေတာ့
ေရာ ဘယ္ေလာက္ပို၀ သြားမလဲ.။ ငါမယူရင္ ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြစားရမွာပဲ.။ ငါဂ်ဴနီယာ ညီေလးေတြစားရ
မွာပဲ။ ငါစီနီယာ အစ္ကိုေတြစားရမွာပဲ အစရွိသျဖင့္ေတြးမိပါတယ္.။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဟင္းတံုးေရြး
တဲ့အက်င့္ေပ်ာက္သြားပါတယ္.။ဒါဟာလည္း အျမင္ပါပဲ..။
        ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲ လူေတြဟာ မတူညီတဲ့အျမင္ေတြအတြက္ ဒုကၡမ်ားေနၾကရတယ္.။
မိမိကုိယ္ကိုစိတ္ဆင္းရဲေနၾကရတယ္.။ အုပ္စုလိုက္ ကြဲလြဲမႈေတြျဖစ္ေနၾကတယ္. ။ ႏုိင္ငံအခ်င္းခ်င္း လည္း
စစ္မက္ေတြျဖစ္ပြားေနၾကတယ္.။ ဒါေတြဟာ မတူညီတဲ့ အျမင္(Version) ေတြေၾကာင့္ျဖစ္လာတာေတြပါ.။
ဘာသာတရားအရ ၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အျမင္ရွိသူေတြဟာ ေလာကဓံတရား
ကိုအျခားသူေတြထက္ပိုၿပီးခံႏုိင္ရည္ရွိသူေတြပါ.။
        တစ္ခ်ိဳ႕ကညည္းျငဴတတ္ၾကပါတယ္.။ “ အင္မတန္ကံဆိုးတဲ့ ငါပါလား ” ဆိုတဲ့စကားကို အၾကိမ္ႀကိမ္
ျမည္တမ္းရင္း က်ရံႈးမႈကို ေခါင္းေပၚရြက္ျပတတ္ၾကပါတယ္.။တကယ္တမ္းက ေလာကႀကီးမွာ ဘယ္အရာမွ
မတည္ၿမဲပါဘူး.။ ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့ဖူးတဲ့. တာဂ်စ္ကစၥတန္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာတရားတစ္ပုဒ္ ဆိုတဲ့
ေဆာင္းပါးထဲမွာပါသလိုပါပဲ.။ ၀မ္းနည္းစရာရွိရင္လည္း အရမ္း၀မ္းမနည္းပါနဲ႔  အၿမဲမဟုတ္ပါဘူး.။ ေပ်ာ္စရာ
ရွိရင္လည္း လႊတ္မေပ်ာ္ပါနဲ႔ ထာ၀ရမဟုတ္ပါဘူး ဆိုတဲ့စကားလိုပါပဲ။
       တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ ပညာရွိပုဂၢိဳလ္ႀကီးတစ္ဦးရွိပါတယ္.။အဲဒီရြာကလူေတြအကုန္လံုးဟာ ျပႆနာ
တစ္စံုတစ္ရာရွိတုိင္း ပညာရွိႀကီးဆီကိုပဲ အကူအညီေတာင္းၾကပါတယ္.။ တစ္ရက္ေတာ့ ရြာမွာရွိတဲ့လယ္
သမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏြားဟာေသသြားပါတယ္.။ လယ္သမားလည္းႀကံရာမရျဖစ္ၿပီးပညာရွိႀကီးဆီမ်က္ႏွာ
မသာမယာနဲ႔ေရာက္လာၿပီး
 “ ပညာရွိႀကီးခင္ဗ်ား. ကၽြန္ေတာ္အေတာ္ကိုကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ေနပါတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္လယ္ထြန္ေနတဲ့
တစ္ေကာင္တည္းရွိတဲ့ ႏြား မေန႔က ေသဆံုးသြားပါတယ္.။ အဲဒါ အရမ္းဆိုးတာပဲဗ်ာ ” လို႔စကားဦးသန္း
လိုက္ပါတယ္.။
   အဲဒီအခါပညာရွိႀကီးက “ ဟာ . အဲဒါ အရမ္းဆိုးတာ ဟုတ္ခ်င္လည္းဟုတ္မယ္ မဟုတ္ခ်င္လည္းမဟုတ္
ဘူး.. ” လုိ႔ျပန္ေျပာပါတယ္.. ။
     အဲဒီအခါလယ္သမားက. ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ျပန္လာခဲ့ပါတယ္.။ရြာထဲေရာက္မွရြာသားေတြကို
အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပတဲ့အခါ ရြာသားေတြက  ဒီေလာက္လြယ္တဲ့ ျပႆနာကိုမေျဖရွင္းႏုိင္ပံုေထာက္
ေတာ့ ပညာရွိႀကီးရူးသြားၿပီ ထင္လိုက္ၾကပါတယ္.။
     ေနာက္တစ္ရက္မနက္ေစာေစာမွာပဲ ေစာေစာက ႏြားေသတဲ့လယ္သမားဟာ လယ္ကြက္ေဘးေတာစပ္
မွာ ျမင္းတစ္ေကာင္ကိုေတြ႕မိပါတယ္.။ ေတာျမင္းျဖစ္တာကိုခ်က္ခ်င္းသိတဲ့အတြက္ စပါးေတြေကၽြးၿပီး ၿခံထဲ
သြင္းယူႏုိင္ခဲ့ပါတယ္.။
          အဲဒီေနာက္မွာ အဲဒီျမင္းကိုေလ့က်င့္ေပးပါတယ္.။ အဲဒီေတာ့ျမင္းဟာ လယ္ယာလုပ္ငန္းမွာအသံုး
၀င္လာတာေပါ့.။
      သူက ျမင္းနဲ႔လယ္ထြန္ရင္းနဲ႔ “ ပညာရွိႀကီးေျပာတဲ့စကားမွန္လိုက္တာ..၊ ငါကံမဆိုးဘူးလို႔ကိုယ့္ကိုယ္
ကိုေတြးမိၿပီး ၊လယ္ယာထြက္ကုန္အခ်ိဳ႕ကိုယူသြားၿပီး ပညာရွိႀကီးဆီကိုေျပာပါတယ္.။
   “ ပညာရွိႀကီးေျပာတာမွန္ပါတယ္.။ကၽြန္ေတာ္ကံမဆိုးပါဘူး.တကယ္လို႔ႏြားသာရွိမယ္ဆိုရင္ ျမင္းကိုသတိ
ထားမိမွာမဟုတ္ဘူး.အခု ကၽြန္ေတာ္ကံေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ ”လို႔ေျပာပါတယ္.။
     အဲဒီအခါ ပညာရွိႀကီးက “ ဟုတ္ခ်င္လည္း ဟုတ္မယ္ ၊ မဟုတ္ခ်င္လည္းမဟုတ္ဘူး” လို႔ထပ္ေျပာပါ
တယ္.။
       အဲဒါကိုၾကားေတာ့ လယ္သမားကလည္း ပညာရွိႀကီးတကယ္ကိုရူးသြားၿပီလို႔ထင္ၿပီးျပန္လာပါတယ္.။
     ေနာက္ထပ္ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့ လယ္သမားရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသား လူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေလး
က ျမင္းေပၚတက္စီးရင္ျပဳတ္က်လို႔ ေျခေထာက္က်ိဳးပါတယ္.။ အဲဒီအခါ လယ္သမားက ပညာရွိႀကီးထံထပ္
သြားၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပေတာ့. ပညာရွိႀကီးက  “ ဒါဟာ ကံဆုိးတာ ျဖစ္ခ်င္လည္းျဖစ္မယ္ ၊ မျဖစ္
ခ်င္လညး္ မျဖစ္ဘူး ” လို႔ေျပာျပန္ပါတယ္.။
       ဒီတစ္ခါေတာ့ လယ္သမားႀကီးက ပညာရွိႀကီးေတာ့သြက္သြက္ခါေအာင္ရူးသြားရွာၿပီလို႔ ထင္ၿပီး စိတ္မ
သက္မသာနဲ႔ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ပါတယ္.။
      ေနာက္ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာေတာ့ လယ္သမားႀကီးတို႔ရြာကို ဘုရင့္ထံကတပ္ဖြဲ႕ေတြေရာက္ရွိလာ
ၿပီး “ နုိင္ငံေတာ္ကို တိုင္းတစ္ပါးသားေတြက်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာတယ္.။ ဒါေၾကာင့္ဒီရြာမွာရွိတဲ့ လူငယ္
လူရြယ္မွန္သမွ် စစ္ထဲ၀င္ရမယ္ ” လို႔အမိန္႔ခ်မွတ္တယ္.။
     လယ္သမားႀကီးရဲ႕သားကေတာ့ေျခက်ိဳးေနတဲ့အတြက္ စစ္ထဲပါမသြားရွာဘူး.။
      ဒီအခါလယ္သမားႀကီးဟာ ေလာကရဲ႔ပရိယာယ္ေတြကိုနားလည္သြားတယ္.။ ပညာရွိႀကီးကြယ္လြန္
ေတာ့ သူကိုယ္တိုင္ပညာရွိတစ္ေယာက္ျဖစ္လာပါတယ္.။
       ေလာကမွာကိုယ့္မ်က္ျမင္စိတ္ထင္နဲ႔ေတာ့ တစ္ဖက္တည္းျမင္လို႔မရတာအမွန္ပါ.။အထက္ပါပံုျပင္မွာ
လယ္သမားႀကီးဟာ ေလာက ရဲ႔႕ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတဲ့သေဘာတရားေတြကို အမွန္မျမင္တတ္တာျဖစ္ပါ
တယ္.။ တစ္ခါတစ္ရံ အဆိုး၀ါးဆံုးေရြးခ်ယ္မႈေတြဟာ အေကာင္းဆံုးကို ပို႔ေဆာင္ေပးတတ္ပါတယ္တဲ့.။
         လူဆိုတာအမွားမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္.။
       ခဲတံထြင္တဲ့သူကေတာင္ခဲတံေနာက္ပိတ္မွာ ခဲဖ်က္ထည့္ထားေပးပါတယ္.။ဘယ္ေလာက္ေတာ္ေတာ္
အၿမဲတမ္းေတာ့ မမွန္ႏုိင္ပါဘူး.။ ကိုယ့္မွားယြင္းျခင္း ၊ ေလာကႀကီးရဲ႕လြဲေခ်ာ္ျခင္းမ်ားကို စာဖတ္သူတို႔ ကၽြန္
ေတာ္တို႔ ဘယ္လို ျမင္ၾကမွာလဲ.။
    အားလံုးရဲ႕အျမင္ေတြအျပဳသေဘာေဆာင္လာၾကတဲ့အခါ.ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြဟာ မိမိေဘးနားမွာ အလိုလို
ေရာက္ရွိလာမွာပါ.။ စာဖတ္သူမ်ားအေနျဖင့္.ေအာက္က အခ်က္ေလးေတြကိုသင့္ရာ စိတ္ကူးျဖင့္ျဖည့္ေတြး
ၾကည့္ပါ.။
  ေရတစ္၀က္ရွိတဲ့ခြက္လား ၊ ေရတစ္၀က္ေလ်ာ့ေနတဲ့ခြက္လား.?
  ကံသိပ္ဆိုးေနလား ၊ ကံအလြန္ေကာင္းေနလား ?
  သင့္အျမင္ေျပာင္းရမွာလား ၊ ေျပာင္းၿပီးၿပီလား ?