ေပ်ာ္ရႊင္ျပည့္စံုေသာလူသားျဖစ္လိုလွ်င္ မိမိကမာၻကိုမိမိလက္ထဲမွာပဲထားပါ...

 
           ဟုတ္ကဲ့.. ။ ေခါင္းစဥ္က သိပ္ႀကီးသြားမလားမသိဘူး.။ေသခ်ာၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းေလးပဲ

ေတြးေတာႏုိင္ပါတယ္.။စာဖတ္သူတို႔အေနနဲ႔ ပထမဆံုးသတိျပဳရမွာက ဒါဟာ ဘာလုပ္ရမယ္ ၊ ဘာမလုပ္ရ

ဘူးဆိုတဲ့..တက္က်မ္းမဟုတ္ပါဘူး.။ စာေရးသူရဲ႕ မူပိုင္အျမင္ပါ.။ ဒီအျမင္ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ အသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔

ေရာ မိတ္ေဆြ၊သဂၤဟမ်ားနဲ႔ပါ ဘယ္လိုမွမပတ္သတ္ပါဘူး.။ ဘယ္သူ႔ဆီကမွ လာတာမဟုတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕

အျမင္သက္သက္လို႔ ရဲရဲႀကီးဆိုပါ့မယ္.။ ဒီအတြက္ အယူအဆတူရင္ လက္ခံႏုိင္ၿပီးေတာ့ ၊ အယူအဆ မတူရင္

လည္း လက္မခံပဲေနလို႔ရပါတယ္.။ အဲဒါက ျပႆနာမဟုတ္သလို. ေ၀ဖန္သံုးသပ္႐ံုသပ္သပ္ပဲျဖစ္တဲ့အတြက္

ကၽြန္ေတာ္ ဒီပို႔စ္ကို တင္၀ံ့တာျဖစ္ပါတယ္.။

            ေျပာလိုတဲ့အရာကို တိုက္ရိုက္မေျပာခင္ ကၽြန္ေတာ့္အိမ္တြင္းက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကိုခ်ျပလိုပါတယ္.။

ကၽြန္ေတာ့္အေမအေၾကာင္းပါ..။

ကၽြန္ေတာ့္ အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္.။ ဒါေပမယ့္ သူခ်စ္တာက ကၽြန္ေတာ့္ကို ငယ္ငယ္

ရြယ္ရြယ္နဲ႔အိမ္ေထာင္က်မွာကို အင္မတန္စိတ္ပူတာပါ.။ အိမ္ကိုလာလည္တဲ့ မိန္းကေလးသူငယ္ခ်င္းေတြရွိပါ

တယ္.။ သူတို႔ေရွ႕မွာ ဘာမွ မေျပာေပမယ့္. သူတို႔ျပန္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင္းပါးရိပ္ခ်ည္ ဆူပါေတာ့

တယ္.။

            ကၽြန္ေတာ္က မိဘနဲ႔စကားေျပာရင္ ျပန္ခံေျပာေလ့မရွိပါဘူး.။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေပါ့.။ တစ္ခါတစ္ရံမွာ

သေဘာတရားဆန္ဆန္နဲ႔ ေျပာတတ္တယ္.။ အဲဒီလိုေျပာတုိင္းလဲ မိဘေတြက လက္ခံရတာ မ်ားပါတယ္.။ ဘာ

ျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က မိဘနဲ႔စကားေျပာရင္ စကားလံုးအင္မတန္ေရြးပါတယ္.။ တစ္လံုးတည္းနဲ႔ ေျပာ

ခ်င္တာကိုသိသြားမယ့္ စကားလံုးမ်ိဳးကိုပဲေရြးေျပာတာပါ.။ ထားပါေတာ့…။ အထက္ကအေၾကာင္းကို ဆက္ရရင္

အေမက ရည္းစားသနာထားတဲ့ကိစၥကို လံုး၀သေဘာမက်ပါဘူး.။ (မိဘတိုင္းျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္.) ဒါကို ကၽြန္

ေတာ္လက္ခံပါတယ္.။ တစ္ရက္ေတာ့ အေမနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္. ။ အေမက ထံုးစံအတိုင္းမိဘ

ရွာေဖြေပးတဲ့ အိမ္ေထာင္ဖက္ကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ စကားေျပာပါတယ္.။(မယံုမရွိနဲ႔ အဲဒီအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ့္အသက္

၂၀ စြန္းစြန္းေလးရွိပါေသးတယ္.။)ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လံုး၀ လက္မခံပါဘူး.။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ လို႔ေမးစရာရွိပါ

တယ္.။မိဘက ေကာင္းေစခ်င္လုိ႔စီစဥ္တာပဲဆိုတဲ့လူေတြလည္းရွိမွာေပါ့.။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္သူမရွိရင္

တစ္မ်ိဳးေပါ့ေလ.။ တကယ္လို႔သာခ်စ္သူရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္ မိဘေပးစားတဲ့သူကိုျငင္းမွာပါ.။ အဲဒီေန႔

ကအေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ရွင္းျပပါတယ္.။

            “ အေမ .. တရားသေဘာကို ခၽြင္းခ်က္ထားၿပီး ေလာကရဲ႕ျဖစ္ႏုိင္ေခ် တရားအရၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အေဖ

တို႔ အေမတို႔က ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀ထဲက အရင္ထြက္သြားၾကမွာပါ..။ အဲဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အၾကာဆံုးရွိေနမယ့္..

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တစ္သက္လံုးအတူေနရမယ့္.ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ေထာင္ဖက္ ကို ကၽြန္ေတာ္ေရြးခ်ယ္တာပဲေကာင္းပါ

တယ္.အေမ.” လို႔ေျပာပါတယ္.။

            အေမ အစပိုင္းကေတာ့ေတြခနဲျဖစ္သြားပါတယ္.။

“ နင္ကငါ့ကိုေသခုိင္းေနတာေပါ့ မိုးသက္.”

“ အာဘယ္ဟုတ္မလဲအေမရဲ႕.. ဘာပဲေျပာေျပာ အေမတို႔ရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိဘူးျဖစ္ေစ  . ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီမိန္း

မနဲ႔ပဲတစ္သက္လံုးေနရေတာ့မွာအေမ.”

              အစပို္င္း က အေမစဥ္းစားေနပါေသးတယ္.။ေနာက္ေတာ့ အေမလက္ခံသြားပါတယ္.။

            ကုိယ့္ဘ၀နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥကို ဘယ္သူ႔ကိုမွ အစြက္ဖက္မခံပါနဲ႔..။ေနာက္တစ္ခ်က္

က်န္ပါေသးတယ္.။

            ေနာက္တစ္ခုက အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကိစၥ..။

            ျမန္မာႏုိင္ငံေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ ၇၅% နဲ႔အထက္က မိမိတို႔ ၀ါသနာနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့အသက္ေမြး၀မ္း

ေက်ာင္းပညာရပ္ေတြကိုသင္ၾကားေနၾကတယ္..။ ကၽြန္ေတာ္အခု ေမာ္စကိုမွာ တစ္ခုကိုေတြ႕ရတယ္.။ဥပမာ

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာင္းေပါ့.။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာင္းက ရူပေဗဒေက်ာင္း။ ရူပေဗဒနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး ႏိုဘယ္ဆု

ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ရရွိခဲ့တဲ့ေက်ာင္း ၊ အာကာသ ပညာမွာ ကမာၻ႔နံပတ္(၁) ေက်ာင္း ။

            ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းက ရုရွားေက်ာင္းသားေတြ သိပ္ေတာ္ၾကတယ္.။ သိပ္ႀကိဳးစားၾကတယ္.။ထူးခၽြန္

ၾကတယ္.။ မာစတာ ဘြဲ႕မရပဲ သာမာန္ဘြဲ႔နဲ႔ထြက္သြားတဲ့ေက်ာင္းသားဆိုတာ ၂၀% ေအာက္မွာပဲရွိတယ္.။

ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုတာ ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ ဒီေက်ာင္းကိုေရြးခ်ယ္တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားအားလံုးနီးပါး

ဟာ ရူပေဗဒကို အင္မတန္ စိတ္ပါ၀င္စားၿပီး ရူးသြပ္တဲ့ သူေတြ ။ ဒီဘာသာရပ္ကို ခေရဇီက်က် ေလ့လာခ်င္

တဲ့ေက်ာင္းသားေတြျဖစ္ေနလို႔ပဲ.။

            သူတို႔အားလံုးက ရူပေဗဒကို ၀ါသနာပါၾကတယ္.။ရူးသြပ္ၾကတယ္.။ အားလပ္ခ်ိန္ဆိုရင္ ဒီအေၾကာင္း

ေတြကိုစဥ္းစားေနၾကတယ္.။ အသစ္အသစ္ေတြကို ထပ္ၿပီးရွာေဖြေနၾကတယ္.။ ဓါတ္ခြဲခန္းထဲမွာႏုိင္ငံတကာအာ

ကာသစခန္းက ေပးပို႔တဲ့ ဥကၠာမႈန္ေတြကို ျဒပ္ခြဲေနၾကတယ္.။ အဲဒီအတြက္လည္း ဒီႏုိင္ငံမ်ိဳးမွာ ကိုယ္တုိင္ေလ့

လာသင္ယူျခင္းစနစ္(Self-study) ကအင္မတန္ေအာင္ျမင္တယ္.။ထားပါေတာ့ ။ဒါကေက်ာင္းသားဘ၀.။

            အျပင္ေလာကမွာလဲ ဒီကကေလးငယ္ေတြက ရူးသြပ္မႈတစ္ခုကို လြတ္လပ္စြာရူးသြပ္ခြင့္ရရွိတယ္.။ဥပ

မာေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဂစ္တာတီးတာရူးသြပ္တဲ့ကေလးက ငယ္ငယ္ကတည္းက မိဘကဂစ္တာ၀ယ္ေပးထား

တယ္။ ေထာက္ပံ့ပ်ိဳးေထာင္ေပးတယ္ ။အဲဒီလုိပဲ ဒရမ္ႀကိဳက္တဲ့ကေလး ဒရမ္ ၊ ေရကူးခ်င္တဲ့ကေလး ေရအၿမဲ

တမ္းကူးရမယ္.။ (ဒါေတြကေတာ့ မိသားစုတစ္စုခ်င္းရဲ႕၀င္ေငြကြာျခားတာ စတဲ့အခ်က္ေတြပါအႀကံဳး၀င္သြားပါ

တယ္.။)

            ကၽြန္ေတာ္ အထက္က ဆုိခဲ့တဲ့ ႏွစ္ခ်က္္ကိုျပန္ၾကည့္ရရင္. ႏွစ္ခ်က္စလံုးက တစ္ဘ၀လံုးစာအတြက္

ရည္ရွည္ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ အရာေတြခ်ည္းပဲျဖစ္ပါတယ္.။ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းဆိုတဲ့အရာနဲ႔ မိမိ၀ါသနာ

တစ္ထပ္တည္းက်သူအတြက္ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္း၇၀ ရွိပါတယ္.။က်န္တဲ့ ၃၀% ဆိုတာ ကံ၊ဥာဏ္၊၀ီရိယ

နဲ႔ကို္ယ္စြမ္းကိုယ္စ ေပၚမွာမူတည္ေနပါတယ္.။ ဘာျဖစ္လုိ႔ဒီလိုေျပာႏုိင္ရတာလဲ လို႔ေမးလာရင္ရွင္းပါတယ္.။

၀ါသနာဆိုတဲ့အဓိပၸာယ္ကိုပဲျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့.။ ၀ါသနာဆိုတာ အားလပ္ခ်ိန္တိုင္းလုပ္ခ်င္တယ္.။ အဲဒီအလုပ္

ကိုလုပ္ရရင္ကို ေပ်ာ္ေနတာ.။ သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္ဆံုးအလုပ္ဆိုတာ ၀ါသနာပါပဲ။ ဒီေတာ့ အဲဒီလိုကုိယ္၀ါသနာ

ပါတာကို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းေရြးခ်ယ္လိုက္တဲ့သူအဖို႔ ဒီအလုပ္မွာ မပ်င္းရိေတာ့ဘူး။ သူ႔အေနနဲ႔ အလုပ္

လုပ္ရတာကို ေပ်ာ္ေမြ႕ေနတယ္. ။တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ႀကိဳးစား

မွာပါပဲ.။ဒီအတြက္ ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ အဆင္သင့္ပါပဲ.။

            ေခါင္းစဥ္အတိုင္းဆိုရမယ္ဆိုရင္.. ေပ်ာ္ရႊင္ျပည့္စံုေသာလူသားျဖစ္လိုလွ်င္ မိမိကမာၻကို၊ မိမိအနာဂါတ္

ကိုမိမိလက္ထဲမွာပဲထားပါ...။ မိမိရဲ႕အနာဂါတ္ကို ဘယ္သူ႔လက္ထဲကိုမွ ထည့္မေပးပါနဲ႔.။ယုတ္စြအဆံုး မိမိ

ကိုယ္ကို ေကာင္းစြာထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္ၿပီးေ၀ဖန္ပုိင္းျခားႏုိင္တဲ့အရြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ မိဘ လက္ထဲကိုေတာင္

မထည့္ေပးပါနဲ႔..။ မိမိဘ၀ကို မိမိလက္ထဲမွာပဲထားပါ.။ မိမိ စိတ္ႀကိဳက္ပံုသြင္းပါ.။ ကုိယ့္ဘ၀ရဲ႕ အရွင္သခင္ဟာ

မိမိကုိယ္တုိင္ပဲျဖစ္ပါေစ.။  မိမိ လုိခ်င္ေသာဘ၀ကို စိတ္ႀကိဳက္တည္ေဆာက္ရင္း ေအာင္ျမင္မႈမ်ားရယူႏုိင္ၾက

ပါေစခင္ဗ်ာ..။