လြင့္ပါးတာခ်င္းအတူတူငါ့မွာသာ လူလူသူသူ အက်မေတာ္ခဲ့..ရြက္ေၾကြကေလးရယ္...ေလတိုက္တဲ့အခိုက္မွာေတာင္ကိုယ့္မွာ အဆန္ခရီးကို ျဖစ္လို႔...အရာရာတိုင္းကို ညည္းတြားခဲ့ရေလတယ္..။ဂေယာင္ေျခာက္ျခားညနက္ေတြမွာကိုယ္ဟာ ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္ ေခါင္းအံုးအိပ္လို႔...အိပ္မံႈစံုမႊားမနက္ေတြမွာကိုယ္ဟာ ကိုယ့္မ်က္ရည္နဲ႔ကိုယ္...
