Home » Archives for June 2013
ေရာက္တတ္ရာရာ ဆိုတဲ့ Label ေအာက္က ပို႔စ္ေတြကို မေရးခဲ့တာၾကာခဲ့ပါၿပီ.။ ၀တၳဳ နဲ႔၊ ကဗ်ာ ေလာက္ပဲေရးျဖစ္ၿပီးက်န္တဲ့ အက္ေဆးနဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြလည္း မေရးျဖစ္တာ သိပ္ၾကာေနၿပီ.။ ဟိုဟိုသည္သည္ မသြားျဖစ္တာလဲ ၾကာလို႔ပါ.။ ေနာက္ထပ္ ဘယ္လိုျငင္းျငင္း ဘယ္သူမွ မယံုမယ့္အတူတူ ဖဘ မွာ အခ်ိန္ကုန္ ေနတာလဲ ပါတယ္လို႔ ပြင့္လင္းစြာ ၀န္ခံပါရေစ.။(၀န္မခံလည္း သိၿပီးသားမဟုတ္လား ^_^) ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းဆက္ေရးသြားဖို႔ရွိပါတယ္.။ ဘယ္သူမွ လာမဖတ္ၾကလည္း ကိုယ့္ေမာင္ႏွမေတြပဲ ဖတ္ၾကေပါ့ေနာ့။
ကဲ. ဒီလိုႀကီး ပလႅင္ခံလိုက္ေတာ့ ေရာက္တတ္ရာရာပို႔စ္တစ္ပုဒ္ ေရးမယ္ထင္သြားမလားမသိဘူး.။ အမွန္က ေရာက္တတ္ရာရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး.။ ငမိုးတို႔ရဲ႕ “ က်ဳပ္တို႔အသိုင္းအ၀ိုင္း” ေလးထဲကို မရဲတစ္ရဲ ေျခလွမ္း မ်ားနဲ႔ ၀င္လာတဲ့ ငမိုးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဆိုလည္း ဟုတ္၊ ညီမ ဆိုလည္းဟုတ္တဲ့ “ျမရိပ္ဇင္(ေဆး-၂) ” ဆိုတဲ့ ဘေလာ့ဂါ ဆရာ၀န္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးပါရေစ.။ သူ႔ရဲ႕ Blog လိပ္စာကေတာ့ http://myayeikzin.blogspot.com ျဖစ္ပါတယ္.။ သူကေတာ့ Facebook မွာ Fan Page တစ္ခုေရးေနတာ ေတာ့ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတစ္ခုရွိေပမယ့္ ငမိုးတုိ႔ ဘေလာ့ဂါေတြ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ၾကပံု၊ (အင္း သိပ္ခ်စ္ၾကတာ. ^_^) ၊ သံေယာဇဥ္ရွိၾကပံုေတြကို သေဘာက် ေလးစားလို႔၊ ဘေလာ့ဂါ အသိုင္းအ၀ိုင္း ထဲကို တိုး၀င္လာသူေပါ့.။ (အမွန္က ငမိုးေျမွာက္ေပးတာလဲပါတာေပါ့ေလ..) ။ အမွန္က ကြကိုလည္း ေလေနတာၾကာေပါ့.။ ေက်ာင္းပိတ္ေတာ့ လူလည္း ကြကို အနားေပးထားတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ငမိုးရဲ႕ Activities ေတြက ဘာမွေတာ့သိပ္မရွိလွပါဘူး.။ ေလာေလာဆယ္ ဖတ္ေနတဲ့ စာအုပ္က ေက်ာ္၀င္းရဲ႕- စိန္ေခၚၾကသူမ်ားစာအုပ္၊ Facebook မွာေတာ့ ကိုမ်ိဳးဆက္ စာေတြနဲ႔ သူေျပာတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို အက်ယ္ဖတ္ေနတယ္.။ ေန႔တိုင္းနီးပါး ေဘာလံုးကန္ေနတယ္.။ ေဆးလိပ္ျဖတ္ ခါနီးမွ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးလက္ေဆာင္ေပးသြားတဲ့ ျပည္တြင္းျဖစ္ေဆးလိပ္ကေလးေတြ မနည္းမမ်ားေလး သံုးေဆာင္ေန တယ္.။ အခ်စ္ဆံုး ဂါဒီယန္က ျပည္ေတာ္ျပန္သြားၿပီ.။ ငမိုးတို႔လည္း ျပန္ဖို႔ နီးလာၿပီ.။ ခါတိုင္းထက္ ပို႔စ္က်ဲဖို႔ ပိုနီးလာတာေပါ့.။ ကံၾကမၼာဆိုတာကလည္းရွိေသးေတာ့ မိုးသက္ဦးလြင္ ဘေလာ့ေလး ပိုင္ရွင္မဲ့ခ်င္လည္းမဲ့သြား မေပါ့ေလ.။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္အေျခအေနေရာက္ေရာက္. တစ္ခ်ိန္က က်င္လည္ ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့ဖူးတဲ့.ေနရာေလးက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားလံုးကို သတိရေနမယ္ဆိုတာ ေျပာဖို႔ မလိုလွဘူးထင္ တယ္.။ ခင္ရာေဆြမ်ိဳးေတြဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ ့အစိတ္အပိုင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ ေမာင္ႏွမ ေတြ အၿမဲပါေနတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၾကမွာပါ.။ တစ္ေန႔ေန႔ေပါ့. ။ ကၽြန္ေတာ္ အားလံုးနဲ႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဆံုခ်င္တယ္.။ မပိုင္တဲ့ မနက္ျဖန္ေတြအေၾကာင္းကို ဥေပကၡာျပဳရင္းေပါ့ေလ.။
ေျမျပင္ဂယက္၊ အိုးထိန္းစက္သို႔
သြက္သြက္ခါရမ္း၊ မ်က္ရည္ခမ္းမည့္
အလြမ္းညတို႔လြန္ပါေစ...။
ႏွစ္သစ္ကိုကူး..အိမ္မွာ အပူေတြ မလိုခ်င္ခဲ့သူေပါ့...။
ခပ္ေ၀းေ၀းဆီက ေရာင္နီလည္းပ်ိဳ႕လာေလၿပီ..။ မိုးလင္းသည္ထိ ေနေလ့ရွိေသာ သူ႔အက်င့္အတိုင္း ေကာ္ဖီ ခါးခါးတစ္ခြက္ကို ေသာက္ေနက် ပံုစံအတိုင္းပင္ ေဖ်ာ္လိုက္သည္.။ ေကာ္ဖီခြက္ကိုတစ္ဖက္ ကုလားထိုင္ကို တစ္ဖက္ ကိုင္က လသာေဆာင္သို႔ထြက္သည္.။ ေနမင္း၏ ေရွ႕ေတာ္ေျပး သံေတာ္ဆင့္ မ်ားျဖစ္ေသာ နီေစြးေစြးေရာင္နီတို႔ကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္သည္.။ လက္ထဲက ေကာ္ဖီကိုတစ္က်ိဳက္ငံုလိုက္သည္.။ သူ႔ပံုစံက တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနဟန္ရွိသည္.။ ဟုတ္သည္.။ ဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳးဆိုလွ်င္ ..သူ႔ရဲ႕ “သူမ” ကို သူေမွ်ာ္ေလ့ရွိသည္.။ အေရာင္အ၀ါမ်ား ႏွင့္ ေန႔တစ္ေန႔၏ ရွင္သန္ထေျမာက္ျခင္းဆံုးခ်ိန္အထိ ေလာကႀကီး၏ အိပ္ယာထခ်ိန္ (သို႔) သူ၏ အိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္မ်ားတြင္ သူ “ သူမ ” ကိုေမွ်ာ္ေလ့ရွိသည္.။ သူေမွ်ာ္သည့္ေန႔တိုင္း သူမ ေပၚမလာတတ္ပါေခ်.။ ကံအေကာင္းဆံုးဟု သူထင္မိေသာ ရွားပါးေန႔ရက္မ်ားတြင္မူ သူ၏ “ သူမ” က ေလ၏ လ်င္ျမန္ျခင္း မ်ိဳးျဖစ္ေရာက္လာတတ္ၿပီး ရုတ္ခ်ည္းပင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြား တတ္ေလသည္.။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အခ်ိန္ အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ သူ႔အတြက္ ရွိေနတတ္သည္.။ သူေျပာလိုေသာ ရင္ထဲမွ စကားတို႔ကို ခြန္းတံု႔မဆိုသာ..။ ၀တ္ေက်တမ္းေက် အဆင့္ထက္ အနည္းငယ္မွ်သာ ပိုလြန္ေသာ တစ္စံုတစ္ရာကို သူ႔အတြက္ ခ်န္သြားစၿမဲျဖစ္၏.။
ယခုလည္း သူေစာင့္ေနသည္.။ သူ၏ “ သူမ” ကေတာ့ ေပၚမလာေသး. ။ မေ၀းလွေသာ အတိတ္ရဲ႕အရိပ္ေတြက သူ႔ေဘးမွာ ၀ိုင္းရံလ်က္.သူ႔ကို ေနာက္ေျပာင္က်ီစားသကဲ့သို႔ ရွိေလသည္.။ သူမကို စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့သည့္ေန႔ရက္မ်ားကို သူျပန္လည္ေရတြက္ၾကည့္ေနသည္.။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက သူ႔စိတ္ေတြက ေရေသအိုင္ရဲ႕ အနားသတ္ေတြလို လႈပ္သည္မ က်၊ ၿငိမ္သည္ မကသည့္ရာသီဥတုမ်ိဳး.။ သူသက္ျပင္းကိုျဖည္းညွင္းစြာခ်လိုက္သည္.။ မပြင္တစ္ပြင့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွာ သူမနာမည္ကို ဖြဖြရြတ္သည္.။ ေကာ္ဖီကိုေနာက္ထပ္တစ္က်ိဳက္ငံုမိခ်ိန္တြင္..ေခါင္းထဲက အတိတ္ပံုရိပ္ေတြက အစီအရီ ထြက္ေပၚလာျပန္သည္.။
သူမကိုစတင္ေတြ႕ရွိစဥ္က သူမဆီမွ ေႏြးေထြးမႈတစ္စံုတစ္ရာကို ရရွိဖူးသည္.။ သူ႔ဘ၀မွာ မႀကံဳစဖူး ထူးျခားလွ ေသာေႏြးေထြးမႈမ်ိဳး.။ လူ႔ဘံုခန္း၀ါမွာ ေနာက္ထပ္ရွိဦးမည္ဟု သူမယံုၾကည္ေသာေႏြးေထြးမႈမ်ိဳး။ ထိုေႏြးေထြးမႈကိုသူ ငတ္ မြတ္ခဲ့သည္.။ တပ္မက္ခဲ့သည္.။ ျမတ္ႏုိးခဲ့သည္.။ ထာ၀စဥ္ ပိုင္ဆိုင္လိုခဲ့သည္.။ ဒါေပမယ့္ သူမကမလိုက္ေလ်ာခဲ့..။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာကို သူသိသည္.။ သုိ႔ရာတြင္... သူ႔ႏွလံုးသားႏွင့္ သူ႔အသိစိတ္ေတြက စြမ္းအားျခင္းမညီမွ်ခဲ့.။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူအရူးတစ္ေယာက္ပမာျဖစ္ခဲ့သည္.။ သို႔ရာတြင္ သူ႔ကိုယ္သူလိမ္ညာရင္းပင္ ဆက္လက္ရပ္တည္ေနခဲ့ သည္.။ ထို႔ေနာက္ပိုင္းသူ႔မွာ အက်င့္တစ္ခုရလာသည္.။ ထုိအက်င့္က ယခုကဲ့သို႔ မနက္ခင္းတိုင္း သူမကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ရျခင္း ပင္ျဖစ္သည္.။
သူေတြးေနရင္းပင္ သူမကအလင္း၏လွ်င္ျမန္ျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ေပၚလာသည္.။ သံုးေနက်အသံုးအႏႈန္းျဖင့္ပင္ ခရီးဦးႀကိဳ ျခင္းကိုျပဳသည္.။ အသက္မပါေသာ အလင္းတစ္စံုျဖင့္ သူမက ၿပံဳးသည္.။ ရုတ္ခ်ည္းပဲ သူမက ထြက္ခြာဟန္ျပဳသည္.။ သူမ ကိုသူ တားဆီးရန္ႀကိဳးစားသည္.။ သူမက ႏႈတ္ဆက္စကားကိုဆို၍ စကားတံု႔ျပန္ပင္မေစာင့္ပဲ. လားရာအရပ္သုိ႔ႏွင္သည္.။ ေပြ႕ဖက္ ဖမ္းယူေသာ သူ႔လက္မ်ားမွာ ဗလာခ်ည္းႏွီးသာ က်န္ခဲ့ျပန္သည္.။
သူရုတ္တရတ္ ယိုင္လဲမတတ္ျဖစ္သြားသည္.။ သူေစာင့္ခဲ့ရသည့္ရက္ေပါင္းမ်ားအတြက္ အေျဖတစ္ခုက ရလဒ္ မပီျပင္ခဲ့.။ သူမ၏ အမည္နာမကို ရြတ္ဆိုတိုင္တန္း၍ အရူးတစ္ေယာက္သဖြယ္ ျမည္တမ္းမိေလသည္.။ သူ႔မ်က္လံုးမ်ားက ေ၀၀ါးလာသည္.။ ခံစားခ်က္တို႔ ျမစ္ဖ်ားခံရာအရပ္မွ စကားလံုးမ်ားက ႏႈတ္ဖ်ားတြင္ပင္ ေသဆံုးသြားၾကသည္.။ ခ်မ္းစိမ့္ေသာ ၾကမ္းျပင္တြင္ ဒူးေထာက္က်သည္.။ သူမကေတာ့ အရိပ္အေယာင္မွ်ပင္ မျမင္ရေအာင္ေ၀းသြားၿပီ.။
ေနာက္ရက္ မနက္ေစာေစာတြင္. သူ႔အေလာင္းကို လသာေဆာင္တြင္ မိတ္ေဆြမ်ားက ေတြ႕ၾကရသည္.။ သူ႔အ ေလာင္းေဘးတြင္ သူမနာမည္ကို ထပ္တစ္လဲလဲေရးထားေသာ စာရြက္အပိုင္းအစမ်ားပ်ံ႕ႀကဲလ်က္ရွိေလသည္.။ ခ်ဳပ္ၿငိမ္း သြားေသာ သူ႔ဇီ၀ိန္၀ိဥာဥ္ထဲတြင္ သူ၏ “ သူမ ” မသိခဲ့ေသာ သူမအတြက္ ရြတ္ဆိုဦးညြတ္ရာ သံစဥ္မ်ားပါတစ္ပါတည္း ပါသြားေၾကာင္း..သူမေတာ့ သိဟန္မတူပါေခ်..။
မိုးသက္ဦးလြင္
VIDEO
